9 พฤษภาคม 2554 14:21 น.
แก้วประเสริฐ
๐ ชะตาชีวิต ๐
๐ โชคชะตาชีวิตลิขิตศิลป์
จึงโบยบินวงล้อมสู่อ้อมเขา
หลงในหมู่เวียนวนทนแม้เงา
หยอกยวนเย้าใฝ่ปองหมองอุรา
๐ ก่อนจะเข้ามานั้นแม้หวั่นจิต
คำนึงคิดเพียรมองทดลองหา
หวังแค่เพียงผ่านพ้นด้นวันมา
ใฝ่ศึกษาเฝ้าถามตามครรลอง
๐ เมื่อก่อนนั้นร่ำเรียนเฝ้าเขียนอ่าน
แต่เนิ่นนานหลายปีมิได้สนอง
ลืมกฏเกณฑ์ทำงานมิสานปอง
สิ่งทั้งผองคืนกลับจนลับไป
๐ ครั้นผ่านพ้นงานแล้วต้องแจวจาก
หาสิ่งฝากขัดเกลาเคล้าสดใส
มิได้คิดหวังเด่นเช่นใครใคร
เพื่อจะได้ใช้สมองมิหมองเลย
๐ ทั้งผิดถูกสร้างสิ่งมิอิงลอก
กลัวเขาบอกอายคนทนนิ่งเฉย
พยายามนึกสิ่งเรียนเขียนที่เคย
มองสิ่งเผยของเขาลองเฝ้าทำ
๐ ศิลป์บางสิ่งอ่อนไหวดุจสายฝน
ชโลมจนซึมซาบฉาบชื่นฉ่ำ
อีกแนวหนึ่งกระด้างวางสิ่งนำ
แต่เลิศล้ำแนวทางกลางวงเวียน
๐ พลางถามใจตัวเองบรรเลงไหน
ต้องคว้าไขว่ทดลองหมองสิ่งเขียน
นึกถึงงานผ่านกาลเคล้าเฝ้าเยียน
ผันแปรเปลี่ยนเวลาหาสิ่งครอง
๐ เฝ้าศึกษาตำรามาค้นสร้าง
ฉันทลักษณ์แค่วางมิสร้างสนอง
ข้อปลีกย่อยมากมายเป็นก่ายกอง
เพียงเฝ้ามองงงงวยด้วยมิเคย
๐ จึงไขว่คว้าหาวางหนทางใหม่
กระจ่างไซร้บรมครูผู้เปิดเผย
สุนทรภู่จำแนกแยกสิ่งเลย
ศิลป์ผ่านเฉยด้วยใจไหลวนเวียน
๐ การจะเล่นให้ดีต้องที่สร้าง
โดยจัดวางแม่บทจรดขีดเขียน
อย่าผสมปนเปเหแนบเนียน
อักษรเปลี่ยนมิคล้องต้องหมองใจ
๐ จึงยึดแนวแห่งนี้เป็นที่เล่น
มิหวังเด่นสอดคล้องจิตผ่องใส
เล่นคนเดียวสนุกสนานผ่านสู่ใน
หากหวังไว้หมองหม่นจนใจเอง
๐ เพียงระบายอารมณ์ผสมผสาน
สิ่งวันวานผ่านนี้ที่ตรงเผง
คำนึงคิดสิ่งย่อยค่อยบรรเลง
ผ่านวังเวงร่วมวงตรงสนธยา.
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
4 พฤษภาคม 2554 20:24 น.
แก้วประเสริฐ
ฤทธิ์แรงใจ
๐ คิดถึงความรักนั้น เวียนยอก จริงเฮย
ล้วนเล่ห์กลช้ำชอก ฝากล้น
วงเล็กใหญ่ยากบอก สิ่งก่อ ก่อนนา
เชยชิดยากหลีกพ้น กลัดกลุ้มหมองฤดี.๐
๐ ความรักนั้นย้อนยอกหลอกร้อยเล่ห์
ล้วนอุปเท่ห์พลิกผันแปรสั่นไหว
ขยายวงเล็กใหญ่ยากฝากข้างใน
แล้วผวนไปในสิ่งแอบอิงวน
๐ การบังคับหนทางยากวางได้
สิ่งลูบไล้คณานับยากจับสน
ประหนึ่งลิงมินิ่งวิ่งปะปน
อวลระคนห้วงใจที่ได้เชย
๐ กลิ่นกุหลาบซ่อนไว้ในสิ่งแหลม
เย้ายวนแย้มซ่อนลึกผนึกเฉย
ลักษณ์รูปทรงผึ่งผายใครนึกเลย
ภายในเผยสิ่งใดใครรู้จริง
๐ ร้อนลุ่มลึกแห่งห้วงดวงใจรัก
จึงจมปักมืดสนิทติดใจสิ่ง
ผ่องสดชื่นรูปงามยามเข้าอิง
อวลระวิงก็สายปานวายชนม์
๐ สากกับครกคู่กันฉันท์พี่น้อง
เขาประคองช่วยกันนั้นมิสน
ทุกข์หรือสุขปรึกษาหาสิ่งวน
มิร้อนรนสิ่งสองต้องช่วยเจือ
๐ ก่อนจะซึ้งคำนึงถึงหลายหลาก
คำนึกพรากใส่ใจภายหน้าเผื่อ
ฤทธิ์แรงใจซ่อนสิ่งอิงเหลือเฟือ
ล้วนกอบเกื้อคำนึงถึงสากครก
๐ คำพูดหนึ่งใจอย่างดูฝากหวัง
สร้างประดังจัดไว้คล้ายงูฉก
สิ่งสวยสดหมกไว้ในวิตก
ที่คลุมปกละเอียดเบียดระทม.
๐ แก้วประเสริฐ. ๐