6 พฤศจิกายน 2554 20:48 น.
แก้วประภัสสร
ระหว่างนั่งเรือยางออกตรวจสำรวจเยี่ยมชาวบ้าน
ที่ถูกน้ำท่วมแถวดอนเมือง ช่วงเช้า 3 พ.ย. พอดีเจอพระพายเรือ
ออกมาบิณฑบาตพอดี
น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เลยถือโอกาสตักบาตร
ให้จิตใจผ่องใส
แต่ที่ทำเอาพระ ตลอดจนคณะผู้ติดตามและสื่อมวลชน
ถึงกับตะลึง นายกรัฐมนตรีไม่แค่ใส่อาหารลงบาตร
แต่กลับคว้าก้อนจุลินทรีย์แก้น้ำเน่า หรื EM BALL
จะหย่อนลงบาตรด้วย จนพระท่านต้องห้ามวุ่น
จุลินทรีย์อีเอ็ม ไม่ใช่แลคโตบาซิลัสนะโยม.....
แก๊งค์ลูกหมูบอกว่า.....อย่างนี้ก็มีด้วยคราบบบบบบบบบบบ
27 ตุลาคม 2554 16:34 น.
แก้วประภัสสร
เมื่อวานน้ำประปาสีเหลืองมีกลิ่นเหม็นมาก
ตอนเช้าวันนี้เลยลองน้ำไว้แล้วเอาสารส้มแกว่งน้ำ
แล้วปล่อยทิ้งไว้ ตกเย็นกลับมา โอ้..สังเกตภาพนะคะ
ตกตะกอนเพียบ แถมมีคราบมันๆเต็มเลยคะ
ยังไงก็ก่อนจะนำน้ำมาใช้ ควรใช้สารส้มแกว่ง ปล่อยให้ตกตะกอน
แล้วเอาด่างทับทิมใส่ลงไปฆ่าเชื้อด้วยนะคะ
ภาพแรกแก้วฯถ่ายใช้เเฟลส ภาพที่สองลองผิดเเฟลสดูค่ะ เห็นชัดเลยนะ
แต่ที่แปลกใจ...ตื่นขึ้นมาตอนเช้า
ทำไม..การประปาจึงมาบอกว่า อย่าไปเชื่อข่าวโคมลอย
ประชาชนอย่างฉัน จะไปสร้างภาพที่ไม่จริงทำไม ? ทำแล้วได้อะไร ?
อย่าเชื่อข่าว
24 ตุลาคม 2554 10:17 น.
แก้วประภัสสร
ช่วงนี้ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน คำถามยอดฮิทที่ติดตลาด
ทั้งเขตเทศบาล นอกเขตเทศบาล ดอยอีเก้ง เขาแม่ทา บ้านปลาแม่มด
ดอนตดไม่เหม็น เขตเส้นสามวา แม่ลาปลาเผา น้ำเน่าหนองจม
เรือล่มในอ่าว เมืองสาวพันปี ตำบลหนองฮี วุ้ย...เยอะนะหล่อน..555
จะเดินไปไหนก็มีแต่คำพูด คำถาม คือประเภทว่า
แค่อ้าปาก ก็รู้ไส้ รู้พุงจะจะถามอะไร แต่อะนะ...ในคำถามที่กังวล
แต่ฟังแล้ว ก้ทำให้รู้สึกดีๆ และอมยิ้มกันได้บ้างละคะ
มาลองดูคำถามยอดฮิทที่แก้วฯเอามาจากเฟสบุ๊คของเพื่อนๆ
รวมทั้งของคุณตัน โออิชิ มาให้อ่านกันเล่นๆค่ะ
จมยังแก ?
ลุ้นจังกู
มึงจมยัง ?
ยังแกล่ะ ?
ลุ้นจังกู ?
กูยังจม ?
ลอยยังมี ?
นอนแล้วแก (จากคุณตัน)
เครียดป่าวแก ?
