25 เมษายน 2552 21:30 น.
แขม่วแมน
กว่าจะเป็นเช่นนี้ที่เธอเห็น..
กว่าจะเป็นกว่าจะถึงดังที่หมาย..
กว่าจะเป็นผ่านปัญหามามากมาย
กว่าจะเป็นดาวที่ฉายบนฟ้าไกล..
ผู้เฝ้ามองชั่วพริบตาเมินหน้าหนี..
ใช้เวลาไม่กี่วินาทีมองดาวใส..
มองผ่านผ่าน มองเมินเมิน มองผ่านไป
เพราะก็เหมือนดาวทั่วไปไม่ต่างกัน..
มองผลลัพธ์ ง่ายกว่า..สรรสร้างสิ่ง
แต่แท้จริงกว่าจะสร้างกว่าจะปั้น..
ต้องทุ่มเทแรงใจกายสารพัน
ต้องฝ่าฟันกว่าถึงฝันให้เธอชม..
อย่าตีค่าความสำเร็จว่าด้อยค่า..
อย่าตีตราว่าต่ำกว่าไม่เหมาะสม..
มองให้ลึกถึงแก่นแท้..แค่ชื่นชม
ผู้สรรสร้างคงสุขสม..ดั่งใจปอง...
23 เมษายน 2552 22:56 น.
แขม่วแมน
ถนนเส้นนี้ไม่มีสะพานลอย..
มีเพียงเป้าหมายที่คอยอยู่เบื้องหน้า..
แต่รถราวิ่งเร่งแรงทั้งซ้ายขวา..
แล้วเราจะข้ามมรรคาไปอย่างไร..
คนจะข้ามข้ามไม่ได้รถยังวิ่ง..
บนนถนนยังไม่นิ่งยังหวั่นไหว..
รถซ้ายแรง รถขวาซิ่ง เร่งกันไป.
แล้วเมื่อไหร่จะข้ามถึงฝั่งฝั่งนั้น..
อยากให้รถซ้ายหยุด สักช่วงหนึ่ง..
อยากให้รถขวาก็หยุด แม้ช่วงสั้นสั้น..
ขออย่างน้อยถึงฝั่งก่อนค่อยว่ากัน..
ก่อนที่จะข้ามไม่ทัน คนเขาเดิน..