26 ตุลาคม 2551 17:01 น.
แก้วประภัสสร
A =ABLE B = BAKER C = CHALEE D = DOG E = EASY
F = FLOG G = GRORGE H = HOW I = ITEM
J = JIMMY K = KING L =LOVE M =MIGHT N=NAN
O =O BOE P = PETER R =ROGER S =SUGAR
T =TEAR U = UNCLE V =VICTOR W =WILLIAM
X =X-RAY Y = YORK Z =ZEBRA
จากประสบการณ์ของดิฉันที่ทำงานในด้านจำหน่ายตั๋วเครื่องบินมา
เกือบจะเข้าปีที่ 18 แล้ว เราค่อนข้างจะมีปัญหาอยู่บ่อยๆ
เกี่ยวกับการรับฟังชื่อที่ใช้ในการจองตั๋วทางโทรศัพท์
เราก็ต้องยอมรับว่าภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาเราที่จะให้ออกเสียงได้ชัดเจน
ทุกคำและทุกคน แม้กระทั่งภาษาไทยเองบางครั้งก็ยังฟังผิดๆเหมือนกัน
เป็นเรื่องธรรมดากับการผิดพลาด
สมัยก่อนโลกทางอินเตอร็เน๊ตยังไม่แพร่หลายเหมือนทุกวันนี้
จะมีปัญหามากไม่ว่าจะบอกชื่อทางโทรศัพท์หรือส่งทางแฟ๊กซ์ ก็ตาม
แต่เราก็ไม่อยากให้เกิดขึ้น เพราะนั่นหมายถึงว่าคุณต้อง
ชำระเงินในการเปลี่ยนชื่อ ซึ่งก็แล้วแต่แต่ละสายการบินเขาจะกำหนด
ค่าธรรมเนียมในการเปลี่ยน
เรื่องที่จะได้อ่านต่อไปจะขำหรือไม่ขำ ก็พยายามกันหน่อยแล้วกันนะคะ
แต่ก่อนอื่น
ขอความกรุณาอ่านภาษาในการใช้สำหรับการจองตั๋วด้านบนก่อนดีมั้ย
เพื่อเราจะได้หัวเราะไปพร้อมกัน
ช่วยๆหน่อยน๊า..อยากให้ขำจริงๆนะเนี่ย..
จะเริ่มเล่าแล้วนะ..อิอิ..
01 หมาสองตัวกัดกัน
สวัสดีค่ะ
สวัสดีดีค่ะ พี่ราเบีย วันนี้โชคดีจังเลยค่ะ นางฟ้าแสนสวยมารับสาย
เราหยอดคำหวานไป
สวัสดีจ้า ประภัสสร หวานแต่เช้าเลยนะเธอ..มีอะไรจ๊ะวันนี้
พี่ราเบียถามเรา
ช่วยขอที่ให้ด้วยค่ะ 2 โค๊ต ค่ะ
เอาโค๊ตมาค่ะ
DDB2U....ดับเบิ้ลด๊อค เบเค่อ ทู อังเคิ่ล เราบอกโค๊ตเขาไป
ไอ้หยา..สนุกละคราวนี้เธอ.. พี่ราเบียร้องออกมา มันทำให้เราตกใจนิดหน่อย
เอ..ที่ถุกตัดหรืออย่างไรกันนี่
มีอะไรคะพี่ราเบีย... เราเอ่ยถาม
เธอดูสิ..หมากัดกันสองตัว..เจ็บแย่เลยมึ...(ละไว้ฐานเข้าใจค่ะ)
ที่ไหนเหรอคะพี่..ที่นั่นเอาหมามาเลี้ยงด้วยเหรอ..
ถามสิคะ ก็สงสัยนะคะ
พี่ราเบียหัวเราะชอบใจ
อ้าว..เธอก็อ่านสิ ..DD ดับเบิ้ลด๊อค..ก็หมาสองตัว ..มันแย่ง baker ขนมปังกัน..
