เหมือนวาดฝันไว้บนอากาศ ที่ปราศจาก......และไร้ซึ่งความหวัง สิ่งเลวร้ายไหลเทเข้ามาประดัง ฝากฟ้าอีกฝั่งจึงไม่มาถึงซะที เหนื่อยเหลือเกิน....หนอใจ ไขว่คว้าอะไรไว้..ก็หลุดลอยไปซะนี่ ไม่มีอะไรเลยได้ดั่งใจซักที ได้แต่ทนๆอยู่อย่างนี้เรื่อยไป เบื่อแล้วชีวิต ที่ไม่อาจลิขิตอย่างใจได้ ทุกข์กับสิ่งต่างๆที่ผ่านมามากมาย แต่สุดท้าย...ที่ทำได้คือร้องไห้กับตัวเอง