ไหวปะแก ?
และอีกหลายๆคำ ที่ขนมาไม่หมด
แต่ยังไงก็ให้กำลังใจทุกๆคนค่ะ
นะ...เราประชาชนยังมึนๆ งงๆเลย แล้วท่านนายกค่ะรู้สึกยังไงบ้างนะ
คนในเฟสตอบว่า
ปูยังมึน!! 555+
21 ตุลาคม 2554 14:54 น.
แก้วประภัสสร
กราบเรียนพ่อ แม่
พี่น้อง ทั้งร่วมท้อง ไม่ร่วมท้อง
คนที่กำลังตั้งท้อง
มิตรรัก แฟนขับ..
รวมทั้งนายต้นด้วยนะ
เชิญร่วมงาน Thailand water expo 2011
เรามีกิจกรรมมากมายให้ท่านได้สัมผัสอย่างตื่นตา ตื่นใจ
ทั้งขนหิน ดินทราย พายเรือ ว่ายน้ำ ช่วยเหลือผู้ประสบภัย
ซึ่งคาดว่า น้ำจะไหลสะพัดทะลุเป้ามากกว่า พันๆล้าน
สิ่งที่ท่านต้องเตรียมเข้าชมงาน ไม่มีอะไรยุ่งยากเลยค่ะ
เตรียมใจ พร้อมร่างกายที่แข็งแรง ด้วยจิตอาสา
ไปร่วมงานได้ทุกจังหวัดที่มีน้ำท่วม
งานนี้ ไม่ได้จัดบ่อยๆ หากท่านพลาด น่าเสียดายนะคะ
8 กันยายน 2554 22:13 น.
แก้วประภัสสร
13 สิงหาคม 2554
ฉันแวะซื้อยาย้อมผมยี่ห้อที่คิดว่าดีที่สุด พร้อมอ่านส่วนผสม
และคิดว่ามีความเสี่ยงที่จะเกิดอันตรายกับผมน้อยที่สุดด้วยตัวเอง
ใช่ค่ะ เพราะความอยากมีใบหน้าที่ดูสว่าง และด้วยวัย
จึงสรรหายามาเปลี่ยนสีผม
ร้านพี่ยาเจ้าเก่าที่เคยทำกันเป็นประจำ กลับต้องเลิกกิจการไป
เพราะพี่ยาความดันโลหิตสูงและเส้นเลือดในสมองแตก ถึงกับเป็นอัมพาต
ด้วยวัยสี่สิบต้นๆ
ฉันจำเป็นต้องเปลี่ยนร้านทำผมใหม่ สอบถามเพื่อน
ได้ข้อมูลมาหลายร้าน สรุปฉันเลือกร้านที่เห็นเขาเปิดมานานเกือบสิบปี
ร้านนี้ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามเดอะมอลท่าพระ ใกล้ๆกับปั๊มน้ำมันเชล
เมื่อเดินเข้าไปในร้าน ก็มีพนักงานเดินมาคุยและบอกราคา
หลังจากนั้น เธอก็ลงมือทำสีผมให้ฉัน
ขณะที่กำลังทำ ก็มีคนโทรเข้าเครื่องเธอ มือหนึ่งเธอใช้ขยี้หัวฉัน
อีกมือหนึ่งเธอหยิบโทรศัพท์แนบหูคุยกับผู้ชายที่เธอเรียก "แดดดี๊ "
ผ่านไปนาน เธอยังไม่ยอมวางสาย ยังคงออดอ้อน เฉาะเลาะ
กับคนที่โทรมา ฉันเริ่มออกอาการมองหน้าเธอ แต่เธอก็ไม่สนใจ
ยังคงใช้มืออีกข้างทำให้ฉัน
ฉันหลับตานับหนึ่ง ไม่ถึงร้อยหรอ อารมณ์นั้น
ขณะที่กำลังจะลืมตาขึ้น
เพื่อนเธอซึ่งยืนทำผมให้ลูกค้าอีกคน ก็พูดกับเธอว่า
