4 พฤศจิกายน 2549 21:36 น.
แค่ปลายปากกา
21.25 นาที
ความเหงาทบเท่าทวีใจฉัน
ดูอะไรรอบกายก็ไม่เหมือนทุกวัน
เงียบเหงาร้าวรานในใจ
แต่ก็ยังดีที่ได้เหงา
ได้มีโอกาสคิดถึงวันเก่าๆวันอ่อนไหว
ซาบซึ่งดีรสชาติแห่งความเดียวดาย
จะตายก็ไม่ตายเหงาดีจัง
3 พฤศจิกายน 2549 22:38 น.
แค่ปลายปากกา
เราไม่สามารถกำหนัดคืนวัน
ให้เร็วหรือสั้นดั่งใจได้
จะเร็วจะช้าไม่ได้ขึ้นอยู่กับใคร
ทุกคนมีเวลาให้ใช้เท่าๆกัน
เวลาก็เหมือนใจคน
วุ่นวายสับสนและไหวหวั่น
มีสุขมีทุกข์สะสมปนกัน
ขึ้นอยู่กับวันแต่ละวันจะรับอะไรเข้า...ไป(ในใจ)
3 ตุลาคม 2549 11:45 น.
แค่ปลายปากกา
ลมหายใจสุดท้ายที่มี
ก็ยังยืนยันอยู่ดีว่าอยากมีเธอเคียงใกล้
ถึงแม้ตอนนี้ข้างกายเธอมีใคร
แต่หัวใจยึดมั่นว่าต้องเป็นเธอ
อย่ากังวลเลยคนดี
ขอแค่นี้คิดถึงเธออยู่เสมอ
แม้ปวดร้าวทุกครั้งที่เจอ
แต่เต็มใจเจ็บขอแค่เผลอคิดถึงเธอในบางเวลา
23 กันยายน 2549 22:42 น.
แค่ปลายปากกา
ฉันเป็นเพียงแก้วร้าว
ไม่อาจเทียบดวงดาวดวงไหน
เป็นเพียงแก้วร้าวหนึ่งใบ
ที่ใครต่อใครไม่ต้องการมัน
มีค่าไม่มากไปกว่านี้
ย้ำเตือนทุกทีให้ตื่นจากโลกของความฝัน
อย่าเอาตัวเองไปปะปนกับดาวนับร้อยพัน
เอาตัวเองไปผูกพัน...ค่าของฉันก็ไม่มากไปกว่าเดิม
21 กันยายน 2549 22:59 น.
แค่ปลายปากกา
ห่างหายออกไปทุกที
คนดีทำอะไรอยู่ไหน
แอบยิ้มแก้มปริกับใครต่อใคร
หรือทั้งหมดหัวใจมีฉันคนเดียวก็พอ
ขอให้เป็นข้อหลัง
จะได้มีพลังไม่ทุกข์ท้อ
ถึงแม้จะอยู่อย่างคนเฝ้ารอ
แต่ก็ดีกว่าตัดพ้อกับลมหายใจที่อ่อนลงทุกที