10 กุมภาพันธ์ 2553 22:17 น.
แขม่วแมน
จำกันได้ไหมคนดี
ฉันมาวันนี้ เธอยังอยู่ดีรึเปล่า
ฉันคิดถึงวันเก่าเก่า
วันนี้ฉันเหงา เลยเข้ามาทักมาทาย
ฉันมีเรื่องเล่ามากมาย
ฉันอยากระบาย รบกวนเธอช่วยรับฟัง
อย่าเอาไปคิดจริงจัง
คนเหงาคลุ้มคลั่ง อยากหาคนนั่งพูดจา
ฉันหายไปห้าเดือนกว่า
พบหลายหลากมา ปะทะถาโถมหัวใจ
ดีเลวทุกข์สุขปนไป
บ้างก็จบได้ บ้างก็ค้างไว้วันพรุ่ง
ทำไมชีวิตถึงยุ่ง
หรือเพราะหวังมุ่ง สนองตัณหาตัวเอง
บางเรื่องก็ทำขึ้นเอง
บางเรื่องไปหามันเอง ฉันเองไปหยิบใส่ใจ
ทำไมกันนะทำไม
พอทำสิ่งใด ปัญหาก็มีทุกที
หรือเพราะแท้เป็นอย่างนี้
เป็นกันทุกที่ หรือเธอไม่มีปัญหา
ชีวิตช่วงที่ผ่านมา
สนุกหรรษา ประสาวัยรุ่นวัยเรียน
หนักหมดกิจจกรรมและเรียน
หนักจนอาเจียน ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ชีวิตมันก็แค่นี้
จะเอาแต่ดี ก็ยังมีเลวเข้าไป
เมื่อหนีบางอย่างไม่ได้
ก็แค่เปิดใจ ทำใจยอมรับก็พอ
ใจจริงยังอยากเขียนต่อ
แต่คงต้องพอ เพราะฉันนั้นเริ่มหมดคำ
อย่างที่กล่าวไปตอนนำ
ฉันขอพูดซ้ำ คิดถึงฉันจึงเข้ามา
เอาไว้พบกันคราวหน้า
วันนี้ต้องลา คิดถึงนะจ๊ะ..จากใจ
28 กันยายน 2552 17:34 น.
แขม่วแมน
น้ำจากฟ้าหล่นมาบนผืนโลก
ช้ำดวงใจวิปโยคตามน้ำไหล
หลายชีวิตสูญเสียล้มหายไป
ตามพายุฝนใหญ่ที่พัดมา
พ่อแม่ลูกคาค้างหลังคาบ้าน
น้ำไหลผ่านพาหัวใจให้ห่วงหา
ทรัพย์สมบัติทุกพัดไปตามมรรคคา
พร้อมน้ำตาอาลัยไร้ทางเดิน
เพื่อนมนุษย์บนผืนโลกยังโศกอยู่
จงแลดูช่วยเหลืออย่างหางเหิน
อย่าเห็นความลำบากแล้วหมางเมิน
อย่าปล่อยเพื่อนต้องเผชิญตามลำพัง
หายเจ็บไข้ปลอยภัยไวไวนี้
ขอให้เพื่อนพบสิ่งดีอย่างที่หวัง
ขอได้ลุกยืนใหม่ด้วยกำลัง
ขอพลังจงอยู่ใน...หัวใจฟิลิปปินส์
31 สิงหาคม 2552 22:03 น.
แขม่วแมน
ในเมืองใหญ่ผู้คนมากมาย ผู้คนหลากหลาย เดินตามท้องถนน
ในเมืองใหญ่หลายสิ่งอันตราย หลายสิ่งชั่วร้าย บางสิ่งงดงาม
คนหนึ่งเดินผ่านไปไม่สนใจคนข้างๆ คนหนึ่งมองเหม่ออ้างว้าง ไร้จุดหมาย
คนหนึ่งเดินเร่งด้วยไม่ช้าบ้าง คนหนึ่งเดินเร่งบ้าง สองคนแย่งกันทำกิน
นกหลายตัวบินไปมาเสียงดัง คนไม่อยากจะฟัง ไล่นกบินไปห่างตัว
นกบางตัวทำคนหนึ่งหมดหวัง ขี้เลอะเกรอะกรัง ไม่สะอาด ลำบากหัวใจ
แม่ค้าตะโกนดังทั่ว อยากขายของของตัว คนมองผ่านชั่วพริบตา
พ่อค้าตะโกนดังทั่ว หวังอยากตั้งตัว แต่คนอื่นไม่มองผ่านมา
ร้านขายข้าวคนต่อแถวแน่น ร้านน้ำปั่นคนก็แน่น ร้านก๋วยเตี๋ยวคนน้อยกว่า
แต่ละคนนั่งคุยไม่กินข้าวปลา มาผิดเวลา ที่นั่งไม่พอจะกิน
เดินทางกลับบ้านเหมือนคนอื่น หมดความสดชื่น เรียนมากการบ้านค้างคา