เดือดร้อน uncle ลุง ต้องมาห้าม ...5555 พี่เขาหัวเราะอย่างสนุก
อืม...คิดได้ไงเนี่ย
เอ้า..ได้ที่แล้วเธอ ...มีโค๊ตอื่นมั๊ยจ๊ะ..
มีค่ะพี่.. MAKEL เราบอกโค๊ตที่ 2 ไป
5555 เออ..มันดีกันแล้ว มันรักกันแล้วเธอ.... พี่ราเบีย
นี่หนูงงและกำลังจะมึนมากๆด้วย
พี่ราเบีย..อะไรอีกละคะ ใครรักใคร ชักงงไปด้วยแย้ว..
อ้าว ..เธอก็อ่านสิ..โค๊ตแรก หมาสองตัวกัดกัน ..
มาโค๊ตที่ 2 มันกลับมารักกันไง
แยกคำดูสิ makel.make and love .. เออ..วิชาไหนเนี่ย
ทำงานมาจา ยี่สิบปี ยังไม่เคยถอดสมการได้เก่งเท่าพี่แกเลย
ได้หมดแล้วเธอ มีอีกมั้ย.. เขาถามเรา
ไม่มีแล้วค่ะ นางฟ้าแสนสวย ขอบคุณมากค่ะ
รีบๆวางยัยแบม เดี๋ยวจาขำ จนตกเก้าอี้อีก......
02 อี่นี่แขกไม่ชอบน๊า..
เรื่องที่ 2 ต้องขอแปลมาจากภาษาที่ไม่ใช่ภาษาเราค่ะ
บริษัทแห่งหนึ่ง พนักงานทั้งหมดเป็นแขกมาจากอินเดียค่ะ
สวัสดีคราบบบ... เสียงตามสายเข้ามาทักทายตอนเช้าค่ะ
สวัสดีค่ะ ไซน่า เราทักทายกลับ
สบายดีมั้ยคราบบ..ทานวันนี้อะไร... ไซน่า พนักงานในบริษัทเอ่ยถาม
คุณพูดผิดนะจ๊ะ..ต้องถามว่า..วันนี้ทานอะไร..ไม่ใช่..
ทานวันนี้อะไร เราบอกเขาไป
ไซน่าพูดไม่เก่งน๊า...คราบบบ ยูมาแลกกัน
ฉานสอนภาษาอินเดียให้ ยูสอนภาษาไทยให้ฉานน..
เอางั้นเลยนะ คุณไซน่า..แค่ภาษาอังกฤษ
ฉันยังปวดหัวกับคุณเลย ไม่เอาแล้ว..
ช่วยขอที่ให้ผมด้วยคราบบ..
ได้ค่ะ ขอโค๊ตค่ะ เราเอ่ยปากบอก
LNS364 ลิมา แนน ซูก้า ทรี ซิก โฟ สังเกตค่ะ
คำข้างบน แบมเขียนไว้
L = LOVE แต่ ไซน่า จะพูดคำว่า ลิมา..ลิมา อยู่เสมอค่ะ
สงสัยจัง..ทำไมคุณไซน่าถึงไม่พูดคำว่า เลิฟ นะ พูดสิ..อยากฟัง...5555 เราหยอกเย้าเล่น
ไม่เอาน๊า..ไซน่าไม่ชอบพูด..อีนี่ไม่ชอบ..ไม่ดี..ไซน่าเคยรักแล้วอกหัก..ไม่พูดดีกว่า..
โถ...ไอ้เราก็คิดว่าทำไมเขาถึงไม่พูดคำว่า เลิฟ สักที ที่ไหนได้..มีความหลังค่ะ
วันนี้ให้ผู้อ่านงง เล่นนะคะ
โค๊ตต่อไป แบ่มแบ้มจะถามทุกคนที่อ่านเรื่องนี้ ถ้าตอบถูกใจ เดี๋ยวมีรางวัลให้ จริงๆนะตะเอง...
