18 มีนาคม 2553 11:34 น.
แก้วประเสริฐ
นางฟ้าทั้งแปด
๐ แปดนางช่างเพริศพริ้ง ลาวัลย์ จริงเฮย
ผิวเปล่งดั่งนวลจันทร์ หยาดเยิ้ม
ยากคิดแบ่งเสกสรร คืนก่อ สวาทแฮ
ยิ่งพิศยิ่งเคลิบเคลิ้ม อ่อนซึ้งนวลฉวี ฯ
ลีลานางดุจฟ้า โลมดิน
เปรียบดั่งหงส์ยุพิน ยากคว้า
ค่ำนี้ยากคงถวิล กกกอด นางเฮย
พิศยิ่งใจอ่อนล้า ยากแท้เยือนนาง ฯ
อิสราวดีซาบซึ้ง ก่อนใคร พี่เอย
เคยสู่หมั้นเหตุไฉน ป่วนซึ้ง
ใยท่านพี่มากไป จวบก่อ กาลแฮ
จงฝากสิ่งก้นบึ้ง แห่งห้วงเสน่หา ฯ
เดือนดาวแม้นมิคล้อง ใฝ่ปอง
อวบอัดมัดเรืองรอง คอยแล้ว
เหล่าหญิงเลือกให้ครอง รอพี่ ต่อแฮ
ตัวพี่อย่าคลาดแคล้ว เหล่าน้องคอยสนอง ฯ
มังกรทองผ่องแพร้ว หฤทัย พี่เอย
หงส์ฟ้าปีกวิไล หุบซึ้ง
ถ้ำทองผ่องอำไพ หวังเทียบ เมฆินทร์
อันอาจจะโกรธขึ้ง หมดสิ้นถวิลปอง ฯ
บุรุษใยโลกนี้ ป่วนคนึง
มิคิดความตราตรึง แย่แล้ว
ในสนามรบถูกขึง ฟันฝ่า มากแฮ
เพียงหนึ่งหญิงเพริศแพร้ว พี่เจ้าใคร่ครวญ ฯ
ข้าศึกยังเตลิดแล้ว ยามพบ พี่นา
หญิงหนึ่งงามบรรจบ จากฟ้า
กลัวเกรงกลับมิสงบ ฝากต่อ ใครเอย
องค์พี่งามเลิศหล้า สุดแท้ผ่านสนอง ฯ
ประกายแดงแนบข้าง ยังยอม พวกเอย
ไม้ดอกกรุ่นกลิ่นพยอม หอบซึ้ง
นางยอมซึ่งชวนดอม ใยพี่ กลัวแฮ
ใครเอ่ยซาบซึ้งบึ้ง กิ่งแก้วเหม่อมอง ฯ
ใดใดในโลกนี้ แปลกจริง
แต่ก่อนเคยแอบอิง สู่น้อง
บัดนี้กลับยากพิง ฟ้าแนบ สวรรค์แฮ
โอ้อกเอ๋ยต้องร้อง แปลกแท้แมนสรวง.ฯ๐—
* แก้วประเสริฐ. *
16 มีนาคม 2553 00:28 น.
แก้วประเสริฐ
คิดถึงไหม
สิ่งแปรเปลี่ยนเวียนวนในโลกนี้
ทับถมทวีมากมายคล้ายขุนเขา
บ้างก็ใหญ่ดูหนักมากบางเบา
มีสิ่งเศร้าคละคลุ้งปรุงแต่งกาย
มัวแต่มองด้านอื่นระรื่นจิต
แต่หาคิดถึงเราเฝ้าเปลี่ยนสลาย
ฝากคนอื่นหมดสิ้นปลิ้นน้ำลาย
แสนยากกลายไม่คนึงถึงตัวเอง
ว่าการเปลี่ยนแฝงไปในโลกหล้า
ทั่วกายาอนิจจังดุจดังเขนง
มุทะลุผ่านงำปราศย่ำเกรง
ลิดรอนเก่งเผากันสู่บรรลัย
ประดับร่างเสียงามหาความรัก
สร้างประจักษ์ตัวเองซิเปล่งใส
เมื่อแปรเปลี่ยนในสิ่งที่สิงหทัย
สิ่งภายในสังขารอันผันแปลง
ผมขนเล็บฟันหนังมิขังกรอบ
ดูเพียงชอบแต่งไว้มันได้แฝง
สัจจะธรรมสนองไว้ไม่ระแวง
ซึ่งพลิกแพลงหมองมัวชั่วทุกกาล
ครั้นรู้ตัวก็สายจนมลายแล้ว
สิ่งงามแนวหายสิ้นจินต์จักสาน
คิดสู่คืนมุ่งธรรมกลับเนิ่นนาน
เพื่อจะผ่านหวนกลับย่อยยับไป
อันร่างกายคนเราเล่าบอกกล่าว
ความปวดร้าวซ่อนไว้ไม่แจ่มใส
ทราบคนอื่นแม้นตัวปราศกลัวใจ
พล่านภายในสรรค์ออกบอกเวลา
ยามเข้าชรากลับหวนล้วนสิ่งคิด
เพื่อสร้างจิตปรุงแต่งหวังแฝงหา
ผลาญลบล้างมุ่งธรรมนำปัญญา
แต่เกินคว้าแนวทางสร้างสุขใจ.
