24 มิถุนายน 2551 08:00 น.
แจ้นเอง
เคยอยู่แต่ในบ้าน
ไม่ค่อยย่างกรายไปไหน
ในบ้านมีหนังสือมากมาย
เพื่อนใหม่ เพื่อนเก่า เราเอง
แต่...วันนี้ดูเหมือนเป็นไข้
ร่างกายคล้ายไม่กระฉับกระเฉง
ลุกนั่งเส้นสายพอได้เกร็ง
ต้องเร่งหาหมอต่อยา
พอมาถึงบาทวิถี
จับรถแท็กซี่ไม่รอช้า
โนน่แน่ะคลีนิกหมอปรีชา
ช่วยหน่อยรักษาผมที
หมอบอกต้องออกกำลังกาย
ขับถ่ายไม่ค่อยเป็นเวลานี่
นั่งนอนจำเจเต็มที
เดิน วิ่งเร็วรี่ต่อนี้ไป
ครับ ครับรับฟังหมอว่า
โลกนี้กว้างกว่าเป็นไหน ไหน
อยู่ในห้องหับอับทึบไป
เหมือนนอนอยู่ใต้กะลา
หมอชวนเดินออกกำลังกาย
ผู้คนไปไหนกันนักหนา
เดินเบียดเสียดตามกันมา
อ้าว นั่นรัฐสภา (มองหน้าหมอ) นี่เอง
19 มิถุนายน 2551 20:57 น.
แจ้นเอง
ช่วย...ที
มองเห็นตาลโตนดยืนต้นเดี่ยว
กลางท้องทุ่งสีเขียวของต้นกล้า
ชาวนาก้มหน้าดำทำแต่นา
แต่คนอื่มคือข้า"ค้าคนกลาง"
ทุกข์ชาวนาคือชาวนาผู้หิวโหย
ถูกคนรวยทิ้งช่วงเป็นช่องว่าง
ยิ่งทุกข์หนักเมื่อรัฐไม่จัดวาง
ปล่อยช่องว่างเป็นชั้นกั้นกำแพง
เป็นจุดก่อกำเนิดเกิดแรงต้าน
เกิดการคัดการค้านกันเข้มแข็ง
รัฐฯจะอยู่อย่างไรใต้ลมแรง
ล้มกำแพงช่องว่างออกเพื่อบอกทาง
ต้นตาลโตนดยังโดเดี่ยว
แต่กล้าเขียวยังรายล้อมอยู่รอบข้าง
ชาวนาหิวก็ยังโหยยังโรยราง
รัฐฯจะอยู่เคียงข้างหรือไม่ก็ไม่รู้
หน้าส่วนตัว
938
Lovers
0 คน เลิฟแจ้นเอง