นั่งคิดถึงมื้อเย็นที่รอที่บ้าน แอบยิ้มสำราญ สักพักก็ก้มเดินต่อ
ขอทานนั่งริมทางเท้า บางหยิบขลุ่ยเป่า บางหยิบซอเก่านั่งสี
ขอทานนั่งริมรั้วหมอบ ก้มราบตลอด หวังเพียงเวทนาฉันบ้าง
เด็กวิ่งเตะบอล กระโดดเชือก บางเด็กนั่งเลือกลูกกวาด
เด็กอ่านการ์ตูนเรื่อยเปื่อย อ่านไปเรื่อยๆ ไม่หวังอะไรเย็นนี้
ฝนตกอีกแล้วเย็นนี้ บางคนวิ่งรี่ หลบใต้ชายค้าร้านค้า
ฝนตกอีกแล้วเย็นนี้ พ่อค้า-แม่ค้าวิ่งรี่ หวังเก็บของไว้ขายวันรุ่ง
นั่งรถเปิดฟังเพลงหลับ คนขับอยากหลับ แต่หลับไม่ได้น่าสงสาร
ทุกคนมองคนละทาง ฉันอยากมองบ้าง แต่เขาก็นั่งเบียดชิด
กลับถึงบ้านถอดรองเท้า ล้างเท้า ล้างมือกินข้าว แม่นั่งดูทีวี
ล้างจานอาบน้ำสักที เปิดคอมคืนนี้ แต่งเป็นกวีถึงเธอ
หลายสิ่งผ่านไปในวันนี้ อยากหลับสักที แต่ชีวิตยังหยุดไม่ได้
หลายสิ่งผ่านไปในเมืองใหญ่ ไม่รู้ทำไม หัวใจหวั่นไหวเหลือเกิน...
31 สิงหาคม 2552 09:56 น.
แขม่วแมน
ห่างไปไกลใจจะลืมแล้วใจเจ้า
ห่างเกินกล่าวห่างเกินเล่าคลายสงสัย
ห่างจนเจ้าบอกว่าพี่นี้เปลี่ยนไป
ห่างออกไปนานแสนนานกว่าย้อนมา
ห่างไปนี้ยอมรับลืมเจ้าแล้ว
ห่างน้องแก้วนานจนน้ำตานองหน้า
แต่วันนี้พี่กลับแล้วเจ้าแก้วตา
กลับมาอยู่ร่วมชีวาเช่นวันวาน
พี่กลับมาพร้อมถ้วนปกติ
พี่ปิติน้องยังรอพร้อมยิ้มหวาน
พี่สัญญาจะไม่ทิ้งเจ้านงคราญ
พี่สาบานจะอยู่ด้วยจนม้วยวัย
เจ้าเติบโตสวยงามสง่าล้น
ใครหลายคนปราถนาให้หวั่นไหว
แต่เจ้ายังยึดมั่นในพี่ชาย
ไม่เสื่อมคลายมลายหายตามสายกาล
รักเจ้านะเจ้าพุ่มพวงดวงใจพี่
พี่คนนี้จะรักดีในทุกสถาน
จะทำให้เจ้าภูมิใจทุกวันวาร
จักรักเจ้าจวบสิ้นปราณ..จนสิ้นลม
8 มิถุนายน 2552 19:01 น.
แขม่วแมน
เอ้า..ฮาเฮ เร่มา น้องสาวหนุ่ม
มาล้อมรุม ฟังรุ่นพี่ มาร่วมสัน
มาครึ้กครื้น มาสดชื่น ร่วมร่วมกัน
มาสู่รั้ว สถาบัน ร่วมรุ่นเรา
พี่รอน้อง ตีกลอง สนุกยิ้ม
เป็นภาพงาม หวังให้พิมพ์ ลงใจเจ้า
พี่สนุก หวังน้องลุก ตีกลองเร้า
หวังพวกเจ้า มัวเมา ด้วยไมตรี
แต่วันนี้ รับน้อง สุดสลด
ลืมสิ้นหมด เป้าหมาย ตามวิถี
เรารับน้อง เรารักน้อง หวังให้ดี
หวังให้เดิน ตามพี่ สู่ปลายทาง
วันรับน้อง พี่จัดขึ้น เพราะรักน้อง
จัดสร้างโดย ครรลอง สุกสว่าง
หวังให้เจ้า เจริญยิ่ง ตามสายทาง
หวังให้เจ้า ไม่ลาร้าง ลืมถิ่นเรียน
ทั้งหมดนี้ จุดประสงค์ ที่พี่คิด
แต่ที่เห็น มันผิด ตำราเขียน
พฤตคิกรรม เกินกว่า คนวัยเรียน
เล่นผิดเพี้ยน เกินกว่า ให้อภัย...
ปล. สัน เป็นคำย่อของ สันทนาการ ภาษานักศึกษาน่ะครับ รู้สึกตะขิดตะขวงใจจากข่าวมากๆ
หน้าส่วนตัว
845
