1 มกราคม 2555 10:47 น.
แดดเช้า
ปีใหม่ หัวใจเก่าไม่เศร้าหมอง
หัวใจนี้ยังครองรักคงมั่น
เป็นหัวใจใสสะอาดวาดสัมพันธ์
หวังเพียงฉันกับเธอรักกันนาน
หัวใจนี้ยังมีเธอเสมอใจ
และจะไม่มีนาทีที่เลยผ่าน
เก็บความรักทุกห้วงของดวงมาลย์
จะประสานความผูกพันให้มั่นคง
ปีใหม่ หัวใจเก่า ยังเล่าขาน
เป็นนิทานความห่วงใยไม่ลืมหลง
ถึงปีใหม่ ผ่านไปใจบรรจง
เขียนบันทึกความรักลง ณ ห้วงใจ.
แดดเช้า: ๑ มกราคม ๒๕๕๕
29 ธันวาคม 2554 09:00 น.
แดดเช้า
จะเก็บดอกหญ้าเอามาฝาก
คุณค่าคงไม่มากสักเท่าไหร่
ฤๅซึ้ง ฤๅหวาน ฤๅละไม
เท่ากับดอกกุหลาบงามซับซ้อน
เป็นดอกหญ้าเรียบง่ายความหมายตรง
ไม่บรรจงประดิษฐ์จริตซ่อน
ไม่มีหนามตำเจ็บจนร้าวรอน
ไม่ยอกย้อนความหมายที่สื่อความ
รักก็คือ คำว่า รัก อย่างง่ายง่าย
สื่อสารฉายแววตาตอบคำถาม
ห่วงหาห่วงใย ใจติดตาม
เป็นความงามแบบง่ายง่าย เท่าใจมี
จะเก็บดอกหญ้าเอามาฝาก
คุณค่าคงไม่มากเท่าไหร่นี่
เป็นแค่คนซื่อซื่อ รู้สึกดี
เอ่ยวจีตรงตรงตามใจมอง.
29 ธันวาคม 2554 07:57 น.
แดดเช้า
ขอบคุณ ความเหงา
ที่เป็นเงาของความคิดนิมิตฝัน
ช่วยสร้างโลก โศก-สุข ในทุกวัน
และสร้างสรรค์สิ่งใหม่ใหม่ จากใจเรา
ที่สื่อสารกับตัวตน บนความเงียบ
ที่เลาะเลียบหลืบห้องของใจเหงา
ให้เข้าถึงซึ้งตัวตนบนเส้นเทา
ระหว่างเก่าและใหม่ ขาวและดำ
ที่ทำให้เข้าใจโลกอยู่นิ่งนิ่ง
ทำให้หยุดวนวิ่งเพื่อดื่มด่ำ
ลิ้มรสของขวากหนามความทรงจำ
เห็นความช้ำชัดชัด ... ซึ้งศรัทธา
ขอบคุณความเหงา
ที่ช่วยเราสร้างสรรค์สิ่งล้ำค่า
เป็นศิลปะ ประดิษฐ์ อักษรา
คล้องภาษา คำเพลง บรรเลงบรรณ
เป็นความคิดแปลกแปลกที่แตกต่าง
ด้วยเหินห่างกรอบใดใดจนไหวหวั่น
เปิดทุกมุมมองใหม่ในทุกวัน
แหวกกรอบกั้นกรงความหวัง ของสังคม
ขอบคุณความเหงา
ทำให้เรามีเวลา สร้างสั่งสม
ไม่ติดกรอบ ระบอบบ้า ค่านิยม
ไม่โง่งมตามกระแส วิ่งแห่ตาม.
แดดเช้า : ๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๔
28 ธันวาคม 2554 09:29 น.
แดดเช้า
ลาก่อน ความรักที่มักเจ็บ
แผลเคยเย็บเยียวยามาเต็มที่
ใช้เวลาหลายหนทนหลายปี
กว่าแผลสดจะกลับดีกลายแผลเป็น
ฉันเข็ดแล้วหลุมรักช่างหนักอึ้ง
ลึกเบื้องบึ้งหัวใจค้นไม่เห็น
มีแต่ขอนฟอนฟืนยืนยากเย็น
ร้อนลำเค็ญในหลุมแสนกลุ้มทรวง
ลาก่อน ความรักชักชวนฝัน
แท้ก็คือทางตันฝันหลุดร่วง
ให้จมปลักหมักหมมระทมลวง
จมในบ่วงหลุมรักเนิ่นนานมา.
แดดเช้า : ๒๘ ธันวาคม ๒๕๕๔
27 ธันวาคม 2554 09:39 น.
แดดเช้า
ณ ลานประลอง
เขาบรรจงลงลายคล้ายสลัก
เติมหัวใจแรงรักปักทุกหน
เป็นลายเส้นเร้นแนวแล้วคล้องวน
ต้องตามนต์สะกดด้วยรสใจ
เธอขับร้องก้องเสียงสำเนียงเสนาะ
เพลงไพเราะกังวานขับขานใส
ทุกถ้อยเรียงเสียงทำนองของเสียงใด
เธอจุดไฟความฝันตระการตา
ฉันเขียนคำร่ำกวีที่แสนรัก
กลั่นความคิดทอถักปักคุณค่า
ค่อยเรียงร้อยถ้อยซึ้งตรึงอุรา
เป็นอักษราร้อยกรองของชีวิต
ณ ลานประลองแห่งหนึ่ง ซึ่งประกวด
ศิลปะหลากลวดลายวิจิตร
มาแข่งขันประจันหน้าท้าความคิด
บางคนปิดกรอบงามตามนิยม
บางคนใช้กรอบเพชรเก็จดาวเพริศ
ดูล้ำเลิศเฉิดฉันช่างเหมาะสม
บางคนใช้หินอ่อนซ่อนลายกลม
บางคนก็ชื่นชมกรอบลายไม้
ศิลปะถูกตกแต่งแปลงคุณค่า
เมื่อต่างมาประดิษฐ์กรอบติดใส่
เขาชื่นชมกรอบอลังการ์น่าชื่นใจ
แต่ศิลปะใดใด ... ใครจักมอง
เขาบรรจงลงลายเส้นเร้นภาพวาด
เธอสามารถสร้างเสียงเพลินเพลงก้อง
ฉันสื่อคำนำใจไหวทำนอง
ขณะที่หลายคนปอง ... กรอบผลงาน.
แดดเช้า : ๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๔
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
3317
