3 มีนาคม 2549 08:38 น.

ห ว า น

แดดเช้า

ลิ้ ม น้ ำ ผึ้ ง ซึ้ ง ใ จ ใ น เ ดื อ น ห้ า
ส บ ส า ย ต า ด ว ง ด า ว ค ร า ว ใ จ ฝั น
อุ่ น แ ด ด เ ช้ า ห น า ว ค ล า ย ห า ย ก ด ดั น
ห่ ม ผ้ า พ ร ร ณ ห อ ม ก รุ่ น อ บ อุ่ น ก า ย

เ ห ล่ า นี้ ห รื อ เ ที ย บ หั ว ใ จ ไ ด้ ทั้ ง ห ม ด
น้ำ ใ จ ร ด ด ว ง ใ จ ใ ห้ เ จ็ บ ห า ย
จ ะ เ ป รี ย บ คำ พ ร่ำ เ อ่ ย เ ป ร ย อ ธิ บ า ย
บ อ ก บ ร ร ย า ย ค ว า ม ใ น ใ จ ใ ห้ เ ธ อ ฟั ง.				
2 มีนาคม 2549 08:53 น.

สามก๊กการเมืองไทย

แดดเช้า

การเมืองไทยในทุกวันสารพันเรื่อง
ต่างฟุ้งเฟื่องพวกพ้องปองเป้าหมาย
หวังประโยชน์อัดเงื่อนไขไม่อับอาย
กดดันพร้อมระบายร้อนร้ายนัก

เป็นนิยายคล้ายน้ำเน่าเล่าปั่นป่วน
เรื่องการเมืองแปรปรวนเรรวนหนัก
แบ่งสามฝ่ายคล้ายสามก๊กเป็นสามพรรค
ต่างดึง-ผลัก-ฉุด-ดัน ตันหนทาง

ก๊กผู้นำชอกช้ำนักใครผลักส่ง
ไสให้ลงหลังเสือยังเยื้ออ้าง
เกณฑ์กฎหมาย-กฎหมู่มิรู้วาง
พูดเข้าข้างฝ่ายตนจนดูดี

ฟังเหตุผลคนโกงโยงเป็นเรื่อง
เคลิ้มจนเฟื่องหวังหรูกู้ศักดิ์ศรี
คำออดอ้อนวอนราษฎร์อาจเข้าที
การตลาดเพื่อหลีกหนีภาษีตน

สิ่งที่สร้างอย่างมากมายหลายประโยชน์
แฝงทัณฑ์โทษซ่อนตลบทบดอกต้น
ความชอบธรรมตามบทกฎจำนน
เงินหว่านผลเพียงเพื่อเอื้อพวกพ้อง

จะตรวจสอบตามระบอบชอบตามหลัก
เขามักผลักปัดภาระด่าขุ่นข้อง
แถลงการณ์สารพันเพียงครรลอง
ซ่อนเล่ห์ปองผลกำไรให้เกินควร

ก๊กน้ำเน่าเขาถนัดเรื่องสาวไส้
ยิ่งลึกไล่ทะลวงล้วงไต่สวน
เล่นใส่ความสร้างข่าวคาวกระบวน
ทุกเรื่องล้วนลึกเร้นให้เห็นชัด

ก๊กป่วนเมืองเรื่องวุ่นขุ่นหม่นหมอง
กวนน้ำคลองฝนฝุ่นวุ่นสะบัด
ทั้งสร้างข่าวสาดโคลนโยนทุกนัด
หอนเห่ากัดกร่อนกลืนเกินกุมการณ์

คือสามก๊กหมกเหม็นเล่นเกมหมาก
มือถือสากปากถือศีลกินกันพล่าน
อ้างหลักชาติศาสน์กษัตริย์จัดผลงาน
ต่างก็หว่านวาทกรรมหวังกำชัย

เหม็นน้ำเน่าฉาวโฉ่โอ่วาทะ
ใครชำระร้าวร้อนผ่อนคลายได้
ทุกฝ่ายต่างอ้างค่าประชาธิปไตย
หวังเรียกให้ตนชอบธรรมตามครรลอง

เป็นนิยายคล้ายน้ำเน่าเรื่องฉาวโฉ่
น้ำคำโอ่อวดอ้างให้หมางหมอง
แผ่นดินไทยไร้คนดีที่ครอบครอง
อำนาจของประชาชนยังหม่นมัว

บทสรุปรูปรอยสามฝ่ายนี้
ดูดีดีตรองไตร่ให้ถ้วนทั่ว
ยื่นข้อแม้แปรปรวนล้วนน่ากลัว
ประชาชนเกลือกกลั้วจนมอมแมม. 				
28 กุมภาพันธ์ 2549 19:13 น.