ILUSM
ลองดูนะคะ ว่าจะแปลว่าอะไร ใครตอบถูกใจและใกล้เคียงมีรางวัลค่ะ
บ้ายบาย แล้วพบกันค่ะ
ไปกินเลี้ยงก่อนน๊า..เดี๋ยวกลับมา สามทุ่มพบกันเน้อ
21 ตุลาคม 2551 07:09 น.
แก้วประภัสสร
วันนี้ตื่นขึ้นมาอากาศดีจังเลย มองออกไปข้างนอก นกสองตัวกำลังคุยจู๋จี๋กัน มากันทุกวันละค่ะเจ้านกคู่นี้
เราแอบอิจฉานิดนิด แสนสุขสมนั่งชมวิหก..อยากเป็นเบิร์ดเหลือเกิน.. ร้องเพลงซะเลย เอาเถอะตามสบาย
เอ..แต่แปลกวันนี้ไหงมาแค่สองตัวละ แล้วลูกมันหายไปไหน วันก่อนเจ้าลูกนกมาเกาะตัวเดียว อยู่ๆมันก็พลัดหลงบินเข้ามาในห้อง เปิดประตูเชิญตามมารยาท อิ..เชิญออกไปซะนะจ๊ะ ไปอยู่ข้างนอกกับครอบครัวเจ้า มันบินร่อนไปร่อนมา แหม..ทำยังห้องนอนเราเป็นท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ อะ..ชนแล้วแก บินชนกำแพง ประเดี๋ยวก็ไปเกาะผ้าม่าน ไปเกาะต้นกล้วยไม้ เอ้ย.แก ..มันดอกไม้ประดิษฐ์ของฉันจ้า ห้ามยุ่ง.หวงนะ ไปเกาะที่อื่นเรยยนะ
ถ้าไม่ออกก็ไปอยู่หลังแอร์ซะนะ โฮ้..มันบินไปเกาะจริงๆ อิ..สั่งได้.เดี๋ยวสั่งใหม่จิ..
นั่น..ดูโน่น แม่กับพ่อแกบินมารออยู่ข้างนอกแล้ว เร็วๆเข้าเดี๋ยวไปส่ง เรายื่นมือไปให้มันเกาะ กะว่าจะพาไปหาแม่ มันไม่ยอม เดี๋ยวบินเกาะกิ่งไม้ ก็กิ่งไม้ที่ว่านี่ ซื้อมาจากสวนจตุจักรนะ มันเกาะไม่ปล่อย อืมม..วันหลังถ้าแกชอบเดี๋ยวจะซื้อรังมาให้ เอารังเลยดีมั้ยแก อยากอยู่นัก ตามสบายน้อง พี่ขอตัวก่อน เชิญบินเล่นให้หนำใจ อยากไปเมื่อไหร่แล้วร้องบอกละกัน
พ่อกับแม่ลูกนกก็ทำท่าเหมือนอยากจะเข้ามาหาลูก มันบินมาเกาะหน้าต่างส่งเสียงร้องเรียกลูก บินไปบินมา อืม..นี่แหละเขาเรียกว่าความรักของพ่อแม่ ไม่ว่าจะมนุษย์หรือสัตว์ ต่างก็มีไม่แพ้กัน เอา..เร็วเข้า เชิญ
แล้วท่าน ออกไปได้แล้ว เดี๋ยวจะไปทำงานแล้ว สักพักลูกนกก็ยอมออกไปแต่โดยดี เฮ้อ..ยังไงเราก็ยังอิจฉานกอยู่ดีนะ
10 ตุลาคม 2551 13:29 น.
แก้วประภัสสร
กริ๊ด....ว้าย....ตาย...สลบ... แง...
