12 มิถุนายน 2549 09:57 น.
แดดเช้า
แค่คำหวานหว่านล้อมยอมทุกอย่าง
เปิดหนทางดวงดาวพร่างพราวฝัน
ขยายผลเป็นความรักความผูกพัน
อุทิศมั่นแสนหมื่นความชื่นใจ
คำหวานหนึ่งหยดน้ำผึ้งตรึงในจิต
ปลดเสรีทุกสิทธิ์คิดมอบให้
จนลุกลามเป็นคำถามความเป็นไป
จากคำน้อยเป็นเรื่องใหญ่ ... ไม่เคยตรอง
พังลงแล้วแก้วร้าวคืนหนาวจัด
ลมปากซัดตัดพ้อก็หม่นหมอง
น้ำผึ้งหวานซ่านยาพิษคิดลิ้มลอง
หยดเพียงปองใจฟุ้งซ่านเนิ่นนานจริง
แค่คำหวานหว่านโลมลมโหมพัด
จมเจ็บจัดสะบักสะบอมยอมทุกสิ่ง
เพียงหยดหนึ่งน้ำผึ้งที่พึ่งพิง
ระเหยหายเหลือคราบทิ้ง ... รอยแผลตรม.
11 มิถุนายน 2549 00:55 น.
แดดเช้า
แค่บอกว่า คิดถึง ใครซึ้งบ้าง
คนไกลห่างบางคนยังหม่นหมอง
บาดรู้สึกลึกลึกนึกใฝ่ปอง
เจ็บจนร้องร่ำไห้ .. หัวใจตรม
ฟังสิเพียง ... เสียงหัวใจไหวสะทก
แปลบหัวอกอ้างว้างคว้างขื่นขม
อย่าคิดแค่แผลผ่านซ่านอารมณ์
ที่ซานซมเพียงแผ่วแล้วผ่านไป
น้ำตาเจ็บจากบาดแผลท้อแค่นี้
อยากจะมีคนเยียวยามาปลอบให้
สักถ้อยหนึ่งขอเธอซึ้งถึงข้างใน
ความอ่อนไหว ... ใช่หนักกร้านเหมือนผ่านมา
เธอคงคิดแค่คำพูดเพียงผ่านเลย
แล้วชาเฉยเมินไปเห็นไร้ค่า
ลึกลึกแท้มีแค่เธอในสายตา
ไม่เคยคลาดสักเวลานาทีเดียว
คำ "คิดถึง" มากไป กระไรหรือ
เธอจึงดื้อไม่รับรู้ไม่แลเหลียว
เห็นค่าคำผ่านแผ่วแล้วคลายเกลียว
สัมพันธ์เหนี่ยวหน่วงไว้ ... ไม่เคยตรึง
แค่บอกว่า ผูกพันนะ จะรู้ไหม?
คนอ่อนไหวท้อรักสักคราหนึ่ง
เจ็บจนล้าคอยเพ้อเผลอรำพึง
อธิษฐานความคิดถึง ... ให้ถึงกัน.
10 มิถุนายน 2549 16:57 น.
