5 กันยายน 2551 11:28 น.
แก้วประเสริฐ
*** สังขารหนอ ***
อันรูปกายนี่หนอพอบังเกิด
กรรมกำเนิดตามเวรที่สรรค์สร้าง
สิ่งดีชั่วคลุกเคล้าเฝ้าผลาญทาง
ธาตุวางต่างรวมไว้ให้สมดุล
ลักขณานั้นเรียกว่าขันธ์ห้า
รูปเวทนาสัญญามาเกื้อหนุน
สังขารเฝ้าปรุงแต่งแห่งกฎบุญ
กรรมกลับลุ้นเวรไปให้วิญญาณ
จะหมุนเวียนเปลี่ยนไปในชีวิต
สรรค์ลิขิตวัฏฏะจักรมักสาน
จิตเจตสิกส่งไปใจให้ทำงาน
รุ่มร้อนผลาญชีวันจนบรรลัย
จึงผันเป็นเกิดแก่แม้เจ็บตาย
แปรกลับกลายดีชั่วมั่วอาศัย
เหตุที่สร้างตัณหาหลงอาลัย
สิ่งทั้งหลายคล้ายดูเป็นตัวนำ
เป็นโศกาอาดูรพูนเทวษ
โลภขอบเขตลุ่มหลงตรงระส่ำ
กอบโทสะเป็นเหตุให้กระทำ
สิ่งชุ่มฉ่ำเปลี่ยนไปสู่กรรมเวร
รู้เข้าใจจิตธรรมนำปรุงแต่ง
มิแอบแฝงหนุนรบหลบดั่งเขน
มีอารมณ์ทั้งหมดปลดไหวเอน
ปิดบิดเบนซ่อนไว้ให้ห่างไกล
อายตนะภายนอกและภายใน
ปลดซ่อนไว้ปรุงใจให้ผ่องใส
ล้วนเป็นเหตุสร้างให้ไม่ไฉไล
ปล่อยวางไว้สรรค์อยู่สู่ความดี
อันความทุกข์แก้ไขในต้นเหตุ
สร้างขอบเขตดับไว้ให้ผ่องศรี
มองหนทางวางไว้ระหว่างฤดี
มรรคสู่ที่ปฏิบัติขจัดเวรกรรม
ด้วยสังขารเป็นสิ่งอนิจจัง
ล้วนทุกขังเร่าร้อนย้อนสิ่งซ้ำ
ย่อมแตกสลายอนัตตามากนำ
ต้องชอกช้ำวนเวียนมิเปลี่ยนไป
หากมิทำจะคอยดุจรอยเกวียน
มิอาจเปลี่ยนสู่เก่าเฝ้าหมองไหม้
สร้างเกิดแก่เจ็บตายมิหายไกล
ไม่อาจใกล้ด้วยธรรมนำนิพาน.
*** แก้วประเสริฐ. ***
2 กันยายน 2551 23:54 น.
แก้วประเสริฐ
*** จะสิ้นสุดชาติฤา ***
เศร้าฤทัยอนาถต่อชาติหนอ
บรรพชนก่อห่วงหาพาผ่องใส
สร้างระเบียบกฎหมายให้วิไล
แสนสดใสผ่านมาหาเป็นรอง
แบ่งอำนาจปกครองปรองดองยิ่ง
ในทุกสิ่งหน้าที่เปรมปรีดิ์สนอง
สามหน่วยงานคงสู่อยู่ครรลอง
ไม่เกี่ยวข้องก้าวก่ายกันและกัน
มาดแม้นอดีตเลวร้ายคลายหมดสิ้น
สิ่งบ้าบิ่นหดหายคลายเสพย์สันต์
เพราะอำนาจไร้ปัญญามาผูกพัน
ชาติไทยสั้นรุ่งเรืองเปลืองได้มา
ประเทศชาติศาสนาพระมหากษัตริย์
เมลืองจำรัสผ่องใสคล้ายหรรษา
หลงอำนาจเงินตราบาดนัยน์นา
หวังสิ่งหาเป็นใหญ่ในแผ่นดิน
