28 มีนาคม 2548 16:09 น.
แก้วประเสริฐ
โลมฟ้าเพียงดิน
..๏ยลโฉมหยาดพร่างฟ้า...............ฤาดิน แม่เอย
งามดั่งหงส์เหิรบิน...............................เยี่ยมฟ้า
จิตป่วนฤทัยกวิน.................................สุดคลั่ง จริงแฮ
สวยอร่ามมิหาญกล้า............................เอ่ยน้องปองสมร ฯ
วอนรักสุดไขว่คว้า..................นงเยาว์
แนบกลิ่นกายทำเอา.............................คลั่งไคล้
หอมยากเอ่ยมธุรสเรา..........................มอบแด่ นางเอย
ไฉนยิ่งหลงใหลไซร้.............................สู่เจ้างามสงวน ฯ
ลมหวนโชยผ่านพลิ้ว...............คนึงครวญ
ซาบซ่านรักรัญจวน..............................เปี่ยมล้น
จิตแสนป่วนโหยหวน............................ไหวหวั่น มากนา
หอมกลิ่นอบอวลซึ้ง...............................เร่าร้อนตลึงแล ฯ
บุหลันลอยกระจ่างฟ้า.............โลมดิน
แสงสว่างสุดระริน.................................ทั่วหล้า
เปรียบดุจดั่งชีวิน..................................นวลส่ง ขจรฤา
มอบรักบรรเจิดจ้า.................................ผ่านฟ้าแดนสรวง ฯ
โถใยรักสั่นพลิ้ว........................จิตใจ เจียวนา
แนบแน่นฤทัยใน....................................อ่อนล้า
พึงคิดซ่านจิตไป.....................................ลอบพร่ำ ถึงแม่
ฝันใฝ่อันเจิดจ้า.......................................ห่อเหี่ยวฤทัยแด ฯ
มวลกฤษณาแห่งหล้า.....................ราตรี
โชยช่างเปรมฤดี.....................................ยิ่งแท้
ไฉนใยป่วนชีวี.........................................ยากก่อ สุขแฮ
กระเจิ่งแนวรักแม้.....................................เบิ่งห้วงกำจาย ฯ
กายทรุดลงอ่อนล้า.........................ตรึกปอง
ยากผ่อนฤทัยหมอง..................................ป่วนร้าว
นงนุชเอ่ยทำนอง.....................................รักพี่ ฤาลวง
เปรียบบ่วงผูกมัดน้าว...............................ห่อนเร้าสุมทรวง ฯ
นางเอยขอมุ่งเจ้า.......................ทางใจ
ยากที่หาหญิงใด.....................................ใฝ่ข้า
เพียงคิดก่อเกิดไป...................................มอบแม่ จริงนา
ขอส่งดวงหทัยล้า.....................................แด่น้องตลอดกาล.๚ะ๛
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
26 มีนาคม 2548 14:54 น.
แก้วประเสริฐ
คืนนี้....เหงาจังเลย.
..๏ เก็บความเหงาสู่เคล้า..........ดวงดาว
หยิบส่งเดือนลงราว.........................จิตห้วง
กายวางพร่างสุดพราว.....................กลางสู่ เมฆินทร์นา
ยากที่ภิรมย์ล้วง...............................อยู่คู่สัมพันธ์เอย.๚ะ๛
********************
..๏ เก็บความเหงาเคล้าดาวสู่ฟากฟ้า
เอาดารามาฝากกลางใจฉัน
หยิบเดือนสู่ลงห้วงดวงจิตพลัน
กายานั้นมอบกลางระหว่างนภา
ยากภิรมย์ชมชื่นคืนสวาท
ยามคิดวาดภาพนั้นสุดหรรษา
เอาความเหงาฝากสู่คู่จันทา
รอวาสนามาอยู่คู่สัมพันธ์
เพียงนิดหนึ่งติดตรึงพึงพันผูก
แม้นจะถูกหรือผิดคิดเพียงฝัน
โอ้ความเหงาเล้าโลมชั่วนิรันดร์
กระแสนั้นย้อนยอกจนสุดหมอง
น้ำหยดใสหยาดเป็นเช่นน้ำค้าง
เย็นสล้างกระจ่างห้วงเราสอง
พันผูกรสหมดสมัครมาพักครอง
ครั้นมาตรองร้องว่าอ้าดวงใจ
พระพายพัดส่งกลิ่นสุดหอมหวล
ล้วนอบอวลสวนฤทัยยากผ่องใส
เหลือเงารูปจูบหวานซ่านภายใน
สร้างเป็นใยรุมเร้าเฝ้าวิญญาณ์
ค่ำคืนนี้เหงาจังเลยอกเอ๋ย
แลชมเชยเดือนดารากลางเวหา
บ้างริบหรี่บ้างสดใสเหมือนอุรา
ดุจตัวข้าเพียงร้างกลางอารมณ์๚ะ๛ .
