12 พฤศจิกายน 2551 23:01 น.
แจ้นเอง
เจ็ดวิธีง่ายๆคลายโลกร้อน
ช่วยกันก่อนที่จะสายไปกว่านี้
น้ำเอ่อท้นคนเดือดร้อนกันทุกปี
มาช่วยชี้ทางแก้ไขให้กลับคืน
หนึ่งช่วยปิดสวิทซ์ไฟกันให้หมด
มาช่วยงดใช้พลังงานใช่ต้านฝืน
เสร็จจากงานปิดสวิทซ์เป็นจุดยืน
ทั้งชื่นมื่นค่าไฟลดง่ายจัง
สองช่วยกันถอดปลั๊ก ไฟให้เกลี้ยง
ไม่ต้องเลี้ยงไฟไว้ให้เสียวหลัง
ไม่แช่ไฟไว้ในเครื่องเครื่องจีรัง
อีกทั้งยังประโยชน์ไว้ใช้ได้นาน
สามพกพาสติไปตอนช็อปปิ้ง
ให้นิ่งคิดสักนิดก่อนเรียกขาน
ซื้ออะไรควรใช้วิจารณญาณ
ขยะบานเพราะใช้งานไม่ได้จริง
สี่มาใช้จักรยานปั่นดีกว่า
ออกกำลังวังชาประเสริฐยิ่ง
ช่วยกันลดโลกร้อนเราเอาให้จริง
ปั่นเถอะปั่นอย่าอยู่นิ่งทั้งหญิงชาย
ห้ามาปลูกต้นไม้เพื่อใช้หนี้
ช่วยให้อากาศดีขึ้นเหลือหลาย
ทั้งฟ้าฝนดื่นดกตก บ่วาย
ใช้หนี้ที่ทำลายหลายม่อนดอย
หกร่วมด้วยช่วยกันแยกขยะ
แยกเป็นประเภทไปเพื่อใช้สอย
รีไซเคิล รีเทิร์น รียูสคอย
ช่วยกันหน่อยนะทั้งเขาเราช่วยกัน
เจ็ดลดการใช้ถุงพลาสติก
ช่วยส่งซิกต่อกันอย่างสร้างสรรค์
พี่ก็ช่วยน้องก็ใช่ไม่เกี่ยงกัน
โลกที่ร้อนก็พลันสุขสันต์คืน
24 กันยายน 2551 21:38 น.
แจ้นเอง
ตะวันลับขอบฟ้าไปแล้ว
ลมยามเย็นโชยมาผะแผ่ว พลิ้วไหว
ใบไม้ก็ปลิดปลิวร่วงหล่นโปรยปราย
ปลดปล่อยความคิดคำนึง
ให้ล่องลอยไปไกลแสนไกล
จนถึงจุดหมาย...เท่าที่ใจต้องการ
ท้องฟ้าเป็นสีแดงหม่นเศร้า
กลุ่มเมฆสีเทา...
บ้างก็รวมตัวเป็นกลุ่มใหญ่...บ้างก็อยู่อย่าง กระจัด กระจาย
ลมยามเย็น...หยุดทักทายใบไม้
ยังสบายดีอยู่หรือเปล่า
ห้วงความคิดคำนึง...
ที่ปล่อยให้ล่องลอยไป
ก็กล้าท้วงทักใจ
เขา...ห่วงใยเจ้าดีอยู่หรือ...
19 กันยายน 2551 08:55 น.
แจ้นเอง
หลับตานิ่ง เนิ่นนาน...
นึกถึงคืนวันเชื่องช้า
ความรู้สึกรุมเร้าตลอดเวลา
หัวใจไม่ชินชาซักที
เริ่มปะติดปะต่อก่อร่าง
เป็นเงาเรื่อรางระยับสี
แต่เงาสีดำกลับย่ำยี
สอดสลับกับสีอำไพ
โลกหล้าอ้าแขนบรรเจิด
แสนเพริศพิไลยิ่งใหญ่
แต่แสงสีทองส่องใจ
แต่งแต้มเหงาไว้จีรัง
....สุข กับเศร้า
หวานและเหงาเคล้าความหลัง
เงาเหงาเจ้าคอยคืนรัง
กลับฝังลงบนกลางใจ
ไม่กล้าปะต่อก่อติด
ความคิดหยุดความชิดใกล้
ห่างเหินให้เหมือนคนไกล
อยู่กับเศร้าเหงาใจช่างมัน
หลับตานิ่ง เนิ่นนาน...
ผ่านวันผ่านคืนโศกศัลย์
นิ่งเสียรู้สึกผูกพัน
หยุดวารให้ลับไปกับเรา
กับคืนเหงาๆ
17 กันยายน 2551 09:04 น.
แจ้นเอง
เหมันต์มาวรรษาก็ลาจาก
ความรักหลากอารมณ์ข่มไม่ไหว
ด้วยหวามหวิวอารมณ์ข่มความนัย
หนาวหัวใจเมื่อรักคลายความร้อนแรง
ต้นวสันต์เธอมากับวสันต์
หอบรักอันมากมายดุจฉายแสง
เธอบอกรักมิมีวายไม่คลายแคลง
รักเธอแจ้งหมดจดรักงดงาม
ฝนจะตกฟ้าจะร้องมิหมองเศร้า
รักของเราเร้าอารมณ์คมวาบหวาม
รักมิมีเจือสิ่งใดให้รู้ความ
รักต้องตามครรลองของหัวใจ
เมื่อฝนลาจากฟ้ามาเข้าหนาว
ก็ถึงคราวรักหมองครองไฉน
รักมาแปรเปลี่ยนผันหรืออย่างไร
เธอกลับมีหัวใจใครเขาครอง
ยิ่งหน้าหนาวตัวเรายิ่งหนาวสั่น
เธอทิ้งฉันไปครองเขาให้เศร้าหมอง
เมื่อรักร้างสุดห่วงหาน้ำตานอง
ไม่อยากครองชีวิตอยู่เป็นผู้คน
ความรักความหลังยังฝังจิต
แต่ละห้วงความคิดผิดอีกหน
รักเขามากมิได้สืบรู้ตัวตน
เกือบเสียคน...เสียดาย...แย่งชายครอง
14 กันยายน 2551 00:34 น.
แจ้นเอง
เขียนการ์ดใบใหญ่ใส่ท้องฟ้า
เขียนอวยพรว่าให้เธอสุขสันต์
คิดอะไรสมใจไปทุกวัน
แปะดวงดาวนับพันไว้ให้เธอ
Happy Birthday นะจ๊ะ
ขอนะ ขอให้ มีความสุขเสมอ
ลาภยศ การงาน สมใจนะเออ
และอีกอย่างขอให้เธอเป็นคนดี
เขียนการ์ดใบใหญ่แปะไว้
เขียนความในใจฝากไว้ทุกที่
จดจำวันเกิดของเธอได้ทุกปี
เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญ
คิดถึงเป็นห่วงมากมาย
ทักทายอยู่ในความฝัน
ได้โอกาสอวยพรเธอนั้น
สุขสันต์วันเกิดเถิดนะคุณ
หน้าส่วนตัว
6258
Lovers
0 คน เลิฟแจ้นเอง
