ติดเฟสบุ๊กงอมแงม เหมือนคนเป็นหวัดพันปี ไม่มีทางรักษาหาย กลายเป็นว่าเพื่อนมากหน้า หลายตา ไปพบปะกันที่นั่น ก่อนโน้นมี hi5 มี msm มี ทวิตเตอร์ มีสื่ออื่นได้พูดคุยกัน พอเฟสบุ๊กมา ทุกอย่างเงียบสงบ มีคนบอกว่า hi5 เหมือนป่าช้าไปแล้ว อิ เอาละ ยังไงก็ตาม ไม่ว่าเราจะพบกันที่ไหน แต่สำหรับไทยโพเอ็มก็เหมือนบ้านของพวกเรา แม้จะนอนไม่ได้ แต่เราก็มีพื้นที่นี้ได้แบ่งปันสิ่งดีๆให้กันนะคะ วันนี้แก้วฯนำเมนูอาหารวันหยุดมาฝากเพื่อนๆกันค่ะ เมนูแรก ผัดกระเพา อาหารที่ทุกท่านคุ้นเคย แก้วใช้กระเพาแดงผัด กลิ่นจะหอมมากกว่ากระเพาขาว
เมนูที่สอง ง่าย สบายกระเป๋าอีกแล้วค่ะ ผักฟักทองใส่หมูสับ ไข่ไก่ นุ่มลิ้น หอมไข่ หวานฟักทอง เหมาะสำหรับทำให้ผู้สูงวัยทานกันค่ะ
เมนูสุดท้าย พอดีเมื่อวานซื้อลาบปลาดุกมา แต่ไม่ได้ทานเก็บไว้ตู้เย็น แก้วเลยเอาใบมะกรูดไปเด็ดมาจากบ้านพี่สาว มาซอยเล็กๆ ใส่ข้าวสวยลงไปหน่อย ตอกไข่ไก่ใส่ 1 ฟอง ตามด้วยแป้งโกกิประมาณพอสมควร คลุกทุกอย่างให้เข้ากัน แล้วทำไปทอด เมนูนี้คิดในใจว่า ถ้าไม่ผ่านก็ทิ้ง อิอิ ก่อนจะลงมือชิม อ้อนเจ้ว่า ช่วยให้คะแนนด้วยจ้า เจ้บอกว่า ใช้ได้ๆ หากมีผักสดแนมด้วยยิ่งจะลงตัว หรือไม่ก็น้ำจิ้มค่ะ เมนูลาบปลาดุกทอดกรอบ
สามเมนูวันนี้ แก้วหวังว่า คงถูกใจและถูกปากเพื่อนๆ ไม่มากก็น้อยนะคะ
คุณอิมมาบอกว่า อยากไปถ่ายรูปที่ Art in paradise ไปกัน ดูวันโอเคว่าง รีบเขย่าจอเรียกคุณชายกิ่ง ไม่ตอบ เขย่าอีก ไม่ตอบ คาดว่ากำลังพาพนักงานซ้อมหนีไฟ ตกลงเราไป ถือโอกาสพาน้องที่ทำงานไปเที่ยวด้วย ชวนกุ้งหนามแดงคนแรก ตามด้วย แม่มดใจร้าย เธอรับปากไปแน่นอนในวันแรก แต่หลังจากนั้น จำเป็นต้องไปรับหลาน เลยไม่ได้ไป "คุณ ผมกำลังจะเลี้ยวรถเข้าซอยแล้วครับ " " มาแล้วเหรอคะ รอแปบ ขอเฉาะฝรั่งไปกินบนรถก่อนค่ะ" กะว่าจะแวะซื้อขนมในซอยอีก แต่อย่าเเลย เพื่อนๆจะรอ นัดรับสามสาวที่ เซ็นทรัลพระราม 3 ตามด้วยรับกุ้งฯที่แถววัดศรีเอี่ยม หลังจากนั้นก็ออกเดินทางกัน บนรถ สองคนด้านหน้า คุณกิ่งมีหน้าที่ขับ ขับไปค่ะ แก้วฯ มีหน้าที่นั่ง นั่งไปค่ะ หน้าที่อีกอย่างของเราสองคนคือเป็นผู้ฟังที่ดี ปล. คุยไม่เก่ง เอาเท่าไหร่คะ อิอิ คุณอิมคุยจ้อ คุณกุ้งลูกรับ ส่วนอีกสองสาว นั่งคุยกันอะไรบ้าง ไม่ได้ยิน เราถึง Art in paradise ประมาณ 08.35 ยังมีเวลานิดหน่อย ร้อยฝัน เพียงพลิ้ว กวีปกรณ์ก็มาถึง สวัสดี ทักทายกัน น้องกรณ์เปิดตัวครั้งแรก น่ารักมว๊ากกก อิ หลังจากนั้นก็ไม่พูดพล่าม ทำเพลง คุณอิมกำลังถึงคิวจ่ายเงินซื้อตั๋ว น้องมิ้นท์รีบวิ่งแจ้นไป พี่ๆๆ เอาเงินมาค่ะ หนูซื้อให้ หนูมีบัตรไกด์ หนูจะได้เข้าฟรี ไม่งั้นหนูต้องจ่าย เสียดายเงิน ได้บัตรตรงดิ่งเลยค่ะ เป้าหมายพวกเราคือข้างหน้า