ผมขาวตั้งเด่นเป็นสง่ามาเชียวยัยแบม โถ..อนิจจัง คุ ถัง กาละมัง
แก่จริงๆแล้วหรือนี่เรา สังขารหนอ ยุบหนอพองหนอ
เมื่อก่อนเจ้ายังเคยดกดำ ผมสลวยสวยเก๋หาใดปาน มาบัดนี้เจ้าจะบอกให้ข้ารู้เป็นความในให้เห็นสัจธรรม
ข้ารับรู้ในสิ่งที่เจ้าบอก ข้าจะพยายามเข้าใจ แต่ขอเวลาทำใจหน่อยนะ
มันทำให้เรานึกถึงคำของคุณครูท่านหนึ่งที่เข้ามาเม้นเราในบทกลอน
สมการชีวิต ท่านบอกว่า เส้นตรงเส้นหนึ่ง ตั้งอยู่บนเส้นตรงเส้นหนึ่ง
แต่ครูคะ นี่มันตั้งหลายเส้นเลยค่ะ
ตัดสินใจหันหน้าพึ่ง พี่ยา เจ้าของร้านเสริมสวยหวัดดีค่ะพี่ยาคนสวย
เราทักทายไป อ้าว..เราหายไปไหนมา พักนี้ไม่ค่อยแวะมาเลยนะ พี่ยาถาม
อืม..ค่ะ วันนี้ไปเลือกผู้ว่ามานะค่ะพี่ เลยแวะมา กะว่าจะให้พี่นวดหน้าให้ซะหน่อย วันก่อนไปเที่ยวมา ดูตัวเองในรูป หน้าไม่สดใสเลย แถมเหี่ยวอีก
สงสัยช่วงนี้หนูจะนอนดึกนะ เราคุย พี่ยาเดินมาหาเรา และจับหน้าเรา
ขึ้นมาพินิศ สงสัยมีอะไรอยู่ในหน้า แกมองแปลกๆอะ แล้วบอกว่า
พี่ไม่นวดให้นะ ฮ่วย..อีหยังเนี่ย เกิดมาข้อยก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ
ช่างเสริมสวยปฏิเสธลูกค้า อ้าว..ทำไมละ นี่หนูตั้งใจมาเลยนะเนี่ย..
เราถามไป ก็หน้าเราไม่เห็นเป็นอะไรสักหน่อย อีกอย่างนี่จะเข้าหน้าหนาวแล้ว อย่านวดเลย โอ..พ่อเจ้า เพิ่งเคยเห็นร้านเสริมสวยที่ดีมีคุณธรรมวันนี้เอง
ส่วนมากไปร้านอื่นมีแต่จะเชียร์ให้ลูกค้าทำโน่นทำนี่สารพัด
อืม..ไม่นวดก็ไม่นวด..ไหนๆมาแล้วอะ..ตัดผมให้หนูหน่อย เราพูดไป
ได้จ๊ะ ผมเรายาวเร็วนะ จะถึงเอวอยู่แล้วเราตอบไปว่า
สงสัยเป็นเพราะสระผมทุกวันมั้งพี่ยา มันเลยยาวเร็ว พี่อย่าตัดออกเยอะ
หนูอุตส่าห์เลี้ยงมันไว้ดูเล่นมาหลายปี เราบอกพี่ยาไป อืม..นี่เธอ ไม่อยากเปลี่ยนอะไรบ้างเลยเหรอ พี่ยาถาม เปลี่ยนไรอะ..เราถามไป
"ลองทำสีผมดูมั้ย หัดทำอะไรใหม่ๆมั่ง เห็นไว้ผมยาว ดำ อย่างนี้มาไม่รู้กี่ปีแล้ว
พี่ยาพูด หนูไม่ชอบนะ ทำสีผมอะไรเนี่ย แต่..อืม..ดีเหมือนกันพี่ยา
วันก่อนหวีผม เห็นรังแค เอ้ย..ไม่ใช่.เห็นผมหงอกหลายเส้นเลย
