ขอบคุณทุกภาพจากกูเกิ้ล และ เฟสบุ๊กค่ะ
เมื่อคราวที่ฉันเป็นเด็ก ไม่ว่าอยากกินอะไร ด้วยความรักของแม่ ลำบากแค่ไหน แม่จะหามาให้ เมื่อฉันโต .แม่ก็เข้าสู่วัยชราถึงวันหยุดกลับบ้าน แม่อยากกินอะไร ฉันก็จะรีบหามาให้ ทำเหมือนที่แม่เคยทำให้ฉันตอนเด็กๆ หลายปีก่อน แม่อยากกินมะพร้าวเนื้ออ่อน ฉันเดินไปเอาต้นเตี้ยๆหลังบ้าน ปอกเปลือกแล้วผ่า คว้านเอาเนื้อให้แม่กิน แม่ถามฉันว่า "หนูไม่กินเหรอลูก" ฉันบอกว่า "แม่กินเถอะหนูยังไม่อยากกิน" ฉันคอยมองดู เมื่อกินหมด แม่ส่งกะลามะพร้าวมาให้ฉันแล้วพูดว่า " เอามั้ยลูก เห็นชอบทำงานฝีมือ " ฉันมองกะลาที่ถูกผ่าด้วยมือที่ไม่ชำนาญของฉัน มันไม่ได้ผ่าครึ่ง แต่แตก และแหว่งไม่สวยเลย ฉันบอกแม่ว่า " เอาค่ะ อะไรที่แม่ให้หนูเอาหมดค่ะ " แม่หัวเราะแล้วพูดว่า " แต่มันไม่สวยนะ เอาอันใหม่มั้ยสวยๆเยอะแยะ" ฉันบอกว่า " ไม่เอาค่ะ หนูจะเอาอันนี้แหละ สวยแล้ว" ฉันหยิบกะลาขึ้นมาแล้วพูดกับตัวเองว่า " แม่ไม่ได้ยื่นแค่กะลาให้ลูก แต่แม่ยื่นความรักให้ลูกต่างหากค่ะ"
ความจริงคิดว่าจะเก็บภาพที่ถ่ายไว้ดูยามแก่ รำลึกถึงอดีตและชื่นชมผลงานการถ่ายภาพที่บอกกาล เวลา ของตัวเอง แต่เพราะคิดถึงมิตรภาพของเพื่อนๆ พี่ๆทุกคน ทุกภาพที่ถ่ายมาจึงอยากแบ่งปันกัน " เพราะคิดถึงจึงเอามาฝาก" ตามชื่อเรื่องสั้นค่ะ
วันแม่ในปีนี้ ก็คงเหมือนทุกๆปีค่ะ กลับไปกราบขอพรแม่ ทำอาหารให้แม่กิน แต่ดูเหมือนว่า แม่ผอมลง กินอาหารได้น้อยลง บอกแต่อยากนอน เป็นธรรมดาของคนเป็นลูก จะรู้สึกใจหาย แต่พวกเราลูกๆ หลานๆ ก็พยายามให้กำลังใจ ชวนพูดคุย คนอยู่ประจำก็ดูแลไม่ห่าง คนอยู่ไกลก็สลับสับเปลี่ยนกันลงไปช่วย ฉันชอบไปนอนกอดแม่ จับนมเหี่ยวๆเล่น จะถูกแม่ผลักออกทุกครั้ง ว่าไม่รู้จักโต แม่หัวเราะ แล้วจะบอกฉันว่า หากเป็นเมื่อก่อนจะให้ดูดบอระเพ็ชเสียให้เข็ด วันนี้ทำเหมือนเดิม แม่ได้แต่หัวเราะเบาๆ ในลำคอ ไม่มีแรงเอามือมาดันฉันออกเหมือนเดิม
กราบเท้าด้วยความนอบน้อม ขอพร
พี่ทำหมี่กระทิให้กิน อร่อยเหนือคำบรรยาย
เจ้าเพชร ยังอยู่สบายดี ยิ้มแฉ่งเลย
พี่ปลูกตะไคร้ขายค่ะ
ทุ่งนาบางส่วน / ต้นมะพร้าว / มะม่วง /มะยมหวาน
ดอกโป๊ยเซียน ขอให้ทุกคนรับโชคนะคะ
ตื่นเช้าเดินชมต้นไม้ เห็นดอกแก้วมังกรกำลังบานรับอรุณ สวยจริงๆค่ะ
มองเห็นภาพไกลๆ เหมือนคนกำลังอยู่ที่ทุ่งนา เลยเดินลงไปดู ปรากฏว่า เด็กสองคนกำลังหาปลาไปให้พ่อแม่ เลยปล่อยให้เขาหา แต่บอกว่าอย่าทำให้ต้นข้าวป้าล้มนะูลูก
