16 เมษายน 2545 16:04 น.
แจน
รอยยิ้มที่เธอส่งให้
รู้ไหมใครเขาเก็บเอาไปฝัน
เล่นเอาเพ้อไปหลายวัน
ไม่รู้ว่าแต่ละวัน ใครบ้างที่ได้รอยยิ้ม
~เธอไป~
และคำพูดจาที่ทายทัก
แม้ไม่หวานจ๋อยเท่าไหร่นัก แต่ก็สดใส
เป็นคำที่ธรรมดาไม่ต่างจากใครๆ
แต่...รู้ไหม ใจลอยได้เพราะเธอ
16 เมษายน 2545 15:50 น.
แจน
สมองมีแค่นี้รึไงยะ.....
คนเราไม่ได้ดีเพราะหน้าตานะเฟ้ย
จิตใจยะ เค้าดูกันที่จิตใจ
ไอ้ประเภทที่คบแต่คนสวยๆน่ะ
มันสมัยที่ช้างยังไม่มีหางโน่นแล้ว
ทำความเข้าใจซะใหม่นะ
จะได้ไม่ตาบอดมองข้ามคนดีๆ
คนนี้ไป
16 เมษายน 2545 15:36 น.
แจน
หน้าที่ดำเป็นถ่านของนาย
เราไม่เคยว่า
ถึงหน้านายเย็นชาสิวก็เขรอะ
เราไม่เคยสน
ซื้อของให้แล้วทำหยิ่งไม่ยอมรับ
ยังพอทน
แต่ที่โทรไปแล้ววางหูอย่างร้อนรน
มันเกินไป ((( นะ โ ว้ ย )))
15 เมษายน 2545 21:36 น.
แจน
เธอกับฉันรักกันได้ไหม
หนึ่งคำถามที่วิ่งวนในใจของฉันนี้
รักฉันเถอะ..เถอะนะคนดี..
เพราะถ้าไม่ใช้เธอคนนี้
ฉันก็ไม่ต้องการที่จะรักใคร
15 เมษายน 2545 20:38 น.
แจน
เสียงหัวใจบอกให้รอถึงพรุ่งนี้
ความรู้สึกที่มี..บอกให้มองไปข้างหน้า
วันคืนสอนให้ฉันรู้จัก..เวลา..
แล้วเธอจะกลับมา..สักวัน..