พี่ยาทำเลย กลบให้มันหายไปเลยนะพี่ หนูไม่อยากให้ใครมาถอนหงอกอะ 55555
พี่ยาชวนเราคุยโน่น คุยนี่สารพัดเรื่อง วันนั้นเราสองคนคุยกัน ประเหมือนว่าไม่ได้เจอกันเป็นปี จริงๆแล้วไม่กี่เดือนเองอะ หลังจากเขาทำโน่นทำนี่ เล่นหัวเราเสร็จ ก็ยื่นกระจกให้เราส่อง ดูความเปลี่ยนแปลง
อืม..เราสวยขึ้น อิอิ มันเกี่ยวกับตัดผมมั้ยเนี่ยยัยแบม.. พอส่องผมด้านหลัง
ตาเราโตเท่าไข่ห่านเลยพี่ยา..ไหงตัดผมสั้นจังอะ เสียดายผม เราบ่นไป
อ้าว..แล้วเธอว่ามันดีกว่าเดิมมั้ยละ ผมสวยกว่าเดิมเยอะเลย
อะ..สวยก็สวยเราตอบไป
หลังจากจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อย ก็กลับมาบ้าน นั่งมองตัวเองในกระจกอีกครั้ง สังขารหนอสังขาร เจ้าก็เสื่อมไปตามกาลเวลา แต่กิเลสในใจข้า
ก็ยังมีอยู่เหมือนปุถุชนทั่วไป ยังอยากสวย อยากงาม ความอยากของมนุษย์
หาเพียงพอไม่ ตกกลางคืน หลังจากสวดมนต์ไหว้พระเสร็จ เราก็นอนหลับอย่างสบายใจและรอตื่นขึ้นมาต้อนรับกับทรงผมใหม่แสนสวย ที่เพื่อนดีดีคนหนึ่งแนะนำ
3 ตุลาคม 2551 13:40 น.
แก้วประภัสสร
จิ๊บๆๆๆ..เมี้ยววว..โฮ่งๆๆ..จิ๊บๆๆๆ.. เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ฮัลโหล.. เราลืมตาแบบสลืมสลือขึ้นมา เพราะเพิ่งจะผลอยหลับไปได้สักครู่
ไอ้หมาน้อย..นอนเร็วจัง..ไม่สบายหรือเปล่านะ.. วันนี้พี่เรามาแปลกแฮะ เมื่อก่อนเรียกเรา ไอ้แสบ ไหงวันนี้เรียกเรา ไอ้หมาน้อย อิอิ แต่ชั่งเถอะ
ไงก็น่ารัก ก๊ากกก..เปล่าค่ะ.มีอะไรหรือเปล่า..แม่หลับหรือยัง แล้ววันนี้ แม่กินข้าวกับอะไร.. 555 ไอ้หมาน้อยเอ้ย..เล่นถามทีม้วนเดียวจบ จะตอบอะไรก่อน ลืมหมดแล้วที่ถามนะ.. พี่เราหัวเราะชอบใจ อืม..ง่วงนะ.. เราลุกขึ้นนั่งแพราะกลัวว่าถ้าให้นอนคุยต่อสงสัยพี่เราต้องพูดอยู่คนเดียวแน่ๆ วันนี้แม่อยากกินน้ำพริกกะปิ พี่ใหญ่ทำให้กินแล้ว..พี่ตอบ เอ้า..แล้วแม่ไม่เผ็ดแย่เหรอ กินได้ไงอะ เราถามไป ก็ตำไม่ใส่พริกไง กระเทียมก็แค่สองกรีบเล็กๆ ไม่เผ็ดรอก
