2 กรกฎาคม 2549 09:18 น.
แดดเช้า
ตาเบิ่งกว้างช่างกระไรนอนไม่หลับ
ใจกระสับกระส่ายหลายหลายหน
ทั้งครุ่นคิดจิตฟุ้งซ่านพล่านกังวล
คิดถึงคนอยู่ไกลไม่หลับนอน
คืนพร่างดาวเรื่องราวไม่พร่างชัด
ยากสะบัดความคำนึงซึ่งตามหลอน
ทั้งห่วงใยความเป็นไปใจอาทร
อยากออดอ้อนความคิดถึงถึงบางคน
นอนนับดาวพราวฟ้าเกินกว่านับ
หัวใจกลับวุ่นวายคล้ายสับสน
ดาวหมื่นล้านลานตา ณ เบื้องบน
นับดาวจนดาวหมดฟ้าตายังค้าง
แค่มีเธอเคียงกายคล้ายความฝัน
ดาวนับพันไร้ความหมายไม่พราวพร่าง
เพราะแสงแห่งปรารถนามากลบทาง
อยู่ข้างข้างใกล้ใกล้ใจอุ่นแล้ว
ตายังเบิ่งมองฟ้า ... คนบ้าฝัน
ข้างข้างฉันเธออยู่ไหนไร้เสียงแว่ว
หยาดน้ำตาหยดพราวคล้ายดาวแพรว
ไร้วี่แววเธอส่งข่าว ... เราคงคอย.
1 กรกฎาคม 2549 16:17 น.
แดดเช้า
คนอ่อนไหวได้ฝันดีสักทีหนึ่ง
ฝันว่าเธอคิดถึงซาบซึ้งค่า
เขียนกลอนหวานผ่านถ้อยคำล้ำมนตรา
ชื่นใจว่าเธอบอกรักเราสักครั้ง
ฝันอบอุ่นคุ้นเคยเหมือนเผยใจ
คนอ่อนไหวไม่อยากตื่นอยากชื่นหวัง
อยากยืดฟ้าราตรีให้จีรัง
ออกคำสั่งดวงดาวอย่าดับดวง
มีเธออยู่เคียงข้างอย่างในฝัน
ไม่อยากเห็นดวงตะวันอันโชติช่วง
อยากหลับตาฝันล้ำค่ามายาลวง
กาลอย่าล่วงฟ้าอย่าสางถึงกลางวัน
ตะวันแยงแทงตาต้องตื่นแล้ว
ฝันดับแววช่วงคืนเพียงชื่นฝัน
แต่คงยังตั้งปรารถนาจะผูกพัน
อธิษฐานฝันนั้น ... จงเป็นจริง.
1 กรกฎาคม 2549 10:18 น.
แดดเช้า
พี่ชายคนดี ....
ยังคงมีน้ำใจให้เสมอ
เฝ้าห่วงใยในฝันอันเลิศเลอ
พร้อมเสนอความอาทรอวยพรคำ
หมั่นติดต่อไถ่ถามความเป็นไป
ปลอบกล่อมนอนฝันใฝ่ในทุกค่ำ
คิดถึงกันสรรค์สร้างทางหนุนนำ
ละลายช้ำหมองหม่นบนชีวิต
แม้ยามเหงามีเงาเขาเคียงข้าง
คลายอ้างว้างลบขลาดล้างพลาดผิด
ขอน้ำเสียงเพียงละมุนอุ่นห้วงคิด
อภิสิทธิ์เป็นพิเศษห้วงความรัก
มีคำกลอนอ่อนหวานให้อ่านร่ำ
ถ่ายทอดคำความรู้สึกลึกแน่นหนัก
ปลูกสัมพันธ์วันผ่านมาซึ้งค่านัก
ขอเป็นหลักในหัวใจ ... พี่ชายคนดี
แค่สมมุติ ... สุดละเมอคล้ายเพ้อพร่ำ
หวังทุกค่ำฝันหวานอย่างเต็มที่
หลับทุกคืนชื่นใจได้เปรมปรีดิ์
ก็เพราะมีพี่ชาย โทร.กล่อมนอน
อยากเป็นคนของใจยามใจเหงา
เป็นคนเฝ้าห่วงใยคลายล้าอ่อน
หากไร้คนเข้าใจใครอาทร
น้องขอวอนเป็นคนหนึ่งซึ่งเคียงใจ
จะเกี่ยวพันฝันซึ้งถึงดวงดาว
ณ ห้วงหาวร่วมฝันแบ่งปันให้
รวมจากสองคล้องคุ้นละมุนละไม
สัมพันธ์เชื่อมโยงใยเป็นหนึ่งเรา
พี่ชายคนดี ...
