7 พฤษภาคม 2552 21:25 น.
แค่ปลายปากกา
ความรักจางจืด
เย็นชืดเย็นชาหาสวยไม่
ความรักสวยงามเย็นใจ
หาจากไหนจากใครบอกฉันที
สิ่งที่พบสิ่งที่เห็น
สิ่งนี้เป็นความรักใช่หรือนี่
ทำไมหนอมีแต่เศร้าเหงาฤดี
เห็นแต่มีตีจากล้างลาไกล
ความรัก,,,,จากฟากฟ้า
มีแต่หยดน้ำตาที่รินไหล
มีแต่ปวดรวดร้าวหนาวหัวใจ
มีแต่ไข้รุมๆ เฝ้าสุมทรวง
7 พฤษภาคม 2552 21:20 น.
แค่ปลายปากกา
การได้รักใครสักคน
วนเวียนกับการทุกข์ทนอยู่อย่างนี้
ชีวิตที่ปราศจากเธอคนเคยแสนดี
จุดจบทุกทีอยู่ที่รอยน้ำตา
น้ำตาที่ไม่เคยเหือดหาย
ถึงมีผู้คนรอบกายแต่ไม่เคยหายเศร้า
บ่มตัวเองจมอยู่กับความเหว่ว้าว่างเปล่า
ความปวดร้าวคอยเฝ้าทุกครา
คนที่ฉันแสนรัก
รู้ไหมมันยากนักที่จะคอยค้นหา
เศษเสียวหัวใจในดวงตา
ที่พบมีเพียงวาจา (ของเธอ) ที่ทรมานใจ
7 พฤษภาคม 2552 21:12 น.
แค่ปลายปากกา
เจ็บจนทานทน
ความเป็นคนยืนหยัดแทบไม่ไหว
เลือดอาบหน้าเพื่อประชาธิปไตย
แต่ความยิ่งใหญ่ใครบางคนกลบแผ่นดิน
อำนาจประชาธิปไตยใครถือเล่า
เป็นของเราหรือให้ใครเขาดูหมิ่น
ประชาธิปไตยอะไรหนอมีมลทิน
ประชาธิปไตยชาติสิ้นเพราะคนโกง