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
24 มีนาคม 2548 16:12 น.
แก้วประเสริฐ
คำนึงรักสล้างจันทร์
ค่ำคืนนี้มีจันทร์นั้นเป็นเพื่อน
ดวงดาวเลื่อนเกลื่อนลอยคล้อยเวหา
แสงเย้ายวนนวลพร่างกระจ่างตา
แสนสิเน่หาอกสะท้านพล่านอารมณ์
บ่มความคิดพิจารณามวลสาเหตุ
ล้วนเช่นเฉกอุทยานที่สร้างสม
ลมโชยพลิ้วหอมหวนชวนภิรมย์
รักเคยตรมลอยคว้างร้างโรยลา
ช่างเถอะนะชีวิตนี้แค่มีฝัน
ทิ้งรำพันขื่นขมมิหวนหา
เหลือเพียงนี้โดดเดี่ยวเคล้าอุรา
มินำพามายืนดมชมความงาม
อร่ามแท้แม่เอ๋ยเพียงค่อนเสี้ยว
หมู่ดาวเกี้ยวเรียงรายคล้ายเฝ้าถาม
จันทร์คงตอบบอบช้ำที่ต่ำทราม
เข้าลวนลามจนฉันนี้มีครึ่งดวง
ดุจฟากฟ้าแวววับจับแสงสี
ก็ยังมีดินเคล้าเฝ้าโลมสรวง
จนปั่นป่วนรวนร้าวไปทั้งทรวง
เกิดเป็นห่วงบ่วงคล้องสุดทรมาน
กลิ่นมาลีพิกุลแก้วแพรวเพริศพริ้ง
พุดงามยิ่งดอกแก้วแพร้วประสาน
ช่อชงโคเกาะกลุ่มพุ่มตระการ
หอมพลุ่งพล่านสู่ชั้นฟ้าราชิกา
ราตรีนี้แพรวพรรณสะท้านนัก
เข้าโลมรักมักคิดจิตสิเน่หา
ทั้งไม้ดอกหอมหวนชวนลานตา
แก้วนิดาหนาอารมณ์นี้สุขจริง
ยิ้มให้ตัวมัวยิ้มพริ้มตานิด
ส่งห้วงจิตติดฟ้าไปทุกสิ่ง
อีกดินนั้นเสกสรรสุดประวิง
ปล่อยใจนิ่งคงฝันอนันต์กาล.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
22 มีนาคม 2548 11:36 น.