ถ่ายภาพกัน งานนี้ขอบอก ยัยแก้วกะว่าจะเกิดงานนี้ แต่ไม่ใช่เลยท่านผู้ชม คุณอิมมมมมมมม แย่งซีน หนูทุกซีนเลยยยยย 55555 งานนี้ถ้าขาดคุณอิม กร่อยค่ะกร่อย ดูเหมือนแต่ละคนจะเป็นงาน แต่เอาเข้าจริงๆ โพสท่าก็ไม่เป็น สีสันอยู่ที่คุณอิม กับคุณกิ่ง ( คนนี้เขาทำการบ้านไปค่ะ ก่อนไปส่งภาพมาให้ ว่า คุณอย่าลืมนะ ที่ผมส่งให้ ต้องยืนถ่ายมุมไหน ตรงไหนบ้าง เอากันเองมาเผา อิอิ) ได้เวลาคุณอิมเรียกทุกคนเดินทางต่อไปร้านพอพุง เมื่อถึงคุณลุงเดินออกมาต้อนรับหลานๆ ดีใจมากๆค่ะ แก้วเตรียมน้ำลูกพรุนกับชาเขียวและต้นรวยไม่เลิกไปฝากคุณลุง ส่วนคุณอิมของฝากเป็นผ้าขนหนูลากอส คุณป้าทำอาหารเลี้ยงพวกเรา อร่อยทุกอย่างค่ะ ต้มยำทะเล ผัดผักเจ็ดสี ปูนึ่ง ปลากหมึกผัดไข่เค็ม ไข่เจียวหอยนางรม อันนี้คุณอิมลงมือเอง อาหย่อยนะคะ ปลาทอดน้ำปลา ซุปผักโหม เสต็กสำหรับหนูกานต์ อะไรอีกค่ะ เยอะไปหมด ทั้งกาแฟสด ฯลฯ หลังจากอิ่มหนำสำราญ ถ่ายภาพร่วมกันเป็นที่ระลึก แล้วเดินทางไป เที่ยวต่อค่ะ รายละเอียด เพียงพลิ้วลงไปแล้ว แก้วขอตัดเข้าไร่องุ่นเลยนะคะ ขำมากตอนที่คุณอิม พาเพื่อนนอนราบกับพื้นหญ้าเพื่อถ่ายภาพ น้องมิ้นท์ตากล้องเธอพูดซะเสียงดังเลย" โห .ถ้าไม่ใช่ป้าๆ ไมมีกล้าทำนะนี่ " 555 แถมนะ มีคนแอ๊กชั่นที่ไหน ภาพนั้นต้องมีอัลมิตรา อิ มุกฮามีเยอะค่ะ เช่น คุณกิ่งพาเพื่อนไหว้พระขอหวย แก้วถ่ายไปขำไป อีกภาพ คุณกิ่งทำท่ากวักมือเรียก พยักหน้าหงึกๆ ไอ้เราก็คิดว่าเรียกเรา เดินเข้าไปหา เขาโบกมือว่า ไม่ได้เรียก ให้ถ่ายภาพตอนกวักมือเรียก แล้วจะรู้มั้ยค๊า 555 พอไปถึง ตลาดน้ำสี่ภาค โอ้ แม่เจ้า....คิดว่าหลงไปอยู่เมืองจีน "เสี้ยนใจ้เจ้อเก้อซื่อ......" " เขอหยี่ใหม่เลอ... เขอหยี่ใหม่เลอ.." พี่น้องคราบบ ออกเถิดคราบบ โล้งเล้งไปหมดเลย ไอ้ที่บอกสี่ภาค แก้วว่ามันเหลือภาคเดียว คือภาค(พากษ์)ภาษาจีนอะ 555 พอหอมปาก หอมคอ ชมภาพในมุมกล้องของแก้วประภัสสรกันนะคะ งานนี้คิดถึงเพื่อนๆ ที่ไม่ได้ไป คุณอิม ฝากปู มาให้ กีรติ กับ ฤกษ์ ด้วยนะ ( เห็นมั้ยละ ว่าทุกคนรักแค่ไหน ) ภาพอาจจะกระโดดไปมาหน่อยนะคะ แบบว่า รีบค่ะ งานมาแล้ว * Art in paradise *
น้องกานต์โยนหมวกลงไป พี่อิมต้องเก็บให้ นะ งานสร้างจริงๆค่ะ
เหมือนเดินอยู่บนสะพาน ล่างมีน้ำตก
ภาพสุดท้ายท่ากวักมือ เขาไม่ได้เรียกยัยแบมเลย อิ
พาเพื่อนขอหวยหรือคะปู่ อิอิ
วิ่งๆๆ พายุมาจ้า
เราลงเรือลำเดียวกันแล้วน๊า ทิ้งกันนะน่าดู อิ
*ร้านพอพุง สัตหีบ*
ขอบคุณคุณอิม ที่มาสะกิดชวนเที่ยว พร้อมอาหารอร่อย และขอบพระคุณคุณลุง คุณป้าทั้งสองที่เมตตาทำอาหารให้หลานๆทานค่ะ
ไร่องุ่น สว กระโดดซะ ตัวปลิว
เห็นท่านอนราบ นึกถึง ท่าฝึกทหารเลยค่ะ
