14 เมษายน 2549 10:47 น.
แดดเช้า
คำ "ไม่" เหมือนตอกย้ำ
ราวหนามตำช้ำสุดแสน
รันทดใดทดแทน
ชะคลั่งแค้นที่เธอทำ
ฤทธาฤๅอานุภาพ
จะส่งสาปกุหลาบดำ
สมเคียดขุ่นเคืองคำ
เธอทำช้ำเกินอภัย
หากฉันเป็น "สุเทษณ์"
สุดเทวศเกินหักใจ
จะเสกสิ้นเงื่อนไข
เค้นเยื่อใยให้เธอมี
ทว่าไร้เวทคาถา
จะบัญชาจะย่ำยี
จึงจมจ่อมชีวี
กับรักที่ไม่มีวัน
ชอกช้ำหนามกุหลาบ
ต้องคำสาปในฉับพลัน
กุหลาบดำดอกนั้น
คือค่าใจที่ไหวคลอน
กุหลาบดำดอกนั้น
ที่เธอผันรักจากจร
ใจฉันหมกไหม้ร้อน
จมหม่นมืดและบอดดำ
ค่ารักอมตะ
ฤๅศอพระศิวะนำ
ค่าแค้นค่าทรงจำ
ก็บอดคล้ำครือครือกัน
คำ "ไม่" ยังไหม้ร้อน
ดั่งไฟฟอนสาปใจพลัน
กุหลาบดำดอกนั้น
เสี้ยนแหลมยอกตอกใจดำ.
......................................................
เรื่องเล่าย่อๆ เรื่อง มัทนะพาธา ตำนานแห่งดอกกุหลาบ
สุเทษณ์เทพผู้ทรงฤทธานุภาพหลงรักมัทนะเทพธิดา แต่มัทนาไม่รักตอบจึงโกรธมาก สาปให้มัทนาเป็นดอกไม้ในเมืองมนุษย์ พอถึงวันเพ็ญจึงกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ วันหนึ่งเมื่อไรได้พบรักก็จะเป็นมนุษย์ตลอดไป
มัทนามีรักเป็นครั้งแรกกับท้าวชัยเสนซึ่งมีมเหสีอยู่แล้ว ความเจ็บปวดแห่งความรักจึงเกิดขึ้น หลังจากท้าวชัยเสนพามัทนามาอยู่ในวัง มเหสีเกิดความหึงหวงปั้นเรื่องใส่ร้ายมัทนา มัทนาอ้อนวอนให้สุเทษณ์ช่วยให้สมหวังในความรักกับชัยเสน แต่สุเทษณ์ไม่ช่วยเพราะมัทนาไม่รัก มัทนาจึงต้องเป็นดอกไม้ตลอดไป
กุหลาบดำ มีความหมายถึง ความรักอมตะ ... ความดำของกุหลาบนี้ เปรียบเหมือนความเสียสละของพระศิวะที่ทรงดื่มพิษจากการกวนน้ำอมฤตในเกษียรสมุทร เพื่อป้องกันไม่ให้พิษเป็นอันตรายต่อมนุษย์และสัตว์ พิษจากน้ำอมฤตนี้ทำให้ศอของพระศิวะเป็นสีดำสนิท คือความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระศิวะที่มีต่อมนุษยชาติ.
สนใจอ่าน ตำนานแห่งดอกกุหลาบ ได้ที่นี่ค่ะ : )
http://www.panmai.com/Valentine/rose_legend.htm
11 เมษายน 2549 18:19 น.
แดดเช้า
มาลัยที่จวนเฉาไร้เจ้าของ
เคยร้อยกรองดอกรักปักความฝัน
อธิษฐานบนพานทองปองสัมพันธ์
รอสักวันพบคนดีควรคู่ครอง
มีเงื่อนไขหลายหลากกรองจากจิต
ขอคู่คิดรักมั่นไม่มีสอง
อบายมุขมัวเมาไม่มัวมอง
พร้อมปรองดองรักครอบครัวกลัวใจเรา
ผ่านหลายปีมีใครให้ทดสอบ
คั้นคำตอบมากมายไม่ตรงเป้า
ที่หัวปักหัวปำซ้ำขี้เมา
บางคนเขลาเกินกว่าสาธยาย
ที่จริงใจจริงจังหวังร่วมหอ
ก็ช่างพ้อช่างอ้อนอ่อนไหวง่าย
ที่รูปหล่อก็เจ้าชู้ดูออกลาย
กลัวรักกลายเป็นร้างแค่กลางคัน
ไหนรูปเงาะซ่อนทองเที่ยวมองหา
ขอรู้หน้าและรู้ใจความใฝ่ฝัน
จะเสี่ยงค่ามาลัยใฝ่สัมพันธ์
อธิษฐานเป็นคู่กันนิรันดร
มาลัยที่จวนเฉาไร้เจ้าของ
มีคนปองจับตาหน้าสลอน
คงปล่อยให้มาลัยใส่พานนอน
บูชาวอนคุณพระประคองใจ.
11 เมษายน 2549 07:20 น.
