19 กุมภาพันธ์ 2552 21:36 น.
แจ้นเอง
คลี่อารมณ์บ่มรักกับตักแม่
อบอุ่นแท้แม่จ๋าคราถาโถม
ทุกข์โศกไร้ลูกยาคราตรอมตรม
อกอุ่นบ่มรักษาหายในเร็ววัน
รักใดใดมากมายหลายรักร้าง
รักมิจางเหือดหายจากใจฉัน
รักของแม่รักเดียวที่เกี่ยวพัน
ไม่เคยร้างห่างกันสักวันเดียว
ผิดหวังมากี่หนเหลือทนแล้ว
รักคลาดแคล้วทุกข์แท้แม่แลเหลียว
จะผิดหวังครั้งเท่าไหร่ไม่ดายเดียว
ผู้ชาญเชี่ยวปลอบขวัญแม่ฉันเอง
คลี่อารมณ์ตรมรักร้างอย่างวันนี้
เป็นวันที่สุดแสนเหงาเขาข่มเหง
ไร้อกแม่ซบกับเข่าเศร้าละเลง
ย้ำตัวเองรักจริงแท้แม่คนเดียว
หยิบกลอนเก่ามาเกลาใหม่
๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
18 กุมภาพันธ์ 2552 09:19 น.
แจ้นเอง
ประตูสองบาน
ดึงใช้งานนานมาได้อาศัย
เมื่อมีดึงก็มีผลักเปลี่ยนกันไป
สองบานได้รับเข้า-ออกตลอดเวลา
ประตูมีไว้ปิด - เปิด
อย่าเตลิดหาว่าปิดตายหนา
อ่านดูก่อนผลักไปหรือสไลด์มา
โจรเห็นท่าคงหัวเราะเยาะในใจ
ประตูทำหน้าที่
รับสิ่งดี สิ่งร้ายเข้ามาใส่
เพียงเปิดเข้า - เปิดออกบอกกันไป
ไม่ปิดขังกันไว้ในประตู
เปรียบประตูเป็นจิตใจ
รับสุข - ทุกข์เข้าไว้น่าอดสู
ไม่ยอมแง้มเปิดออกหรอกโฉมตรู
ทุกข์อุดอู้อยู่ในใจไม่คลายปม
ดั่งประตูที่ปิดตาย
เปิดไม่ได้วุ่นวายจนขื่นขม
พังประตูก็บอบช้ำจำอกตรม
เปิดออกชม ชื่นความสุขทุกข์ จากไป
การใช้ชีวิต
อย่ายึดติดดึงดันฉันต้องได้
ปล่อยวาง เลื่อนข้างบ้างเป็นไร
ชีวิตใช่ของเราเขาเล่ามา
ประตูที่แท้ใช่ประตู
ตัวของกูแท้จริงใช่หรอกหนา
เป็นแค่จิตคิดเองหมั่นตรวจตรา
ใช้ชีวิต พิจารณา เปิดอ้าใจ
๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
1 กุมภาพันธ์ 2552 15:09 น.
แจ้นเอง
ความเอยนะความรัก
แจ้งประจักษ์รักสดใส
ใกล้ถึงวาเลนไทน์
ทำหัวใจไหวเอนโอน
หวานใดไหนจะเท่า
จุมพิตเขาเฝ้าฉงน
รักใสใสไม่ปะปน
รักเสียจนหมดหัวใจ
รักกันในวันนี้
และรักที่มีต่อไป
รักไม่น้อยกว่าวันไหน
เพราะหัวใจมอบให้เธอ
รักกันวันละหน่อย
และทยอยให้เสมอ
รักจนล้นแล้วเออ
จูงมือเธอเข้าวิวาห์
รักใครใคร่ลึกซึ้ง
รักคนซึ่งได้พึ่งพา
รักกันอยู่ใต้หล้า
มาเถิดหนามารักกัน
Lovers
0 คน เลิฟแจ้นเอง
หน้าส่วนตัว
1077