เราเลยหัวเราะ อ๋อ อิ คิดว่าแม่เก่ง กินพริกได้ อืมม..ดีแล้วละ แม่จะได้กินผักเยอะๆ ชอบบ่นว่าท้องผูก ว่าแต่พี่มีอะไร ถึงโทรมาตอนกลางคืนนะ เราถามพี่ไป อ๋อ พี่ทำยอดถึง เขาจะให้เที่ยวเกาหลีนะ
ตาเราลุกวาวหายง่วงขึ้นทันทีเลย โอ๋..ดีใจด้วยนะ..แล้วไปกี่วันคะ อากาศหนาว อย่าลืมเอาเสื้อโค๊ตไปด้วยนะเดี๋ยวหนาวไม่รู้ด้วย เราพูดไป อืม แต่พี่มีอะไรจะรบกวนเรานะ พี่เราเสียงเหมือนกังวลอะไรสักอย่าง
เราก็เลยสงสัย พี่มีอะไรหรือเปล่า.. กะว่าจะยืมกล้องเรานะ อ้าว..แล้วกล้องที่เค้าให้ไปละเราถาม มันเสียยังไม่ซ่อมเลยนะ.. อ๋อ แล้วไปวันไหนคะ พี่ไปวันที่ 23 กลับ วันที่ 28 นะ
เราทำท่าคิดนิหน่อย อืม..แต่วันที่ 24 เค้าต้องมีไปสัมนาซะด้วย ก็ต้องใช้กล้องเหมือนกัน เราบอกพี่ไป งั้นไม่เป็นไร พี่ถ่ายกับเพื่อนๆก็ได้ คงมีคนเอากล้องไปเยอะอยู่หรอก น้ำเสียงของพี่เราเหมือนผิดหวังเล็กน้อย
ทันใดนั้นเราก็คิดอะไรออก งั้นเดี๋ยว เค้าส่งไปให้ละกันนะ แต่ว่า เสียงเราเริ่มเข้าอาการของเด็กแล้วละตอนนี้ อิอิ ว่าไง..มาแบบเสียงอ้อนอีกละ..อยากได้อะไร พี่เราหัวเราะ แลกกัน พี่เอากล้องไป เค้ายอมเสียสละอะ..รักนะเนี่ยถึงยอม ..เค้าจะเอากิมจิ แดจังกืม และก็ถ่ายรูปสวยๆมาฝากด้วย เยอะๆนะ.. เราอ้อนไป พี่เราหัวเราะอีกละ อารมณ์ดีจังเนอะ คนอื่นเขาจะเอาเสื้อ เอากระเป๋า ไอ้หมาน้อยจะเอา กิมจิ เดี๋ยวกลับมาบ้าน พี่ทำให้กินเองก็ได้ รสชาติอร่อยกว่าอีกนะ 5555 จะเอากล้องปะ.. เราเริ่มขู่ฟอดๆเหมือนงูเขียวหางไหม้ อิอิ
เอาสิ เดี๋ยวเค้าส่งไปให้ละกัน อืม..พรุ่งนี้ค่อยคุยต่อนะ..ง่วงจัง เราล้มตัวลงนอน จ๊ะ.. แล้วจะเอากิมจิ มากฝาก
เวลาผ่านไป ไวเหมือนใจสั่ง 5555 จิ๊บๆๆเมี้ยวๆๆ..โฮ่งๆๆ.จิ๊บ..อาโย้โหย..กลับมาแล้วเหรอ เป็นไงบ้างคะ สนุกมั้ย อากาศหนาวหรือเปล่า แล้วถ่ายภาพวิวสวยมามั้ย กิมจิ แดจังกืมเค้าละ.. เรายิงคำถามเพื่อประหยัดเวลา อิอิ 555 ไอ้หมาน้อย..สนุกดี เขาพาพี่ไป อินชอน พูซาน เทกู บ้านเมืองเขาน่าอยู่ อากาศกำลังดีประมาณว่าใส่สายเดี่ยวเดินได้ พี่เอาเสื้อกันหนาวไปตั้งหลายตัว ไม่ได้ใส่เลย เอากิมจิมาฝากเรา อืม..แต่พี่มีอะไรจะบอกเรานะ.. น้ำเสียงพี่เราพูดเหมือนตอนก่อนจะไปเที่ยวเลย เหมือนกังวลอะไรอีกละ