" ทำไมไม่ทำผมให้ลูกค้าก่อน ค่อยคุย เดี๋ยวลูกค้าก็ว่าหรอก"
เมื่อเพื่อนเธอออกตัวแทนฉัน ฉันจึงระงับความไม่พอใจ
ขณะที่รอเวลา เธอเอามือมาขยี้ที่ศรีษะฉัน
ฉันรีบเอ่ยปากถามเธอไปว่า " ทำไมต้องขยี้ด้วยน้อง พี่ทำที่อื่นเขาไม่เคยขยี้ หรือให้น้ำยาโดนหนังศรีษะเลยนะ เพราะมันอันตราย"
เธอกลับตอบฉันว่า " ปกติทุกคนหนูก็ทำอย่างนี้ละพี่ หัวหนูก็ทำแบบนี้"
คุณทราบมั้ยคะว่า หากฉันไม่มีน้ำยาอยู่บนศรีษะ ฉันจะเดินออกไปทันที
ฉันบอกให้เธอพอแล้ว สระผมได้แล้ว
พอถึงคราวสระผม ..โอ้ พระเจ้า...เธอขยี้ศรีษะฉันอีก
ฉันบอกแทบไม่ทัน.......
สรุป..ฉันจ่ายเงินและเดินออกจากร้านอย่างไม่มีความสุข
และรู้แน่ว่า ฉันจะต้องได้รับผลกระทบจากการที่เธอขยี้ศรีษะแน่นอน
จะเร็วจะช้า ฉันไม่แน่ใจ
เมื่อรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต ฉันพยายามทำและกิน
อาหารที่ล้างสารพิษออกจากร่างกาย
แต่ไม่ทันแล้วค่ะ
ฉันเกิดอาการเจ็บหนังศรีษะรุนแรงขึ้น มีตุ่มขึ้นเป็นจุดๆเต็มศรีษะ
05 กันยายน 2554 ฉันตัดสินใจไปหาคลีนิคใกล้บ้าน
คุณหมอให้ยาแก้อักแสบ แก้แพ้มา ซึ่งวันนี้ฉันเริ่มเห็นอาการผิดปกติ
ที่หน้าผากเริ่มมีตุ่มแดงๆ แผ่กระจาย เจ็บๆ คัน
06 กันยายน 2554 หลังจาทานยาแล้ว อาการไม่ดีขึ้น เจ็บ ทรมานมาก
07 กันยายน 2554 ฉันลางานเพื่อไปหาหมอที่โรงพยาบาล
หมอให้ยามาทาน และยาทา แต่ฉันก็ยังทรมานกับอาการที่แพ้สารเคมี
มันเจ็บ ทรมานมาก แผลเริ่มพุพอง และกำลังจะลาม
ปกติ..ฉันจะเป็นเลือกสิ่งที่ดีต้อสุขให้ตัวเองเสมอ
แต่คราวนี้ ฉันกับยื่นสารเคมีให้กับตนเอง
แล้วจะไปโทษใครได้ละคะ
ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะอยากเขียนเตือนหลายๆคน
ที่ชอบทำอะไรกับผม วันนี้คุณอาจจะคิดว่า
" วุ้ย ฉันทำมาตั้งหลายครั้งแล้ว ไม่เห็นเป็นอะไรเลย "
ค่ะ...คุณก็คิดเหมือนฉัน เพราะฉันก็ทำมาหลายครั้งแล้ว
แต่อาการมันเพิ่งแสดงออกมาให้เห็น เพียงแต่จะช้า จะเร็วเท่านั้นเอง
ภาพถ่ายวันที่ 06 กันยายน 2554
เริ่มเป็นตุ่ม เม็ดแดงตามหนังศรีษะ แล้วลามมาที่หน้าผาก
ภาพถ่ายวันที่ 08 กันยายน 2554