23 เมษายน 2552 14:35 น.
แก้วประเสริฐ
** คำนึง **
คำนึงถึงถ้อยคำหวานชื่นล้ำ
คำนึงฉ่ำจันทร์เลิศเกิดเฉิดฉาย
คำนึงถ้อยร้อยรสหมดจดวิไล
คำนึงไว้ฝากห้วงดวงใจจินต์
คำนึงกานต์สู่เพลงบรรเลงเสนาะ
คำนึงฉอเลาะฝากไว้ฤทัยถวิล
คำนึงสถิตย์หวังเคล้าโฉมยุพิน
คำนึงถิ่นห่างไกลไฉไลครอง
คำนึงสรวงฝากห้วงเป็นบ่วงบาศ
คำนึงพาดล่วงจินต์ถวิลสอง
คำนึงคิดติดตรึงพึงหมายปอง
คำนึงตรองแค่เงาเคล้าห่างไกล
คำนึงภาพฉาบไว้ยามร่ายรำ
คำนึงย้ำเตือนกายมิห่างหาย
คำนึงเงาฝากไว้ทั้งใจกาย
คำนึงสายสัมพันธ์อันล้ำเลิศ
คำนึงจันทร์ดาราพาฉายส่อง
คำนึงปองแสงนวลล้วนประเสริฐ
คำนึงสองแค่ฝันอันบรรเจิด
คำนึงเกิดก่อสร้างกลางหทัย
คำนึงฝันพรรณรายกลายพันผูก
คำนึงปลูกพฤกษาคราแสนใส
คำนึงสิ่งอิงสนองครองภายใน
คำนึงใจปั่นป่วนล้วนคล้ายเงา
คำนึงโฉมไฉไลพรายเพริศพลิ้ว
คำนึงปลิวเรือนร่างกลางเฉลา
คำนึงเสียงเพลงไทยในใจเรา
คำนึงเจ้าอ่อนไหวดั่งสายลม
คำนึงความห่างไกลใจมิห่าง
คำนึงสล้างฝากไว้คล้ายเสกสม
คำนึงรักสัมพันธ์อันหมายชม
คำนึงปมสู่เดือนนวลเรือนกาย.
*** แก้วประเสริฐ. ***
13 เมษายน 2552 23:48 น.
แก้วประเสริฐ
** สุดความฝัน **
สุดอันใดฤาเล่าจะเท่าโศก
แสนวิปโยคสิ่งคิดจิตเป็นไฉน
ทอดถอดซึ้งตรึงไว้ในห้วงใจ
เหตุอันใดบั่นทอนยอกย้อนฤดี
แม้นละมุนอุ่นไอในคราพบ
มิอาจลบแลเลือนเปื้อนเกษมศรี
เกิดปัญหาเหนื่อยหน่ายในชีวี
ความเปรมปรีดิ์สูญสิ้นอจินไตย
สุดอาทรแหนงหน่ายคล้ายสูญสิ้น
ช่วงชีวินเปลี่ยวเปล่าเคยเคล้าไสว
เหลือแต่เงาเคล้าห้วงปั่นป่วนฤทัย
ช่างแสนไกลเกินกว่าสุดฟ้าดิน
ความที่รู้แก่ใจในความหวัง
น้อยนิดพลังหวังไว้แม้นใคร่ถวิล
หวนสิ่งหาเปี่ยมลมขื่นขมกวิน
โอ้สูญสิ้นแปรเปลี่ยนเวียนวกวน
จะเหลือสิ่งชอกช้ำจนย้ำยอก
เป็นตราบอกฝากไว้ในสิ่งสน
เปี่ยมสิ่งโศกจารึกตรึกห้วงกมล
ล้วนปะปรนฝากไว้ยากใคร่ครวญ
เป็นวิปโยคอย่างยิ่งล้วนสิ่งคิด
ป่วนปั่นปิดย้อนยอกตอกกำสรวล
ฟ้าก็มืดคล้ำดินถวิลรัญจวน
ฝากโหยหวนเนืองนองทั้งผองใจ
สิ้นแล้วหนอความฝันอันเจิดจ้า
ผืนพสุธาหมองคล้ำยากพร่ำใส
วันและคืนเวียนกลับดับภายใน
เหลือดวงใจแสนช้ำระกำชวน
โศกเอ๋ยโศกฝากแล้วเพริศแพร้วร้าง
ความอ้างว้างเวียนวนจนยากหวน
เหนืออื่นใดไหนเล่าคลุกเคล้ากวน
สุดแปรปรวนแผ่วสิ้นจินต์มาตรอม.
*** แก้วประเสริฐ. ***
หน้าส่วนตัว
1333
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
