๐ สำนึก-สำเหนียก ๐

แก้วประเสริฐ

          ๐  สำนึก-สำเหนียก  ๐

๐ คำคมหลากมากล้น       วาที
ปนปะสิ่งมากมี                   ต่อถ้อย
ซ่อนเร้นมากฤดี                 เกิดก่อ หลากนา
มิคิดตรึกหลงคล้อย           ส่อให้มัวหมองฯ

๐ ศิลป์แห่งถ้อยพรั่งพร้อม    ลมหวน มากนอ
ชักนำสื่อร้าวรวน                   พรากล้น
ล้วนมุ่งอบอวลยวน                หวังต่อ  จริงนา
มาดมิตรึกตรองค้น                พลาดพลั้งยากไขฯ

๐ ลมปากปนฝากถ้อย         ผูกพัน
หน้าบ่งเพ็ญพักตร์จันทร์     สุดซึ้ง
เศร้านำสื่อจำนรรค์              ผ่านลึก ใจแฮ
แม้นมาดฤาโกรธขึ้ง            พลิกกริ้วป่วนหมางฯ

๐ คิดคบคนหมั่นซึ้ง           ตรองตรึก ก่อนเฮย
หากยากมิสำนึก               ผ่านไว้
หลบหลีกเลี่ยงตกผนึก     ควรตรึก  ก่อนเฮย
หวานพลิกขมอมไซร้        ยากซึ้งไมตรีฯ

๐ ชอบใครควรฝากไว้         พองาม
หมั่นตรึกอย่าลุกลาม          ฉะนี้
โลกกว้างใช่ไร้ความ-          งามหมด จริงนา
ดีชั่วตรวจแก่นพี้                  ซ่อนเร้นแผ่ขยายฯ

๐ สำนึกสำเหนียกไว้        หมั่นตรอง ก่อนเฮย
ผิดถูกจะมิหมอง                ต่อเคล้า
ค่าคนกลับมิกรอง             ผวนกลับ จริงนา
ก่อเกิดต้องหมั่นเฝ้า          ใฝ่รู้ต่อกาลฯ

๐ ลมปากล้วนเล่ห์ร้าย      ทรมาน
ใจจิตผ่านร้าวราน              ขื่นซึ้ง
กิริยาบ่งขาน                      ชวนบอก หวานแม่
ดุจเหล็กในแห่งผึ้ง            ฝากแล้ววายสนองฯ

๐ ทุกสิ่งคนมากซึ้ง           ยวลยี อวลแผ่
ล้วนสิ่งที่ชีวี                       ซ่อนไว้
หมั่นตรองสู่กายี                สำนึก เพียบเอย
ทุกสิ่งพ้นคลั่งใคล้             มากเย้าเคล้าลคร๐-

                  ๐ แก้วประเสริฐ. ๐