27 กุมภาพันธ์ 2549 15:44 น.
แดดอุ่นๆ
วันนั้นที่ผ่านมา
เป็นวันที่น้ำตาไหลริน
เป็นวันที่หมดแล้วทุกสิ่ง
เป็นวันที่หมดที่พึ่งพิงอย่างเธอ
วันนั้นที่ผ่านมา
ความเฉยชาก็เก็บอยู่ในใจเสมอ
ความเฉยชาที่ไม่มีใครอยากพบเจอ
ความเฉยชาที่เธอทิ้งไว้ก่อนจากไป
วันนั้นจนถึงวันนี้
ความรู้สึกที่มียังหวั่นไหว
ความรู้สึกที่ยังไม่อาจลบเธอออกจากใจ
ความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าเมือ่ไรจะหายไปสักที
26 กุมภาพันธ์ 2549 16:35 น.
แดดอุ่นๆ
รักเขาแล้วใช่มั้ย
รักเข้าแล้วทั้งใจดวงนี้
รักเขาแต่เขาไม่เคยจะรับรู้สักที
รักเขาทั้งๆที่เป็นเพื่อนกัน
เจ็บ..ทุกครั้งที่เขาเข้ามาใกล้
เจ็บ...แต่จะให้ทำไงกับวั้นนั้น
เจ็บ...กับคำพูดที่เธอว่าเราแค่เพื่อนกัน
เจ็บ...กับคำนั้นที่ออกจากปากเธอ
โกรธหรอ...ก็ไม่ใช่
โกรธได้ไงทั้งที่รักเสมอ
โกรธ..แต่โกธรตัวเองที่รักเธอ
โกรธ..ที่ใจเผลอไปคิดกับเธอเกินเพื่อนกัน