ภาพจากทุ่งนามองไปที่บ้านค่ะ
พี่เขยเอาต้นมะม่วงหาวมะนาวโห่ไปปลูก
เอามาอวดหน่อยค่ะ ฝีมือข้าฯเจ้าเองปลูก มะรุม ถูกพี่ๆแซวว่า ให้ปลูกต้นอะไร สูงชะลูดตรูดป่องเหมือนคนปลูกเลยนะ อิ
ไข่เจียวจากไก่ที่เลี้ยงไว้ ออกไข่วันหนึ่งเกินโหล เหลือกินเอาไปขายส่งร้านค้าในหมู่บ้าน / แกงหน่อไม้ / ห่อหมกปลาบึกใส่หน่อไม้/อาหารอีสาน
ภาพนี้พี่ชายที่เหลือเพียงคนเดียวที่พวกเรารักและเคารพที่สุด หอบกล้วยทั้งเครือ ผลไม้ อาหาร มาฝากแม่
ภาพนี้ละคะ ฝีมือแม่ถ่าย พี่ชายพยายามฟื้นความทรงจำของแม่ ด้วยหาอะไรให้ทำ เรานั่งอยู่แล้วให้แม่ถ่ายให้ นั่งหัวเราะกันกลิ้งเลยค่ะ ถ่ายสองครั้ง หัวลูกหายไปไหนคะ อิอิ
หลานๆ และเหลนๆ
พอแม่หลับพักผ่อน เลยแวะไปกราบนมัสการหลวงพ่อวัดยางลุ่ม เอายากับหนังสือไปถวายค่ะ
หลวงพ่อฝากบอกบุญมาด้วยค่ะ โบสถ์และศาลาหลังเก่าที่เป็นสังกะสี ผ่พังมาหลายปีแล้ว จึงสร้างหลังใหม่ ผ่านมา 10 กว่าปียังไม่เสร็จค่ะ ชาวบ้านมีรายได้น้อย หากใครอยากร่วมทำบุญบริจาค กรุณาโอนเข้าบัญชี หลวงพ่อ ฝากญาติโยมบอกต่อๆกันด้วยเจ้าค่ะ พระอาจารย์ชาญวุฒิ ท่านเคยไปศึกษาทางธรรมและจำวัดอยู่ทีประเทศศรีลังกามาก่อนหลายปี แต่สืบเนื่องที่วัดไม่มีพระเลยต้องกลับมา ตอนนี้วัดบ้านยางลุ่ม ตำบลไร่น้อย กำลังสร้างโบสถ์และสร้างศาลาธรรม แต่ไม่มีทนทัรพย์ เนื่องจากชาวบ้านรายได้น้อย ทำมา สิบกว่าปีแล้วค่ะ ยังไม่เสร็จ จึงฝากบอกบุญทุกท่าน หากใครต้องการสมทบทุน สร้าง ได้ที่ บัญชี วัดบ้านยางลุ่ม ธนาคารกรุงไทย สาขาถนนสรรพสิทธิ์ เลขที่บัญชี 322-1-76570-3
ขอจบภาพเพียงเท่านี้นะคะ นอนหลับฝันดีทุกท่านค่ะ แก้วประภัสสร
จงหัวเราะ ต่อเมื่อคุณอยากหัวเราะจริงๆ จงยิ้ม ต่อเมื่อคุณอยากยิ้มจริงๆ จงร้องไห้ ต่อเมื่อคุณอยากร้องไห้จริงๆ จงกล่าวคำยินดีกับผู้อื่น ต่อเมื่อคุณรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ "แก้วประภัสสร"
ทุกปีเมื่อถึงวันแม่ แก้วฯจะเตรียมดอกมะลิซึ่งเป็นสัญญลักษณ์ ของวันแม่มอบให้ท่าน แน่นอนค่ะต้องให้ทุกปี แต่ปีนี้แก้วฯอยากทำอะไรพิเศษให้แม่ ให้ท่านเห็นแล้วยิ้ม อยากเห็นท่านมีความสุขมากที่สุด เท่าที่ลูกคนหนึ่งจะทำได้ เลยคิดหาว่าจะทำอะไรดี สรุป ...