* แก้วประเสริฐ. *
6 มีนาคม 2553 22:57 น.
แก้วประเสริฐ
การะเกด
๐ยลบุปผาผ่องแผ้ว มิ่งสรวง
เลิศลักษณ์งามดุจพวง พุ่มฟ้า
มณีรัตน์เลิศใยยวง กระจ่าง ป่วนแฮ
พิศยิ่งซาบซึ้งคว้า สั่นพลิ้วปลิวผยอง ฯ
ค้างทาบอาบกิ่งแล้ว แวววาว มวลเฮย
ล้วนทบนวลวับพราว สู่ห้วง
ลมพัดกลิ่นกรุ่นราว ฟุ้งซ่าน จินต์เอย
ยามยิ่งพิศดุจล้วง สิ่งซึ้งตรึงหทัย ฯ
ขาวผ่องทอเพริศพริ้ง แสงจันทร์
ค้างหยาดยลแพรวอนันต์ เปล่งสิ้น
ลมหอบระรื่นอัน เกิดก่อ หอมเอย
สรรสู่ใจแทบปลิ้น จากเนื้อใฝ่ปอง ฯ
ยื่นมือหมายเด็ดเจ้า เชยชม จริงแฮ
ชะงักกลัวขื่นขม พลาดแล้ว
ราตรีคงระบม หมองหม่น ป่วนเฮย
คงสุดสิ้นสิ่งแพร้ว บาดห้วงผ่านสนอง ฯ
การะเกดชื่อนี้ หม่นใจ
รักที่เคยสดใส เพริศพริ้ง
วจีเคยซ่านจากไกล สิ้นสุด ฤดีแฮ
เหลือกลิ่นหอมรอยทิ้ง มอบไว้สิ้นสลาย ฯ
ราตรีเคยซ่านซึ้ง ชวนชม จันทร์เฮย
เพียงชื่อคล้ายภิรมย์ ดุจเจ้า
น้ำค้างหยาดดอกพรม หอมกลิ่น นวลแฮ
เหลือแต่สิ่งทอเคล้า ซุกไว้ห้วงกมล ฯ
ล้ำลึกล่วงตื่นแล้ว จากใจ
สานก่อจากหทัย หมดซึ้ง
วาวแวววับสดใส สิ้นสุด ไกลแฮ
ปราศกลิ่นคงโกรธขึ้ง หมดฟ้าธาตรี ฯ
ขาวพิลาสซ่านแผ้ว บุปผา แม่เฮย
โน้มสิ่งเคยผ่านมา จากแล้ว
หอมกรุ่นกลิ่นมิลา เปรียบดุจ นางเอย
เราคงสิ้นเสียงแจ้ว มอบฟ้าผ่านสรวง. ฯ๐—
* แก้วประเสริฐ. *
3 มีนาคม 2553 20:44 น.
แก้วประเสริฐ
รอยรักรอยฝัน
หยาดสีหมึกน้ำตาลที่ผ่านเขียน
อ่านวนเวียนหมองคล้ำดุจย้ำฝัน
กระดาษเก่าผ่านกาลนับนานวัน
รอยผุนั้นบางแห่งช่างแสลงใจ
บันทึกน้อยรักษาปานยาทิพย์
ดุจกระพริบแสงสีดั่งมณีไสว
ทรงคุณค่าบรรเจิดล้ำเลิศฤทัย
รักษาไว้ปานหนึ่งหวานซึ้งเรา
แม้นเจ้าของจากไปสิ้นไกลแล้ว
สิ่งเพริศแพร้วยังคงดำรงเฉลา
ค่าอักษรสลักดวงล้วนห้วงดาว
สิ่งปวดร้าวหายคืนระรื่นทรวง
เธอจากไปไม่มีวันหวนฟื้น
แต่เธอตื่นแก่ฉันในฝันสรวง
นึกถึงรักมอบให้แทนใจดวง
แสงจันทร์ล่วงจากฟ้าสิ้นราตรี
ระยิบเทียนแสงน้อยระห้อยหา
หยาดน้ำตาดุจเทียนรินเวียนฉวี
ถือกระดาษจูบลงหมายตรงวลี
ที่เปลี่ยนสีหมองคล้ำระกำนาง
หากมาดแม้นเคียงคู่ประตูสวรรค์
ฉอเลาะซ่านน้ำเสียงจนเคียงสาง
ต่างชี้ชวนแสงจันทร์วิศัลย์พลาง
ผ่านท่ามกลางพฤกษาลัดดาวัลย์
บรรจงเด็ดดอกแก้วเสียบแนวผม
พลันหมายชมท้องฟ้าเพื่อหาฝัน
สร้างวิจิตรเพริศแพร้วสู่แววกัน
มุ่งสร้างสรรค์ความรักประจักษ์ใจ
แต่ความรักผ่านเคล้าเพียงเฝ้าฝัน
กระดาษนั้นซ่านอยู่เคียงคู่ไสว
แม้นจะเก่าหมองคล้ำแต่ล้ำใน
ซุกสิ่งไว้แนบทรวงเป็นบ่วงรัก.
* แก้วประเสริฐ. *
หน้าส่วนตัว
1004
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
