13 มิถุนายน 2551 18:01 น.

** อิ่มเดียวหลับเดียว **

แก้วประเสริฐ


          **  อิ่มเดียวหลับเดียว  **

     พระดำรัสพ่อหลวงห่วงทรงตรัส
ทหารเฝ้าผลัดตำหนักมักสมาน
ในค่ำคืนหนึ่งนั้นอันเนิ่นนาน
พระราชทานปรัชญามาค้นคิด
    พระราชดำรัสตริตรองสมองใฝ่หา
สิ้นปัญญาไขปัญหาหวังมาผลิต
สรรค์หมายมุ่งเพื่อสร้างทางชีวิต
ยากประดิษฐ์หวังใช้ในแนวเดิน

     วันหนึ่งนำปรัชญาปรึกษาพระ
คือธรรมะพุทธองค์ทรงสรรเสริญ
ล้วนแนวทางฝากไว้ผ่านให้เจริญ
สุดกินเกินอิ่มเดียวและหลับเดียว
     ดั่งรสชาติอาหารที่พลันเสพย์
มิอาจเก็บเกินท้องต้องแลเหลียว
ถึงถูกแพงแห่งค่ามากมายเชียว
กินอิ่มเดียวใส่ท้องมิมากเกิน

     เช่นคุณค่าเงินทองผองทรัพย์สิน
ยังหวังจินต์อำนาจมาดสุดเหิร
เมื่อมีมากเหนือล้นพ้นจนเพลิน
เกิดต้องเผชิญยุ่งยากมากสุดกลืน
     อันหลับเดียวเกี่ยวข้องผองมนุษย์
มิอาจหยุดคืนกลับนับสุดขืน
อันทรัพย์สินวาสนาหาชื่นมึน
หากมิตื่นอำนาจกลับนับทลาย

     ยามเกิดมามีสิ่งใดได้บ้าง
อำนาจทรัพย์สร้างมิมาพาหาย
คงดีชั่วที่สรรค์ก่อนพลันวาย
ปรุงละลายผันแปรแผ่กรรมพอ
     อันเป็นมนุษย์เกิดมาในโลกนี้
สุดยากที่แสนเข็นจริงเชียวหนอ
เพราะกรรมเวรเสกสรรนั้นลออ
พลันเกิดก่อผันแปรแค่พอเพียง

     สิ่งประกอบความดีนี้ควรสร้าง
เพื่อนำทางชีวิตอย่าคิดเสี่ยง
พระราชดำรัสตรัสไว้ในถ้อยเคียง
ร้อยเรียบเรียงความเพียรเรียนรู้ทำ
     ความพอดีรู้ตนยามรับไว้
อย่าคิดได้ข้างเดียวเดี๋ยวระส่ำ
ชนะใจอ่อนโยนไม่อ่อนแอนำ
พูดจริงทำปัญญารักษาครอง

     จงฝึกฝนดิ้นไว้ไขว่ความรู้
อย่าอดสูหนังสือคือสิ่งสนอง
สิ่งซื่อสัตย์สุจริตคิดหมายปอง
ตามครรลองมุ่งหวังพลังชีวิต
     เมื่อทำการสิ่งใดที่ใฝ่แล้ว
จิตผ่องแผ้วชนะใจในประดิษฐ์
ด้วยสิ่งหนึ่งให้รักประจักษ์คิด
สรรค์งานผลิตราบรื่นมิฝืนอุรา

     ทุกสิ่งมีอิ่มเดียวเพียงหลับเดียว
อย่าลดเลี้ยวหมุนวนพ้นค้นหา
จงไตร่ตรองมองคิดติดปัญญา
รู้ศึกษาปราศทุกข์สุขเข้าครอง
     พระราชทานตรัสไว้จงใฝ่คิด
ปรับปรุงชีวิตสู่ไว้ใฝ่สนอง
ดั่งปรัชญาให้คิดติดใฝ่ตรอง
สู่ครรลองฝึกไว้จะได้เจริญ.

