24 มกราคม 2553 20:59 น.
แค่ปลายปากกา
เราอยู่ใกล้กันไม่เคยห่าง
แต่ฉันกลับรู้สึกอ้างว้างเปลี่ยวไหว
รู้สึกลึกๆว่ามีอะไรเปลี่ยนไป
รู้สึกเหมือนมีใครกำลังมาแทนที่กัน
เป็นแค่ความรู้สึกไหวอ่อน
หรือเพราะใครสั่นคลอนในช่วงเวลาสั้นๆ
ช่วงเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน
หรือเพียงเพราะฉันเข้าใจผิดไป
อยากถามเธอสักที
แต่ไม่อาจหาถ่อยคำดีๆที่ไหน
กลัวไม่เจอคำตอบที่ตั้งไว้ในใจ
กลัวเธอตอบอีกอย่างที่ใจฉันไม่ต้องการ
24 มกราคม 2553 20:53 น.
แค่ปลายปากกา
นั่งอยู่ริมหน้าต่างเหมือนเก่า
แต่วันนี้กลับรู้สึกเหงา อย่างร้าวไหว
เหม่อมองฟ้ากว้างแสนกว้างอย่างไม่ตั้งใจ
แล้วเผลอไปคิดถึงใครที่ไกลตา
อยู่ดีสบายดีรึป่าว
ไร้ข่าวคราวไปหลายปีเลยหนา
ส่งข่าวมาบ้างก็ได้นะเพื่อนยา
อย่าเปล่าคนคอยท่าดูรูปเก่าใบเดิม
ยังอยากไปกินที่ร้านก๋วยเตี๋ยวร้านเก่า
ที่แต่ก่อนเป็นร้านสำหรับเราเสมอเสมอ
ยังนั่งดูหนังสือรุ่นอย่างไม่เบื่อเลยนะเธอ
อยากบอกว่าถึงไม่เจอก็คิดถึงเสมอไม่เคยลืม