แดดเช้า
มากพิธีรีตองแผกผองสัตว์
สารพัดสารพันขั้นตอนเขลา
ประดักประเดิดดัดจริตชีวิตเรา
ความเปลืองเปล่าเป็นไปวิสัยคน
ทั้งรูปรสปรุงแต่งแปลงอาหาร
วิธีการเคล็ดลับชวนสับสน
เกินกว่าการพอเพียงเลี้ยงชีพตน
ต่างดิ้นรนเสาะหาเกินสามัญ
จากเสื้อผ้าอาภรณ์ป้องร้อนหนาว
กลับแพรวพราวฟุ้งเฟ้อเห่อแฟชั่น
กลายเป็นแต่งเพื่ออวดประกวดกัน
บอกชนชั้นชาติเชื้อเหนือแก่นจริง
จากเถื่อนถ้ำพัฒนาที่อาศัย
เคหาสน์ใหญ่แต่งประดับสรรพสิ่ง
เกินต้องการพำนักเพื่อพักพิง
แล้วละทิ้งธรรมชาติธรรมดา
เพื่อเผ่าพงศ์ดำรงพันธุ์สืบเชื้อสาย
หญิงเลือกชายชายเลือกหญิงอิงคุณค่า
จากความรักเป็นชนชั้นฝันมายา
ใช้เงินตราทุ่มทุนหนุนประเด็น
หลุดพิธีรีตองเหนือผองสัตว์
หยุดวิบัติลดวิบากเลิกยากเข็ญ
แค่เลือกทางเลือกทำเท่าจำเป็น
โลกร่มเย็นโดยไม่มีพิธีกรรม.
8 เมษายน 2549 08:55 น.
แดดเช้า
น้ำตรงหน้านิ่งงามตามที่เห็น
เคยใสเย็นสะท้อนแดดอ่อนแสง
ใครสักคนขว้างหินใหญ่ไปสุดแรง
เกิดเปลี่ยนแปลงปะทะ ณ จุดน้ำ
กระจัดกระจายสายน้ำกระทบฝั่ง
แล้วโถมถั่งกลับมากล้ากระหน่ำ
แตกฟุ้งฝอยรอยฉานซ่านซ้ำซ้ำ
ทบแนวย้ำกระเทือนเหมือนวุ่นวาย
จากสงบเคยพบพานใสหวานนัก
บ้างลมผลักระลอกคลื่นเป็นสาย
ยังพริบงามตามแดดแสดประกาย
แล้วจางหายไอร้อนผ่อนตามกาล
หินกระทบผืนน้ำแตกช้ำชอก
ตะกอนขุ่นบ่งบอกความฟุ้งซ่าน
น้ำเคยใสไหลเย็นเป็นผลงาน
กลับไหลผ่านหมองมัวทั่วทั้งแดน
ใช้เวลาเนิ่นนานให้ผ่านผัน
ตะกอนนั้นนอนนิ่งทิ้งทุกข์แสน
แล้วกลับสู่สภาวะปกติแทน
ความคั่งแค้นขุดคุ้ยตะกอนพาล
รอสังคมบ่มนำความสงบ
รอใจพบร่มเย็นเป็นสุขศานติ์
รอน้ำใหม่ใสสะอาดวาดตำนาน
รอล้างบ้านเมืองไทยให้งามจริง.
5 เมษายน 2549 08:52 น.
แดดเช้า
ขอขอบคุณคนคุ้นเคยที่เคยเห็น
ที่ทำให้ร่มเย็นเป็นร้อนเร่า
อบระอุทั่วถิ่นแผ่นดินเทา
ควันเขม่าปลิวว่อนซ่อนซากพัง
ทำให้ฉันเข้าใจในทุกสิ่ง
ถึงความจริงผิดถูกที่ปลูกฝัง
โลกอีกด้านกร้านชาช่างน่าชัง
ปลิ้นปล้อนกับความหวังอันลมแล้ง
ทำให้ฉันรู้ค่าประชาชน
รู้เล่ห์กลเบือนบิดคิดขันแข่ง
สารพันปัญหามาฟาดแทง
กำกับการแสดงแห่งการเมือง
ทำให้ฉันฝันสลายตั้งหลายครั้ง
เมื่อได้ฟังคำฝันอันฟุ้งเฟื่อง
ให้ความหวังบอกเล่าสิ่งเปล่าเปลือง
ความรุ่งเรืองต่างต่างตั้งสัญญา
ทำให้ฉันปั่นป่วนทุกถ้วนถ้อย
ที่เรียงร้อยบอกกล่าวเรื่องราวว่า
จะสมานฉันท์สังคมสะสมมา
จะอาสารับใช้ประชาชน
ขอบคุณที่ทวงบุญคุณอันหนุนเกื้อ
เงินภาษีช่วยเหลือเพื่อดอกผล
ทุนที่สร้างขจัดสิ้นถิ่นคนจน
ปลูกหนี้บนแผ่นพื้นน่าชื่นใจ
ขอบคุณที่ทำให้ได้พบเห็น
ทุกประเด็นปัญหามาแก้ไข
อัมพาตอาจแทรกชำแรกไช
ปลูกนิสัยชาวบ้านด้วยหว่านเงิน
ขอบคุณที่สอนให้ได้รู้ค่า
วิถีปวงประชามานานเนิ่น
ถมเงินฟุ้งมุ่งหมายใช้งบเกิน
แล้วนำเดินสู่ห้วงเหวเพทุบาย
ขอบคุณสุดที่รัก ชื่อ "ทักษิณ"
ที่โกงกินประชาชาติจนขาดหาย
ขอขอบคุณทุกสิ่งฝันอันตราย
ไม่รู้อายสร้างภาพคราบคนดี.
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
6667
