16 มิถุนายน 2554 14:46 น.
แก้วประภัสสร
กำลังใจพร้อมแรงสู่แสงกล้า
ผ่านฟากฟ้าเดียวกันตะวันฉาย
มีหนึ่งคนพร้อมสู้อยู่ข้างกาย
แม้เรื่องร้ายยากจนทนด้วยกัน
นับแต่วันเนิ่นนานที่ผ่านพ้น
เราต่างด้นดั้นเดินเผชิญฝัน
สองมือเกี่ยวก้อยไปส่งใจกัน
ผ่านขวากหนามกางกั้นมิหวั่นใด
ยามเหงื่อไหลไคลย้อยจะคอยซับ
น้ำเย็นรับชื่นจิตคิดแจ่มใส
ยามหนึ่งท้อขอเติมเพิ่มแรงใจ
ผูกสายใยมั่นคงตรงต่อเธอ
คำสัญญานั้นชื่อความซื่อสัตย์
เอาไว้มัดยับยั้งยามพลั้งเผลอ
นามสกุลไว้ใจยามได้เจอ
ไม่เลินเล่อน้ำคำฉ่ำชื่นทรวง
เราจะผูกสองใจด้วยใยรัก
ไม่หาญหักสร้างสวยด้วยความหวง
ความเชื่อมั่นแน่แท้แพ้ความลวง
จะลุล่วงใจน้อยคอยประโลม
แหละวันนี้เหมือนฟ้ามาประทาน
ดอกรักบานแย้มกลิ่นประทินโฉม
ผึ้งตัวน้อยบินชิดติดกระโจม
ดุจดั่งโคมแสงส่องลงคล้องใจ
11 มิถุนายน 2554 18:37 น.
แก้วประภัสสร
ท่ามการเมืองเกลื่อนกรุงมุ่งหาเสียง
มีเสบียงประจักษ์เป็นหลักฐาน
เดินตากแดดหน้าดำตากตรำงาน
เพื่อเรียกขานคะแนนทั่วแคว้นกัน
นั่นพรรคใหญ่สัญญาว่าสานต่อ
ขอแม่พ่อน้องพี่กาที่ฉัน
ให้ยกทีมทุกผู้เป็นรู้กัน
แหละถึงวันชนะจะไม่ลืม
โน่นพรรครองกองเชียร์มิเสียหลาย
เห็นมากมายดูแล้วแก้วยิ้มปลิ้ม
ต่างถ้อยทีอาศัยให้หยิบยืม
อากาศครึ้มฝนตกยกร่มกาง
หันไปมองอีกฝั่งยังถนน
ดูผู้คนเดินทยอยเริ่มถอยห่าง
มีพรรคหนึ่งหาเสียงเขาเลี่ยงทาง
คนยืนกลางคลับคล้ายคล้ายคุ้นเคย
เขาปาดเหงื่อไหลย้อยค่อยเดินจาก
สองฝั่งฟากคือหวังดั่งเปิดเผย
แม้อดข้าวก็ยอมพร้อมเหมือนเคย
ใครเล่าเลยจะรู้อยู่ข้างใน
กราบเคารพด้วยเกียรติอย่าเดียจฉัน
เขาคนนั้นไม่หลอกด๊อกเตอร์ไข่
ยี่สิบเก้าเบอรนี้ดีที่ใจ
ไม่โกงใคร บริสุทธิ์ ยุติธรรม
แก้วประภัสสร
11 / 06 / 2554