แก้วประเสริฐ
วิมานรักเคียงฝัน
ขอฝากถ้อยสักนิดติดดอกสร้อย
ผ่านเรียงร้อยน้ำคำดุจพร่ำหวาน
ส่งสำเนียงแว่วหวนผ่านดวงมาลย์
สร้างตระการซ่านทรวงสู่ดวงใจ
จะเก็บน้อยค่อยบรรจงส่งห้วงรัก
หมั่นฟูมฟักอารมณ์บ่มสดใส
ตวัดเกี่ยวเหนี่ยวรักมิหักใบ
ผูกรวมไว้หมายตรงลงชีวิน
หมดทิวาคว้าดาวมาเคล้าฝาก
มาลาหลากกลิ่นหอมย้อมถวิล
โชยระรื่นชื่นจิตเป็นอาจินต์
กล่อมยุพินกอดเจ้าเคล้าราตรี
แม่ดอกเอ๋ยดอกสร้อยอย่าน้อยจิต
อย่าหวนคิดความหลังณมารศรี
สิ่งหวานชื่นคืนเก่าเร้าฤดี
อารมณ์นี้พี่มอบแด่โฉมตรู
แม้นสิ่งนี้มีไว้แค่เพียงฝัน
จะสร้างสรรค์วิมานสุดเลิศหรู
ประดับไว้รายเรียงเคียงโฉมพธู
เฝ้ามองดูเคียงข้างมิร้างไกล
คฤหาสน์จัดกลางวางพฤกษา
เอาจันทามาประดับวับแจ่มใส
พันธุ์ไม้ดอกหอมหวนอวลวิไล
ส่งกลิ่นไปสู่เจ้าเคล้ากานดา
กล่อมเพลงรักสู่เจ้าเยาว์ลักษณ์
สุดที่รักปรารถนาจะสรรค์หา
ประโลมรูปจูบฝากผ่านกัลยา
ล้วนสิเน่หามาไว้เป็นกำนัล
อันความรักมอบหญิงอิงหวนหา
สู่แก้วตาพาใจดุจดังฝัน
สำเนียงแจ้วแว่วหวานมารำพัน
เข้าปลุกปั่นสั่นฤทัยคิดหมายจอง
สะท้านห้วงบ่วงรักสุดหักคิด
พึงโลมจิตใคร่หวนล้วนสนอง
เหลือเพียงรักฝากอยู่เพื่อคู่ครอง
ชวนนวลน้องสองเราเฝ้าเคล้าจันทร์
ชีวิตนี้พี่รักประจักษ์แจ้ง
หวังแสดงหัวใจแก่เจ้านั้น
มิละลายหายจากไปต่อกัน
แม้นชีวันจะสลายไปก็ยอม
โอ้ดอกเอ๋ยที่รักแม่ยอดสร้อย
จะพึงร้อยสายใยเฝ้าถนอม
ดุจฟากฟ้าราตรีเคล้าพะยอม
ส่งกลิ่นหอมออมไว้แต่วันวาน
หากสิ้นตะวันจันทาหาร้างจิต
จะขอชิดแนบข้างมิร้าวฉาน
เคียงคู่เจ้าเคล้าคลอดุจวิมาน
เอาดาวนั้นประดับยามหลับนอน.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
20 มีนาคม 2548 00:33 น.
แก้วประเสริฐ
ฤารักลมหวน.
..๏ อบอวลปั่นป่วนแท้.....................ยลนาง
ใจจิตยากวายวาง.....................................ยิ่งแท้
ผิวผาดผ่องผุดกลาง.................................ทรวงแม่ แลมอง
พักตร์ปลั่งจันทร์กลมแล้............................ผ่านซึ้งอัปสร ฯ
ฤารักหวานซ่านซึ้ง......................ตลึงแข จริงนา
ฉาบฉ่ำรสยลแล.......................................กรุ่นล้ำ
หากเพียงแม่ผันแปร................................อกพี่ ระทม
รักที่วอนฝากคล้ำ.....................................ชอกช้ำสุมทรวง ฯ
หอมเชยดอมกลิ่นเคล้า...............นวลนาง แม่เอย
พิกุลส่งหอมเย็นจาง.................................จากน้อง
โรยรินกลิ่นดอกพลาง................................แสนซ่าน รำพึง
ใจพี่อยากหมายต้อง..................................สู่ฟ้าแดนสรวง ฯ
ใจรักมิเปลี่ยนแท้.........................พาดครอง
อกพี่ภิรมย์ปอง..........................................แด่เจ้า
พึงรักมั่นสนอง..........................................ปองคู่ เรียมแฮ
หากพี่ผิดรักเฝ้า.........................................มอดม้วยธรณินทร์ ฯ
ลมเอยลมรักแท้............................ลมหวน ชวนปอง
มิอย่ามาแปรปรวน.....................................ห่อนไห้
กอบรักสู่ทางชวน.......................................มอบแด่ นวลปรางค์
แสงพร่างทางรักไว้......................................แด่น้องคนเดียว ฯ
สาบานรักแม่ฟ้า............................เป็นพยาน
หากพี่ผิดคำสาบาน.....................................แน่งน้อง
ลงทัณฑ์ที่สามานย์.....................................สมแก่ ผิดจริง
นรกก่อกำเนิดคล้อง....................................ค่ำเช้าทรมาน. ๚ะ๛
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
หน้าส่วนตัว
1546
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