แดดเช้า
เพียงบาดลมพรมพร่างน้ำค้างรุ้ง
ประกายคุ้งน้ำแควและแดดฉาย
พริบภาพชัดจำรัสพาดบาดทำลาย
กรีดเหมือนด้ายเส้นคมระทมลาญ
แค่คิดถึงความซึ้งซาบของความรัก
โลกก็หนักเจ็บร้าวไฟเผาผลาญ
เยื่อใยบางผิวแผ่วแล้วติดนาน
ลมพรมผ่านเย็นเยือนเหมือนซึมลึก
แผลแห่งด้ายคล้ายคมระบมบาด
กรีดเป็นทางพร่างพาดความรู้สึก
เหนี่ยวรั้งใจไม่เคยหยุดความคิดนึก
สุขเคลิ้มแค่รู้สึก ... ผลึกรัก
รอยบาดของความคิดถึง .. ตรึงปวดปร่า
หนาวน้ำตาโหยหวนรัญจวนหนัก
ลึกความหวานซ่านถ้วนหัวใจนัก
เหมือนศรปักกลางทรวง - - - ห่วงเหลือเกิน
ลมพร่างพรมห่มหนาวให้หนาวหนัก
คิดถึงรัก ยิ่งคิด ยิ่งห่างเหิน
หนอรอยบาดพาดทางคนห่างเมิน
ใจยอมเพลินให้ลมบาดแทบขาดใจ
จมกับห้วงห่วงหาคราคิดถึง
รอยบาดขึงร้าวช้ำ เกินร่ำไห้
ทุกครั้งที่ลมผลาญซ่านเนื้อใน
หม่นจนไหม้แล้วหนอ ... นะลมพราย
เพียงบาดลมพรมพร่างน้ำค้างเพชร
ผลึกเก็จก่องแก้วแววรุ้งฉาย
แปลบคมมีดความคิดถึงสุดเดียวดาย
คอยคุณคลายแผลนี้ ... นะที่รัก.
8 มิถุนายน 2549 19:05 น.
แดดเช้า
ไหลเวียนในกายผ่ายผอม
เหมือนยอมอุทิศใฝ่ฝัน
ลมเป็นสายสายเกี่ยวกัน
โยงจากใจฉันสู่เธอ
ลอยล่องฟ่องฝันวันเหงา
กาลเก่าก่อเกิดยามเผลอ
คิดถึง ซึ้งซ่าน ละเมอ
พร่ำเพ้อฝากลมพรมทอ
ร่ายคำลำนำคำรัก
ฝากทักหัวใจห่มห่อ
ยามร้อนผ่อนร้อนกอดรอ
อยากขอให้อุ่นคุ้นเคย
ฝันว่าข้างข้างหมอนหนุน
คุณเธอคนดีเอื้อนเอ่ย
เล่าคำร่ำรักรำเพย
ปลอบเปรยให้หลับฝันดี
ซบอกอุ่นต่างหมอนฝัน
สวรรค์วิมานสดสี
ฟังเอื้อนกระซิบวาที
ข้างหูยังมีเสียงเธอ
เธอคือลมหายใจรัก
แน่นหนักมั่นคงเสมอ
พริ้มตาหลับฝันเพียงเจอ
หลงเพ้อ ... เธอนั้นไม่มี.
7 มิถุนายน 2549 21:35 น.
แดดเช้า
รักจากปากของพี่ขอพิสูจน์
ที่ด่วนพูดด่วนสรุปด่วนถามไถ่
ใช่รังเกียจเดียดฉันท์กันอย่างไร
แต่ยังไม่รู้ซึ้งถึงความรัก
น้ำคำซื่อหรือใจจะใสซื่อ
จะยึดถือสิ่งใดให้ประจักษ์
วอนน้องไม่ให้ดูหมิ่นดูถูกนัก
แต่น้องยังไม่ตระหนักถึงใจแท้
ปากบอกว่ารักใช่เร่ขายตลาด
หากใจพลาดเชื่อถือคือบาดแผล
ต้องเกี่ยวข้องปองใฝ่ให้ดูแล
ไม่ได้ดังใจแก้อย่างไรดี
หากตกลงปลงใจรับคำรัก
พี่ทึกทักเป็นเจ้าของแล้วเมินหนี
ไม่เคยรักอย่างปากว่าทั้งท่าที
น้องคนนี้เป็น "ไม้ตาย" ไม่คายคืน
ขอพี่กรองกลั่นคำอย่าพร่ำรัก
ค่อยค่อยคิดตระหนักสักล้านหมื่น
ตรองคุณค่าความรักปักจุดยืน
เกี่ยวกลมกลืนกับความจริงสิ่งสัมพันธ์
วอนปล่อยให้กาลเวลาพิสูจน์เถิด
ทุกสิ่งเปิดหนทางอย่างสร้างสรรค์
เร่งรีบร้องขอรักไปทำไมกัน
คอยกาลกลั่นหัวใจ ... ฤๅไม่ดี?
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
2378