พี่มีอะไรหรือเปล่า เราถาม พี่จะบอกเราว่า พอกลับมานะ พี่ก็มาดูรูปที่กล้องก็ยังมีภาพอยู่ แต่..พอเอาไปโหลดเข้าโน๊ตบุค ไม่มีอะไรให้ดูเลย เสียงเศร้าอีกละ เอาละสิ ข้อมูลของเราก็ยังอยู่ในนั้นซะด้วย
.ลองถอดการ์ด ถ่านออก แล้วใส่เข้าไปใหม่ดูหรือยังคะ เราถาม ทำหมดแล้ว ลองเข้าเมนู มันก็บอกว่าป้องกันการบันทึก งานเข้าแล้วเรา แล้วเข้าไปดูภาพได้ปะ ไม่ได้มันบอกว่า ไม่มีภาพ และก็ ไฟล์ภาพเสีย
อืมม..งั้นส่งกลับมา เดี๋ยวเค้าเอาไปที่ให้คนขายดู เพราะกล้องยังอยู่ในประกัน เราบอกพี่ไป โอเคจ๊ะ
เราไปที่ร้านซื้อกล้อง สวัสดีค่ะพี่ วันนี้พี่คนขายไม่อยู่ มีอะไรให้หนูช่วยก่อนมั้ยคะ พนักงานถาม น้อง กล้องพี่ไม่รู้มันเป็นอะไร ภาพหายหมดเลย เราบอกไป อาการเป็นยังไงคะ
พอพี่เข้าเมนูภาพ มันก็บอกว่า ป้องกันการบันทึก ป้อนกันอะไรเต็มไปหมดเลย นี่น้อง..ถ้ามันป้องกันได้ทุกอย่างอะ ช่วยบอกให้มันป้องกันโจรปล้นบ้านได้ปะจ๊ะ เราพูด 555 แหม..พี่นี่..มาทีไรทำหนูขำทุกทีเลย..สงสัยจะเจอไวรัสนะคะ อ้าวเหรอ..แล้วพี่ต้องทำยังไง เราถามไป พี่ต้อง format คะ แต่ถ้าพี่ format แล้วจะไม่มีอะไรเหลือในกล้องเลยนะคะ เอาละสิเป็นเรื่อง
จ๊ะ น้อง.แต่..เอ๊ะ ที่น้องบอกว่า format นะ เขาหมายถึงอะไรจ๊ะ เอาแล้วงานเข้าแล้วฉัน เธอพูดเบาๆกับตัวเอง แต่เราได้ยิน อิอิ คืออย่างนี้นะคะพี่ คำว่า format ก็หมายถึง การล้างข้อมูลในกล้องนะคะ อ๋อ..งั้นทำเลยจ๊ะ
สักพัก เสร็จแล้วพี่ ใช้ได้เหมือนเดิมค่ะเราหันไปมอง จ๊ะ น้อง delete เรียบร้อยแล้วนะ เธอทำหน้างงๆ กึ่งสงสัย เมื่อกี้พี่บอกหนูว่าให้ทำอะไรนะคะ ดีลีก ดีลีก นะ หนูไม่เข้าใจ อันนี้พี่คนขายไม่ได้สอนค่ะ เราก็อดขำไม่ได้
หนูก็เหมือนพี่ เมื่อตะกี้นี้แหละจ๊ะ format ที่น้องพูดนะ ภาษากล้อง แแปลว่าลบ ใช่ปะ แต่พี่จะคุ้นกับคำว่า delete ความหมายเดียวกันจ๊ะ อ๋อ ค่ะ เสร็จแล้วนะ ขอบใจจ๊ะไว้วันหลังพี่จะมา format ใหม่