วันหนึ่ง ขณะที่แม่ และลูกสาววัยรุ่น กำลังดูโทรทัศน์กันอยู่ในบ้านอย่างอบอุ่น กระทั่ง มีผู้ชายร่างสูงใหญ่ แต่งกายภูมิฐานเดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกล่าวทักทาย ผู้ชาย : " สวัสดีครับ " แม่ : " สวัสดีคะ " พร้อมหันกลับมาบอกลูกสาวว่า " หญิง เรียก พ่อ สิลูก " ลูกสาว : ทำหน้างวยงง พลางคิดในใจ " ฉันมีพ่อเพียงคนเดียว คนนี้ไม่ใช่พ่อฉัน หรือว่า แม่ฉันมีสามี ใหม่ เป็นไปไม่ได้ " ลูกสาว เงยหน้ามอง แล้วก็ก้มหน้าลง แต่ในใจลึกๆ คิดเสียใจเป็นอย่างมาก พลางบอกตัวเองว่า ไม่จริง แม่ : " แม่บอกให้เรียกพ่อไงจ๊ะ เรียกพ่อสิ " แม่เริ่มโมโหที่ลูกสาวไม่ยอมเรียกพ่อ ลูกสาว คิดในใจ " ไม่ฉันไม่ยอมรับนายคนนี้เป็นพ่อเด็ดขาด เขาไม่ใช่พ่อฉัน ฉันมีพ่อเพียงคนเดียวเท่านั้น " แม่ โมโห ตบศรีษะ ลูกฉาดใหญ่ ดัง " เพี้ยะ!!! " ผู้ชายคนนั้น ตกใจ บอกผู้เป็นแม่ว่า : " อย่าทำครับ อย่าทำ เขาไม่เรียกไม่เป็นไร ผมทนรอได้ครับ " ในขณะนั้น ลูกสาว เจ็บทั้งตัว และเจ็บทั้งใจ ที่ทำไมแม่ถึงทำแบบนี้ พลางร้องไห้ไป สะอึกสะอื้นไป แม่ ตบลูกสาวอีกฉาดใหญ่ แล้วบอกว่า : " แกนี่เรียกพ่อสิ ทำไมไม่เรียกพ่อ " ลูกสาว สะอึกสะอื้น กลั้นใจพูด ออกมาเบาๆ ว่า " พ่อ " แม่ : " แกเรียกเบาอย่างนั้น พ่อแกอยู่หลังบ้านจะได้ยินเหรอ รีบไปบอกพ่อแกเลยนะว่า ผู้จัดการ ธนาคารเขามา เร็วๆ เลยนะ เดี่ยวนี้เลย " (เง้อออออออ.....) จากฟอร์เวิล์ดเมล์ค่ะ