2 พฤษภาคม 2551 20:30 น.
แขม่วแมน
ห่วงหวงยื้อ ตามตื๊อ เธอไม่ห่าง
คอยเอาใจ ไม่ลาร้าง ห่างไปไหน
เฝ้าทุ่มเท ทะนุถนอม ด้วยหัวใจ
เฝ้าห่วงใย ด้วยดวงใจ ที่หวังดี
เธอจะสน จะมองมา หาไม่พบ
แม้จะสบ ตากับเธอ ก็เมินหนี
เธอมองฉัน อย่างหมดค่า หมดความดี
ไม่ปรานี แม้ชำเลือง ด้วยหางตา
คงมองฉัน เป็นไอ้โง่ เป็นไอ้งั่ง
พูดอะไร ไม่น่าฟัง ช่างไรค่า
พูดกับฉัน เหมือนเธอเบื่อ เต็มประดา
เสียเวลา คุยกับคน ไร้ค่ามอง
เจตนา แท้แล้ว แค่อยากรัก
ไม่ต้องการ หาญหัก หรือตอบสนอง
แค่ดีใจ ที่ได้ทำ ที่ได้มอง
ได้ประคอง เธอให้เดิน อย่างมั่นคง
เจตนา ของฉัน ไม่มากหรอก
ไม่เคยคิด กลับกลอก ให้ลุ่มหลง
แค่ทำไป ให้หัวใจ อยู่ดำรง
อย่างมั่นคง ด้วยความรัก ที่ให้เธอ..