ยังคงมีอยู่ในใจยามใจเหงา
เป็นที่หนึ่งในหัวใจในห้วงเงา
ฉายแสงเข้าคลายหมองของชีวิต
แค่สมมุติ ... เท่านั้น คนฝันเฟื่อง
วาดฝันเรืองรุ้งรายคล้ายขอสิทธิ์
เป็น น้องสาว สุดที่รัก สุดใกล้ชิด
ที่พี่คิดห่วงใยไม่ห่างเลย.
30 มิถุนายน 2549 11:24 น.
แดดเช้า
เป็นสาวเจ้าที่หวั่นหวาดทางข้างหน้า
จึงมิกล้าเลือกทางแม้ข้างไหน
วางกฎเกณฑ์เส้นทางอย่างขลาดใจ
ฝนตกใหญ่ก็เกรงฟ้าจะคำราม
เปียกปอนแล้วเป็นหวัดไหม ... ใจก็คิด
หากลื่นล้มพลั้งผิดติดคำถาม
แผลจะเจ็บเก็บใจไม่กล้าตาม
จึงมุ่งความคิดหลักต้องหักใจ
รักจึงร้างห่างโรยแห้งโหยนัก
ฝนตกหนักก็เจ็บซ่อนความอ่อนไหว
เกณฑ์ที่ตั้งหวังที่วาดปรารถนาใด
จะมีใครเป็นดั่งที่หวังคิด
ต้องพลาดหวังซ้ำซ้ำใครกำหนด
เธอลิ้มรสขมขื่นฝืนยึดติด
กรอบความหมายคล้ายนิยามล่ามชีวิต
จมมืดมิดในโลกคว้างอย่างเดียวดาย
เป็นสาวเจ้าไม่เข้าใจในธรรมชาติ
จึงหวั่นหวาดกังวลค้นความหมาย
กรอบกฎเกณฑ์เส้นทางช่างมากมาย
แล้วสุดท้ายจึงเจ็บช้ำเพียงลำพัง.
30 มิถุนายน 2549 00:03 น.
แดดเช้า
ณ ห้องหับลึกลับหัวใจเหงา
เคยเปลี่ยวเปล่าแปลบรัญจวนจนหวนไห้
ยังรู้ว่าสายตาหนึ่งซึ้งห่วงใย
คอยถามไถ่สิ่งเป็นอยู่คอยดูแล
อาจเผลอใจไหวหวั่นไปฝันเฟื่อง
จนเป็นเรื่องอ่อนไหวได้บาดแผล
แต่แรงใจยังสื่อสารผ่านใจแปล
เป็นความหมายที่แท้ ... แผ่ออกไป
อยากเห็นน้องฝ่าหมองหม่นบนโลกกว้าง
ที่อ้างว้างคนรังแกแผลเจ็บไหม
ทบทวนโลกกระบวนการผันเปลี่ยนไป
แม้อ่อนไหวล้มแล้วลุก ... จะปลุกเดิน
ไม่มีคำหวานหวานมาหว่านให้
ขอแค่ใจแน่วแน่แม้ขัดเขิน
กับอุปสรรคหนักหนา ใครจะเมิน
พี่ยังห่วงเหลือเกิน ... นะวันนี้
ยังซึ้งซาบคำสอนที่วอนกล่าว
แทรกเรื่องราวในบทกลอนซ่อนทุกที่
จะดูแลแผลใจให้ดีดี
และไม่มีน้ำตานองต้องเสียใจ
อย่าห่วงเลยน้องเติบตนจนรู้ค่า
จะรักษาอารมณ์ตนเป็นคนใหม่
อย่ากังวลกับภาพลวงจนห่วงใย
ความเป็นไปน้องคนนี้ ... ยังมีทาง
เปิดห้องหับกับความฝันวันใสใส
โลกใบใหม่ใบนี้ที่เปิดกว้าง
ไม่หวั่นไหวในคืนค่ำมืดอำพราง
เพราะมีคนห่วงห่างห่าง ... อย่างจริงใจ.
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
1549