ลงมือทำดอกเอื้องผึ้ง ทำจากดินไทย งานประดิษฐ์อีกอย่าง ที่แก้วฯรักที่จะทำมัน ทุกครั้งที่ลงมือทำ เพลิน จนไม่อยากวาง ตอนทำดูเหมือนไม่ได้หันมามองสุขภาพตัวเองเลยว่า ร่างกายมันต้องทน รับสภาพความเหนือยล้าจากการไม่ได้พักผ่อน จนทำให้เมื่อยคอ เมื่อยแขนไปหมด สุดท้ายก็พึ่งหมอนวดแผนไทยจนกลายเป็นอาการติดหมอนวดเสียแล้ว แต่ก็ดีนะคะ อย่างน้อยก็เท่ากับเรากระจายรายได้ ให้กับคนไทยด้วยกันอีกวิธีหนึ่ง แน้....แม้กระทั่งคิด ยังเข้าข้างตัวเองซะงั้น อิ.. นี่คือข้อเสียของความตั้งใจมากเกินพอดีของแก้วฯ ที่พยายามแล้ว แต่ไม่สามารถหยุดตัวเองได้ หยุดสิ่งหนึ่ง ก็หันมาทำอีกสิ่งหนึ่ง จนบางทีแทบไม่รู้เลยว่า ตอนนี้ฉันตัวร้อน ฉันปวดหัว ฉันกำลังจะไม่สบาย ตอนนี้ก็หันไปฝึกสมาธิ แบบตั้งใจ เพียงอยากให้ตัวเองมีสติ ไม่ฟุ้ง เมื่อเริ่มจริงๆจัง ก็ดูเหมือนตัวร้อน เข้าบ้านแล้วร้อนมากๆ วันหนึ่งถึงกับอาเจียน บางวันนั่งอยู่ดีๆ ของที่วางบนหลังตู้เสื้อผ้า มาเป็นสิบปี ไม่มีทีท่าว่าจะหล่นก็หล่นลงมา แต่โชคดีที่ของที่หนักอึ้งของกล่องซึ่งมันควรจะตกตรงๆศรีษะแก้วฯ แต่ของสองกล่องนั้น กระเด็นออกสองข้างตัว จนพี่ที่เห็นตกใจ หากตกลงตรงๆก็คอหักละคะ แก้วฯเชื่อว่าเพราะคุณพระคุณเจ้าคุ้มครอง อาการตัวร้อน อาเจียน หลังจากตั้งใจฝึกสมาธิมานั้น แก้วฯได้ถามพี่คนหนึ่ง ซึ่งเขาได้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดสังฆทานว่า ที่เราเจอนั้น เป็นบททดสอบ หรือมารมาคอยแกล้งเรา พี่เขาก็อาเจียน แต่แก้วฯก็ไม่ได้ปฏิเสธว่า เชื่อหรือไม่เชื่อ ของขวัญปีนี้ที่ตั้งใจจะมอบให้แม่ คือปฏิบัติธรรม รักษาศีล รักษากาย วาจาใจ ให้บริสุทธิ์ เพื่ออุทิศบุญนี้ส่งผลให้แม่อายุยืนมากขึ้น อยู่เป็นมิ่งขวัญของลูกๆตราบนานเท่านานค่ะ
วันนี้แก้วฯของนำภาพดอกไม้ประดิษฐ์มาฝากทุกท่านค่ะ สวยไม่สวย ติชมกันได้เลยนะคะ ขอบคุณทุกท่านทีเข้ามาเยี่ยมชมค่ะ เริ่มด้วยการทำส่วนใบค่ะ
ตามด้วยทำเกสร ส่วนนี้ปั้นคล้ายจงอยนกค่ะ
ตามด้วย รีดดิน กดพิมพ์ส่วนดอก ลบเหลี่ยม แล้วคลึงริมดอก
ติดกลีบดอกเข้าไปก้านที่มีเกสร
หลังจากนั้น รีดดิน กดพิมพ์ ทำกลีบสองข้าง แล้วเอามาประกอบกัน ตามภาพค่ะ
นำดอกที่ประกอบเรียบร้อย ระบายสีส้มตรงกลาง แล้วประกอบเข้าช่อค่ะ
เข้าช่อเสร็จ ปั้นดินสีเหลืองอ่อนๆ ติดเป็นตาตามกิ่งดอก
ทำใบ ด้วยสีที่ลดหลั่นและใบใหญ่ ใบเล็ก
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ก็เป็นอันเสร็จค่ะ สวยมั้ยคะ ...^_^
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 14 คน
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 3 คน
หน้าส่วนตัว
2007
