13 สิงหาคม 2556 13:42 น.
แก้วประเสริฐ
สิ่งสดใส
เปรียบความรักมักบางอย่างแก้วใส
แม้นดวงใจไม่เปลี่ยนเวียนแปรผัน
ทนุถนอมเอาใจใส่ทุกวี่วัน
แก้วใสนั้นจะงดงามอร่ามตา
สิ่งตรงข้ามความรักมักเจ้าเล่ห์
ล้วนเสเพลมัวเมาเฝ้าตัณหา
มักไม่แน่เปลี่ยนได้คล้ายเวลา
วนเวียนมาหวังได้ใคร่ชมเชย
อันแรกรักมักสะอาดปราศมลทิน
หอมโชยกลิ่นอวลฟุ้งล้วนปรุงเผย
เปรียบรสทิพย์หวานล้ำพร่ำภิเปรย
ครั้นยามเอ่ยเย็นฉ่ำเลิศย้ำทรวง
หากมาดแม้นชายหญิงต่างอิงไว้
เหมือนดั่งได้แก้วงามยามจรดสรวง
สร้างสิ่งสุขเคียงไว้ในทั้งปวง
ปราศจากห้วงทุกข์เข็ญลำเค็ญเลย
ถ้าปล่อยไว้ให้เป็นเช่นธรรมชาติ
ก็จะปราศความหวานอันเปิดเผย
เปรียบดังโคลนโดนน้ำแล้วย่ำเชย
หวานที่เคยแรกรักจะหักพลัน
จงใคร่ครวญก่อนให้ในความรัก
ควรประจักษ์เวลามาสร้างสรร
หมั่นตรวจสอบสิ่งรักจักรู้ทัน
คอยรอวันหวานฉ่ำไร้ระกำใจ
ดุจนกน้อยลอยล่องท้องฟากฟ้า
เพื่อจะหาอิสระภาพตราบสดใส
ครั้นผ่านคู่กาลเล่าเฝ้าเปลี่ยนไป
หวังจะได้ท่องเที่ยวเหนี่ยวใจปอง
หากมาดแม้นเปลี่ยวเอกาหาคู่คิด
หมั่นตรวจจิตและกายในทั้งสอง
อย่าลืมตัวโดดเด่นเน้นหมายครอง
ควรตรึกตรองผ่านใจให้หลายปี
หวานสิ่งรักเปรียบได้คล้ายน้ำค้าง
แวววาววางสีสรรอันหลากสี
ย่อมงดงามชวนชื่นระรื่นชีวี
ย่อมเป็นที่หมายปองจ้องจับตา
วันเวลาย่อมเปลี่ยนได้ในทุกสิ่ง
ควรระวิงสุกงอมย่อมปราถนา
เหมือนรวงข้าวยังคอยสิ่งย้อยมา
เหลืองนำพาเก็บเกี่ยวเหนี่ยวใจชน
แม้นจะมอบความรักประจักษ์แล้ว
ความผ่องแผ้วสดใสไร้สับสน
ให้สะอาดบริสุทธิ์ดุจห้วงกมล
ก็หลุดพ้นคนพาลผ่านทุกข์ไป
สร้างความรักหวานชื่นระรื่นผุด
ดังประดุจน้ำค้างกลางแสงไสว
หยาดหยดน้ำงามตาคราพลิ้วไกว
คล้องสายใยพันผูกปลูกทานทน
ดุจความรักเหมือนได้แก้วใสบาง
ที่สรรสร้างตบแต่งทุกแห่งหน
อย่ามอบให้แก่ใครเพราะใคร่ปน
ย่อมยากพ้นบ่วงมารผลาญดวงใจ.
แก้วประเสริฐ.