2 กรกฎาคม 2554 18:05 น.
แก้วประเสริฐ
๐ รักซ่อนรัก ๐
๐ ทุกห้วงสิ่งซ่อนไว้..........รำลึก
ล้วงซ่านฝากติดผนึก.........ซุกไว้
ฟุ้งมากผ่านคราตรึก..........กลับเด่น จริงนอ
เผยสิ่งรักแด่คราไซร้.........พลิกคว้างกลางหาว.๐
........................................
๐ งามเอยจันทร์แจ่มฟ้าคราซ่อนไว้
เผยไฉไลนวลพักตร์ประจักษ์แสน
ลุ่มลึกล้ำคราฝากดุจจากแดน
ดุจดั่งแขวนสิ่งพราวแสนเหงาใจ
๐ รักครั้งหนึ่งพึงฝากแต่พรากแล้ว
โอ้นางแก้วยอกย้อนดั่งซ่อนใส
อิงเคยแอบหนีร้างดูห่างไป
ทิ้งฝากไว้โดดเดี่ยวช่างเดียวดาย
๐ ความอ่อนหวานออเซาะไพเราะเหลือ
ล้วนจุนเจือสร้างทางกลับวางสลาย
ฝากแต่กลิ่นหอมจางดุจนางพราย
หมอนเคียงกายไฉนร้างว่างเหลือเกิน
๐ ก่อนนั้นเล่าเฝ้าคลอมิขอพราก
หวานที่ฝากลืมแล้วจากแนวเถิน
เถียงน้อยนาช่วยสร้างอยู่กลางเนิน
แล้วเพลิดเพลินพนอรักประจักษ์ความ
๐ คืนดึกแล้วเหว่หว้าจนล้าจิต
เธอลิขิตเหตุใดจึงได้หยาม
เฝ้าแต่มองท้องฟ้าเพื่อหางาม
รักกลับลามฟุ้งซ่านผ่านถึงเสมอ
๐ คำรักหรือซ่อนไว้ในรักสิ่ง
ซึ้งใจจริงกลับทำจนพร่ำเผลอ
ขลุ่ยกังวานผ่านเรียกสำเหนียกเธอ
ฉันละเมอครวญคร่ำย้ำเรียกนาง.
๐ แก้วประเสริฐ. ๐