6 มกราคม 2550 10:47 น.
แดดเช้า
ยามฟ้ายิ้มพริ้มพรายสื่อสายฝัน
ขอบเส้นคั่นผ่อนคลายปลายฟ้าใส
ถักทอรุ้งมุ่งสานสะพานใจ
เผยเยื่อใยผลิรักแรงผลักดัน
ดอกไม้กรุ่นอุ่นหวานเมื่อวารก่อน
เปล่งคำพรประพรมสายลมฝัน
สื่อจากขั้วหัวใจสายสัมพันธ์
สู่โยงวันเวลาคลายล้าโรย
สายฝนจากแววดาวพร่างพราวฟ้า
หลั่งหยาดสู่ยอดหญ้ายามร้าวโหย
สะท้อนเก็จเพชรพรายพร่างปรายโปรย
หอมกลิ่นโชยความคิดถึงจากหนึ่งใคร
คือน้ำตา ... แววดาว คราวฝนพร่าง
ลึกเวิ้งว้างเกินหยั่งจึงหลั่งไหล
สุขซาบซึ้งเปี่ยมจนท่วมท้นใจ
เพลงใบไม้เพลินพร้องก้องกังวาน
คือเสียงร่ำจากคำใดในใจนี้
สะอื้นแว่วดีดสีดนตรีหวาน
สายฝนจากแววดาวพราวตระการ
ตื้นตันซ่านเป็นน้ำตา ... หลั่งมาแล้ว.
31 ธันวาคม 2549 20:24 น.
แดดเช้า
แค่อยากถาม ... ท่ามกลางวันคว้างไหว
หนึ่งดวงใจเคยคำนึงถึงหรือเปล่า
ความสัมพันธ์ผันพรากเพียงซากเงา
ยังมีเราอยู่ในใจหรือไม่มี
เธอเห็นดวงตะวัน ... ดวงนั้นไหม
ที่วันใหม่ ปีใหม่ ไม่ผันหนี
ตะวันออก ตะวันตก ยังอยู่ดี
พร้อมทุกที่จะทอแสงแรงศรัทธา
เธอได้ยินคลื่นทะเล ... เห่กล่อมไหม
เพรียกพร่ำหวงห่วงใยร่ำไรหา
พร้องเพลงรักถักฝันวันเวลา
อาจอ่อนล้ายังมิท้อคงรอคอย
เธอซึ้งหวานกับสายลมพรมพร่างไหม
น้ำค้างใสรุ้งเพชรสะเก็ดสร้อย
ทิ้งน้ำตาหนึ่งหยดรดร่องรอย
อำลาดาวดวงน้อยที่คล้อยคลา
เธอได้กลิ่นดินกระไอบ้างไหมนั่น
ยามหลับฝันหลังฝนหล่นฝุ่นพร่า
ม่านหมอกหม่นปนช้ำเปื้อนน้ำตา
เจ็บเกินกว่าสื่อสิ่งใดให้เธอฟัง
เธอสัมผัสได้ไหม ... ใครคนหนึ่ง
ยามค่ำคืนสะอื้นซึ้งถึงความหลัง
เส้นบางบางของสายใย ... ใครชิงชัง
คงฝากฝังรอยรำลึกหยั่งลึกล้ำ
ยังตอกตรึกลึกซึ้งคิดถึงไหม
หรือห่างไกลเลอะเลือนเหมือนเพ้อพร่ำ
อาจผิวแผ่วแล้วเลือนเหมือนไม่จำ
ไม่หยั่งย้ำยั่งยืน ... ไม่คืนมา
แต่ฉันเห็น ฉันได้ยิน รับกลิ่นกรุ่น
สัมผัสรสหวานละมุนทรงคุณค่า
แม้ผ่านผันวันเดือนเลื่อนเวลา
เธอเมินตาหมางใจ ... ยังไม่เลือน
แค่อยากถาม ... ท่ามกลางวันคว้างไหว
ดวงตะวันยังทอใจไม่เคยเคลื่อน
หรือแค่ผ่านผันแผ่วแล้วหมางเบือน
เยื่อใยเหมือนร้างความหมาย ... คล้ายไม่มี.
7 พฤศจิกายน 2549 18:50 น.
แดดเช้า
ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว
ลมที่พัดกรูกราวราวสั่นไหว
สั่นกระดิ่งกริ๊งกริ๊งที่หัวใจ
ร่วงใบไม้เริงระบำรำคะนอง
ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว
มีเรื่องราวคนเคียงเพียงปกป้อง
โอบอุ่นอ้อมกอดรักจักประคอง
เพลินเสียงร้องเพลงรักจากห้วงใน
ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว
หมอกขาวขาวบางบางบังฟ้าใส
น้ำค้างนิ่งสะเก็ดแก้วแวววับไว
รับแสงไฟเปลวแดดสีแสดทอง
ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว
ทุกค่ำคราวราตรีไม่มีหมอง
อุ่นภายใต้ไฟรักจักเรืองรอง
ราวแสงส่องหัวใจใต้แสงเดือน
ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว
เธอ ... คือดาวกระจ่างใจใครจักเหมือน
อ้อมแขนอุ่นกอดเกยเย้ยแสงเยือน
ลมหนาวเคลื่อนคราวนี้ ... ฉัน มี เธอ
3 พฤศจิกายน 2549 16:28 น.
แดดเช้า
หน้าหนาวนี้หนาวกว่าหน้าหนาวไหน
มีเพียงใจควานจุดหมายคล้ายไม่เห็น
กับเส้นทางห่างไกลทนใจเย็น
เจ็บน้ำตากระเซ็นกระทบใจ
คนเคยเคียงข้างกายหายไปแล้ว
ดาวดับแววซุกซ่อนความอ่อนไหว
วาวดาวเหนือเหลือแสงเพียงวับไว
ตาพร่าเบลอแค่ไหนใครรู้ทัน
หน้าหนาวนี้หนาวกว่าหน้าหนาวไหน
คนเคียงข้างต่างใจไยพลิกผัน
หนาวแทรกเนื้อเฉือนร้าวราวกดดัน
ฤๅ "ฝั่งฝัน" จะเบลอ เพราะเธอเมิน.
29 ตุลาคม 2549 18:18 น.
แดดเช้า
พี่ชาย ...
มีความหมายรายทางระหว่างฝัน
หลากเงื่อนไขปัจจัยก่อต่อคืนวัน
ตรงจุดนั้นที่พี่รอ .. ขอมั่นคง
เป็นแรงขับประทับใจในคืนเงียบ
อุ่นผ่อนเย็นยะเยียบยามใหลหลง
ด้วยจุดหมายหนาวนักแทบลื่นลง
ปีนป่ายคงหน่วงชีวิตกลัวผิดพลั้ง
กับทางถากจากก่อนเคยอ่อนหัด
เริ่มเจนจัดถางเส้นเร้นซุกหวัง
พี่บอกว่าอย่าผลีผลามท่ามปรักพัง
เร่งระวังคนเคยผ่านย่อมเจนใจ
ถึงฝั่งโน้นโพ้นฟ้าขอบหล้าเขียว
หากแลเหลียวเคว้งฝันอย่าหวั่นไหว
พี่รออยู่ ... ปลายสุดทางแม้ห่างไกล
กับเงื่อนไขยื่นเสนออย่าเบลอเบือน
ขอบคุณ ... พี่ชาย
เส้นทางฝันเรียงรายคล้ายผันเคลื่อน
ความแปรเปลี่ยนเวียนผ่านตามกาลเลือน
ยังเสมือนที่ฝั่งนั้น ... ฝันไม่ไกล.
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
1751