       *****************

       ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้าใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท 
ข้าพเจ้านามแก้วประเสริฐขอพระราชทาน-
อนุญาตนำเหตุการณ์ที่เพื่อนส่งมาทางเมล์
โดยเขียนเป็น  “ร้อยกรอง” เผยแพร่ไป
ซึ่งอาจเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่เข้ามาอ่านนี้
หวังที่จะได้นำไปถือปฏิบัติฝึกฝนตนเอง
รู้จักความหมายเหล่านี้สิ่งที่พระองค์ทรง-
พระกรุณาพระราชทานแก่ทหารและบัณฑิต
     ข้าพเจ้าจึงได้รวบรวมถ้อยคำที่ได้รับรู้ไว้
จากนายทหารที่คอยเฝ้าพระราชฐานในค่ำคืน
นำไปปฏิบัติของคำว่า “อิ่มเดียวหลับเดียว”
รวมถึงพระราชทานราโชวาทแก่เหล่า”บัณฑิต”
ที่จบการศึกษาและรับพระราชทานปริญญาบัตร
ใช้เป็นที่ดำรงหยั่งชีพของตนเอง
    ควรมิควรแล้วโปรดเกล้าพระกรุณาประทาน
อนุญาตแก่งานเขียนของข้าพระพุทธเจ้าด้วย 
     ขอถวายพระพรพระองค์ทรงพระเจริญ
ยิ่งยืนนานเพื่อเป็นมิ่งขวัญแด่ปวงชนชาวไทย
ชั่วกาลนานเทอญ
               ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

                    ***   แก้วประเสริฐ.   ***
				
5 มิถุนายน 2551 20:49 น.

** ตะวันยอแสง **

แก้วประเสริฐ


         **  ตะวันยอแสง  **

     สิ้นแสงสูรย์สายัณห์ตะวันลับ
นภาวับเรืองรองผ่องแดงสี
เมฆาลอยคล้อยเคลื่อนเยือนราตรี
ภาพหลากทวียามแลชะแง้มอง
     แปรเปลี่ยนไปอารมณ์ภิรมย์สนอง
ดั่งครรลองชีวิตผลิตใฝ่หมอง
แลเลือนลับดับสิ่งอิงหมายปอง
ยากจะร้องเรียกหามาเพลิดเพลิน

     สำเนียงคลื่นม้วนตวัดพัดหาฝั่ง
ดุจระฆังหัวใจพลิกระริกเหิร
ลอยละล่องขอบฟ้ามาปรับเกิน
เหลือสิ่งเมินฝากไว้คล้ายลมโชย
     น้ำเสียงแว่วแผ่วพลิ้วปลิวสะบัด
วิวัฒน์จัดสิ่งสนองต้องระโหย
สายใยเยื้อเหลือไว้คล้ายถูกโบย
ระรื่นโรยเปล่าเปลี่ยวเสียวอุรา

     ชายหาดนี้เคยเย้าเคล้าคลอคลื่น
แหวกว่ายยื่นสิ่งรักมักสั่นผวา
โอบสายน้ำสาดปลายคล้ายจินดา
แวววับตาตะวันรุ้งพุ่งพลิ้วพราย
     ณ ที่เก่าเวลาเดิมเคยเสริมสร้าง
สู่อ้างว้างเปลี่ยวเปล่าเข้ามาสลาย
เหลือละอองของคลื่นระรื่นทราย
แสนเสียดายเหลือเราเฝ้าสายัณห์

     แปลบหัวใจคล้ายฝันที่พลันเปลี่ยน
มิอาจเวียนเหมือนคลื่นรื่นสุขสันต์
ปรับความฝันเรืองรองสนองพลัน
แม้นตะวันผันอารมณ์มิสมหทัย
     ยามสุรีย์สียอแสงแฝงสิ่งลับ
ดังจะพับความหมายสลายไฉน
เปรียบดั่งคลื่นม้วนพล่านผ่านวิไล
สรรค์สิ่งไปสายัณห์พลันรอนลา.

     ***  แก้วประเสริฐ.   ***
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
Lovings  แก้วประเสริฐ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
Lovings  แก้วประเสริฐ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแก้วประเสริฐ