คิดรวบรัดเป็นหนึ่งมิพึงสอง
สร้างครรลองนำพวกมาหมกสิ้น
พอแน่วแน่รวบรัดจรัสดวงจินต์
ด้วยเล่ห์ลิ้นฉ้อฉลประปนครอง
มีหนึ่งเดียวทำได้ให้ปฏิวัติ
ค้นหาจัดบุคลาพามาใฝ่สนอง
ล้มประชาธิปไตยเพื่อใฝ่ปอง
คงครรลองสร้างใหม่ได้ใจเรา
ยังกริ่งเกรงอารยะนาประเทศ
จนเป็นเหตุเลียนเก่าเอาใจเขา
ตั้งขึ้นใหม่กฎหมายให้เป็นเงา
คล้ายจะเข้าควบคุมกุมอำนาจ
แต่เหตุการณ์มิเหมือนเลือนสิ่งคิด
ความวิปริตเปลี่ยนไปไม่สมมาด
เรื่องเศรษฐกิจพังทลายให้อาฆาต
เกิดผิดพลาดอำนาจเก่าเข้าทำลาย
จนปั่นป่วนทั่วไปทั้งในประเทศ
ทุกขอบเขตแผ่นดินแทบสิ้นสลาย
ตั้งกฎหมู่เหนือกฎหมายแทบมลาย
แปรกลับกลายอลัชชีแทบเปรมปรีดิ์
เกิดนองเลือดฆ่ากันหมายกระสัน
แผ่นดินสั่นหย่อมหญ้าหาเกษมศรี
แบ่งพรรคพวกก่อนเฝ้าสมานไมตรี
สิ้นสามัคคีที่ครองใหญ่แต่ฝ่ายเดียว.
*** แก้วประเสริฐ. ***
30 สิงหาคม 2551 11:41 น.
แก้วประเสริฐ
*** อัปรีย์จัญไร ***
มาเถิดมาฆ่ากันช่วยผลาญชาติ
ด้วยอำนาจเงินตราไขว่คว้าหา
ใครอย่างไรช่างมันกระสันมา
มินำพาให้สิ้นแผ่นดินไทย
มาเถิดมาแบ่งแยกแตกเป็นเสี่ยง
อย่าหลบเลี่ยงหันหน้าคว้าปืนใส่
ยิงให้แหลกแบ่งแยกเชื้อชาติไว้
รบกันไปจนหมดจรดแผ่นดิน
มาเถิดมาอยู่กันไปใยเล่า
แก่งแย่งเข้ารวมพวกบวกจนสิ้น
แก่หนุ่มสาวเด็กเล็กอย่าแลบลิ้น
ให้แดดิ้นค้นหาช่วยฆ่ากัน
มาเถิดมาทำลายมันให้สิ้น
ปากกับลิ้นบอกต่อจ้อขับขาน
ประเทศไทยเหลือไว้แค่ตำนาน
ช่วยกันผลาญหมดสิ้นถิ่นอาศัย
มาเถิดมาอย่าอิงทำนิ่งเฉย
อย่าละเลยมีดพร้ามาแก้ไข
ฆ่าให้หมดผืนดินสิ้นจัญไร
ให้เหลือไว้แค่เพียงเยี่ยงผืนดิน
ปากรักชาติกู้ชาติปราศอาวุธ
ร้ายที่สุดปากกาหาสุดสิ้น
ทั้งวิทยุโทรทัศน์พาดกวิน
จนขวานบิ่นสิ้นชาติปราศอัปรีย์
มาเถิดมารบกันอย่าสิ้นสุด
ร่วมกันฉุดพวกพ้องให้ผ่องศรี
ฆ่าให้หมดแผ่นดินสิ้นธรณี
เลือดนองทวีคนสิ้นผืนดินไทย
มาเถิดมาอัปรีย์และจัญไร
จะอยู่ใยอย่าช้ามาผลักไส
เหลือแต่กูผู้เดียวมิเป็นไร
แม้เครื่องในหมดแล้วแป้วฤดี.
*** แก้วประเสริฐ. ***
19 สิงหาคม 2551 21:21 น.