ขณะที่ทุกคนเตรียมถ่ายรูปหมู่ ตากล้องก็บอกว่า "เอานะครับ ถ้าผมนับ หนึ่ง สอง สาม ให้ทุกคนชูมือขึ้นแล้วพูดคำว่า "เฮ้" พร้อมกันๆ" ทุกคน " โอเค ได้ค่ะ ได้ครับ" ตากล้อง " เอ้า 1 2 3 " ทุกคน " เฮ้..." ยกเว้นหนึ่งเสียงที่ผิดแผกจากเพื่อนๆ " เ _ี้ย " .......อะไรอะ.......? เก็บกดมาจากไหนอะ ........อิอิ ---------------------------------- สุขสันต์วันหยุดค่ะเพื่อนๆ พรุ่งนี้ใครไปเที่ยวกับแก้วฯบ้าง ถ่ายรูปหมู่อย่าลืมร้อง "เฮ้ " ย้ำ "เฮ้" นะคะ อิอิ
หน้าส่วนตัว
4687
เช้าวันนี้เดินไปไหว้พระทำบุญที่วัดนางนอง และวัดหนัง
ถนนวุฒฑากาศมาค่ะ
ปกติเราจะไปตอนเย็นเกือบทุกวันอาทิตย์ แต่ช่วงนี้หน้าฝน
และมักจะตกตอนเย็น เลยเปลี่ยนเวลาไปตอนเช้า
สูดอากาศบริสุทธิ์ริมคลอง
แวะซื้อขนมปัง
ขนมจีน
และข้าวสวย ผลไม้ ผักที่เหลือกินเก็บไว้ในตู้เย็นใส่ถุงไปให้ปลาด้วยค่ะ
หลังจากให้อาหารปลาเสร็จ ก็เดินออกจากวัดนางนอง
เพื่อไปวัดหนัง ซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก
ไหว้รพระ ทำบุญ ให้อาหารปลาเช่นกัน
ขอให้ทุกท่าน และครอบครัว ได้รับผลบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำในวันนี้ด้วยค่ะ
Type any name to tag:Type any name
เมื่อวานเย็นขณะที่กำลังยืนจับราวบนรถเมล์สาย 147
ด้านหน้า รถเข้าเลนซ้ายเพื่อไปจอดที่ป้ายฝั่งตรงข้าม
เดอะมอลท่าพระ รถเก๋งพุ่งออกมาจากซอย
รถเมล์เบรคอย่างแรง
แก้วฯมองเห็น เพราะยืนใกล้ทางลง
ร้อง "ว้าย ว้าย ว้าย " แล้วหันหน้ามาทางคนนั่งเยอะแยะ
หลับตาปี๋
สักพัก"โครม ....."
รู้สึกแรงกระแทกทำให้เหวี่ยงร่างอันบอบบาง( แฮ่ะๆ)
จะกระเด็นไปทางกระจกหน้ารถ คิืดว่าตายแน่เรา
สักพักมีมือหนึ่งดึงแขนกลับไปแล้วถามว่า "เป็นอะไรมั้ยครับคุณ"
แก้วฯไม่ได้มองหน้า รู้แต่ว่าเป็นผู้ชาย " ไม่ ไม่ ไม่ค่ะ .."
ตอนนั้นยังตกใจอยู่
และสายตาเหลือบไปเห็นควันหน้ารถเก๋งคันนั้นกำลังพ่นสีขาวๆออกมา
รวบรวมสติ
แล้วบอกคนขับว่า " ช่วยเปิดประูตูให้ผู้โดยสารลงก่อนด่วนค่ะ"
แก้วฯรีบเดินลงจากรถ แต่ก็ยังตกใจ เพราะนี่เป็นครั้งแรก
ที่รถชนกันขณะตัวเองอยู่บนรถ
( ไม่นับรวมที่ตัวเองเคยถอยรถชนแท๊กซี่ เหอๆๆ )
พอเดินลงมาก็ผละออกจากเหตุการณ์ทันที เพราะฝนกำลังตก
จนลืมขอบคุณผู้ชายคนที่รีบคว้าแขนแก้วฯขณะรถเบรคและชนกัน
ถ้าไมไ่ด้เขา แก้วฯคงจะบาดเจ็บ หรือไม่ก็ล้มกระแทกบนรถ
แก้วฯไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ขอบคุณคุณจริงๆ
แม้จะเป็นการช่วยเหลือเพียงเล็กน้อย
แต่สำหรับคนที่อยู่สถานการณ์เช่นเมื่อวาน
มันยิ่งใหญ่และมีความหมายมากค่ะ
ขอบคุณจริงๆนะคะ
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 14 คน
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 3 คน