รัตนโกสินทร์ฤๅจักสิ้น ......... คนดี

แดดเช้า

ฤๅละลายนรกแล้ง ............. นองดิน
ทวนทบท้าทักษิณ ............... หลบลี้
เพื่อสาดส่องธรณินทร์ ......... ล้างเลือด
ให้พบแสงธรรมชี้ ............... ชัดชั้นชนสมัย

ใครเป็นนายกได้ ............... ใครถาม
ย่อมเชื่อในนิยาม ............... เท่ารู้
บุรีรัตนะนาม ...................... กระเดื่อง
แดนเทพสิ้นใครกู้ .............. กอบเกื้อราชการ

ฤๅระรานดอกไม้ ................. อธิปไตย
เปื้อนประชาชนไกร ............ เกียรติก้อง
ทวนทบบทบาทใคร ............. ชูเชิด
หวังส่องหล้าสว่างซ้อง ........... สร่างมืดมัวเมา

ร้าวเรื่องเก่ามอดไหม้ ........... สะสาง
ร้อนเรื่องใหม่วาดวาง ........... มุ่งเน้น
แห่งแก้วรัตน์ถิ่นทาง ........... เรืองรุ่ง
คันฉ่องสะท้อนเค้น .............. ส่องให้เห็นแนว

ฤๅแก้วแห่งรัตน์ร้าว ............ ประสาน ยากไฉน
เพียงอาจมีใครปาน ............. ทิพย์แก้ว
แห่งรัตนบุรีกราน ................ องค์กษัตริย์
หวังอัศวินผู้แผ้ว .................. ถากถ้วนทางตัน
.
ฤๅหลั่นลดแผ่นพื้น ............... ต่ำลง
หนักแผ่นดินดับดง .............. หมกไหม้
ละลายระรินคง ..................... คับโลก
จักขจัดหลีกไข้ ..................... เขี่ยกลิ้งโกงกิน

รัตนโกสินทร์จักสิ้น ............... คนดี ฤๅไฉน
สามฝ่ายสามก๊กกลี ................ ป่วนเปื้อน
ระรานละลานหนี ................... ม็อบปลุก
แย้งขัดข้องกลบเกลื้อน .......... กลากเรื้อนผลักไส

ฤๅใครจักกอบเกื้อ ................ สรวงสวรรค์
เพื่อรัตนโกสินทร์พลัน .......... เฟื่องฟุ้ง
ประชากอบเกื้อกัน ................ มือโอบ
สองหัตถ์ประคองคุ้ง ............... ครอบคล้องแดนสยาม.				
24 กุมภาพันธ์ 2549 22:53 น.

เผา

แดดเช้า

เผารูปถ่ายหลายใบให้เป็นเถ้า 
ควันความเหงาแทรกมาน้ำตาไหล 
สิ่งทรงจำล้ำลึกตรึกตอกใจ 
มีไหมใครเขี่ยเขม่าที่เข้าตา 

โหมไฟแค้นแน่นอกสะทกพรั่น 
จะเผารักเผาฝันให้หมดค่า 
เผาถ้อยคำพร่ำเพ้อเผลอสัญญา 
เผาใบหน้าติดตรึงเคยซึ้งทรวง 

ไหม้ใจคลั่งชิงชังหวังแทรกหนี 
ไม่อยากมีภาพเธอยังเผลอห่วง 
อยากมุดดินจมใจให้สุดดวง 
มอดไฟหวงหวั่นหวาดแทบขาดใจ 

เผารูปถ่ายหลายใบให้เป็นเถ้า 
ผงเขม่าปลิวลอยเป็นรอยไหม้ 
เหลือเพียงเถ้าเทาดำช้ำทรวงใน 
โลกทั้งใบสลายลงแล้วตรงนี้.				
23 กุมภาพันธ์ 2549 19:30 น.

เย็นน้ำคำ

แดดเช้า

แสดแดดร่มลมตกอกสะท้าน
เสียงแว่วหวานเคยได้ยินมาสิ้นหาย
ยืนสั่นชาขาแข็งแทบสิ้นวาย
ตาเริ่มลายหัวหมุนวุ่นกังวล

ไม่อยากฟังซ้ำซ้ำเสียงช้ำชอก
ที่เธอบอกจะจากสุดสับสน
ใบไม้ร่วงดวงใจไหวจำนน
อยากให้ดินซับน้ำล้นท้นเอ่อตา

แสดแดดร่ำอำลาคราใกล้พลบ
ฟ้าต่ำกลบเกลื่อนช้ำน้ำตาพร่า
เดียวดายค่ำระกำนักรักจากลา
ใจเย็นชาแทรกเร้นเย็นน้ำคำ.				
Calendar
Lovers  2 คน เลิฟแดดเช้า
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแดดเช้า
Lovings  แดดเช้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแดดเช้า
Lovings  แดดเช้า เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแดดเช้า