แก้วประเสริฐ
*** หนึ่งเดียว ***
สุดแพรวพรรณลักขณาลาวัลย์ยิ่ง
อบอวลสิ่งแย้มยวนชวนคิดถึง
พิลาศพักตร์ประจักษ์ไว้ให้คนึง
เย้าล้วนตรึงสิ่งหอมย้อมห้วงหทัย
วิภูษณะโชยรินประทินโฉม
มิกล้าโน้มนวลน้องผิวผ่องไสว
ปราศเชยชิดแนบสนิทประชิดใน
แม้นโปรยไว้ปรายตาฝากผ่านมา
สิ่งล้ำลึกคงคลายสลายเพริศแพร้ว
สวยผ่องแผ้วหนีหลีกปลีกชันษา
ล้วนฝากหอมดอมกลิ่นสิ้นนำพา
หลงเสน่หาผันเปลี่ยนเวียนวนเงา
วิลาวัณย์ลักขณามาย้ำสลาย
แล้วก็คลายดั่งเดือนเยือนอับเฉา
สิ่งประคองห้วงรักยากบรรเทา
แค่ดมเฝ้าหวานโชยโรยสู่ทรวง
ใจหนึ่งเดียวแสนยากลำบากเข็ญ
ยิ่งประเด็นพริ้มเพราราวสาวสรวง
ประทินโฉมโน้มกลิ่นหอมใยยวง
พลิกทั้งปวงฝากไว้แอบแปลบฤดี
ประโลมจิตยิ่งคิดจิตแสนหวั่น
สุดแสนพรั่นห้วงรักประจักษ์ฉวี
ย้อนความหลังสร้างไว้ฝากให้ทวี
เปี่ยมเปรมปรีดิ์บัดนี้ที่พลิกแพลง
ความพิลาสผนึกไว้ในทรวงจิต
ย้อนหวนคิดจรรโลงนี่คงแสลง
เคยฝากไว้ในสิ่งที่เคลือบแคลง
สร้างแอบแฝงผ่านห้วงดวงหทัย
เหลือหนึ่งเดียวดวงใจในร่างนี้
ปั่นป่วนทวีรักหวานสุดซ่านไฉน
สิ่งเพริศพริ้งอิงแนบแอบห่างไกล
กลิ่นหอมไซร้เผยสร้างหวั่นร้างจร.
*** แก้วประเสริฐ. ***
10 สิงหาคม 2551 17:50 น.
แก้วประเสริฐ
*** นางฟ้าสยาม(ยกน้ำหนัก) ***
ประภาวดีเจริญวัฒนะมานะเลิศ
งามพราวเพริศกว่าใครในสาวสยาม
นครสวรรค์แว่นแคว้นแผ่นดินคาม
เกรียงไกรนามโลกาหาใครเทียม
น้ำหนักร้อยยี่สิบหกกิโลกรัม
เก๋ยกนำหญิงทั้งหลายอายเหนียม
ทั้งน้ำหนักน้อยกว่าหาได้เจียม
จิตใจเปี่ยมด้วยพลังความหวังไทย
คว้าเหรียญทองครองไว้ได้สุดสวย
ยิ้มระรวยโลกาพาหวั่นไหว
ทำลายสถิติสี่ปีหนีห่างไกล
สุดไฉไลใครเทียบมาเปรียบปาน
นครสวรรค์เป็นถิ่นดินแดนสรวง
กำเนิดดวงรัตนามาเสกสรร
สร้างชื่อเสียงให้ไทยวิไลพรรณ
อเนกอนันต์กระฉ่อนร่อนโลกา
โอลิมปิคคือสถานที่ฝันเฟื่อง
ต่างฤาเลื่องหมายปองสนองหา
เพื่อเหรียญทองฝากไว้ยากได้มา
สร้างกีฬาในอดีตคิดหมายปอง
เป็นเหรียญทองของสาวชาวสยาม
เลื่องลือนามนางฟ้ามาฝากสนอง
เป็นเหรียญแรกของไทยที่ได้ครอง
นางฟ้าต้องฝึกฝนทนพากเพียร
ขอเทิดทูนประภาวดีศรีสยาม
ไทยเรืองนามฝากให้จนได้เสถียร
อีกทั้งเจริญวัฒนะแนบเนาเนียน
มาเยี่ยมเยียนกำลังใจให้ตลอดไป
โอ้เธอเป็นนางฟ้าสยามประเทศ
ทั่วอาณาเขตไทยได้สดใส
ต่างปรีดิ์เปรมเกษมศานต์หฤทัย
เฉิดไฉไลประภาวดีแม่ศรีอมร.
*** แก้วประเสริฐ. ***
หน้าส่วนตัว
7450
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
