ส่งใจไม่ถึงเพื่อน

แก้วประภัสสร

กักเก็บความรู้สึกแสวงหา
เพียงหวังมิตรามอบรักให้
ทั้งทั้งที่รู้ความเป็นไป
เป็นเพียงน้ำใสแค่บางคราว

ที่หยดลงตรงกลางใจฉัน
ทุกวันหลงเพลินเกินสืบสาว
คอยถามทุกข์สุขปลุกจากร้าว
ให้ตื่นตาราวพบมณี

รู้ค่าคำว่าเพื่อนเสมอ
ไม่เคยเผลอลบจากใจนี้
แม้รู้เริ่มต้นคงต้องมี
วันจบด้วยดีตามหลังมา

ทุกเช้าฉันยังคงนั่งมอง
นั่งจ้องเส้นสายที่ปลายฟ้า
ยามเย็นยังตรึงถึงเวลา
หวังเพียงปรารถนามาพูดกัน

เสมือนหนึ่งมิตราผู้หายาก
มอบฝากวจีส่งถึงฉัน
จงเก็บความงามแต่ละวัน
เหมือนเส้นรุ่งนั้นสวยนาน

จงโค้งน้อมกายดั่งสายรุ้ง
ผดุงกายจิตมิตรสมานท์
ลดคมวาจาผ่าดวงมาลย์
มากเหมือนประหารเพื่อนตน

วันนี้รู้ซึ้งถึงความรัก
ตะหนักค่าเพื่อนเหมือนท่วมท้น
ไม่อาจจักฝืนเต้องยืนทน
น้ำใสไหลล้นปนเปลือกตา

ขอกลับมายืนตรงที่เดิม
เพื่อเสริมพลังแรงให้แกร่งกล้า
ถึงแม้หัวใจจะอ่อนล้า
ยังปรารถนาพบเพื่อนเกลอ

             ๑ แก้วประภัสสร ๑

                29/06/2554

ขอบคุณภาพจากกูเกิ้ลค่ะ				

ปรับเปลี่ยนเรียนรู้ใจตน

แก้วประภัสสร

ท้องฟ้าสว่างสดใส...เราพร้อมก้าวไป 
ตามแสงแห่งความศรัทธา 

อุปสรรคอาจจะหนักหนา...ปรับจิตพิจารณา 
ค่อยค่อยแก้ไขด้วยกัน 
...
ทางเดินไม่ใช่สวรรค์....อาจมีเมฆควัน 
หรือหมอกพอกคลุมสุมทาง

หรือสัตว์กระทำอำพราง....คอยเหยื่ออยู่ข้าง
ไม่ควรประมาทหลงเพลิน

ทางรกระหกระเหิน....ขึ้นเขาลงเนิน
คงต้องระวังระไว

หากพลาดหลงทางป่าใหญ่..ควรตั้งสติไว้
อย่าปล่อยจิตใจร้อนรน

บางครั้งอาจดูสับสน....เกิดมาเป็นคน
มีเครื่องกำหนดกฎกรรม

แม้จะหนาวเหน็บเจ็บช้ำ....เกินจักกล่าวคำ
อย่ายอมแพ้แก่ชะตา

มนุษย์ล้วนมีปัญญา...ปฏิภาณหารกล้า
เพียงจะนำใช้ทางใด

หากนำทางดีแล้วไซร้.....ทุกอย่างเป็นไป
ย่อมดีตามทางเลือกตน

แต่หากหลงทางมืดมน.....เดินอย่างวกวน
ซ้ำซ้ำย้ำย่างอย่างเดิม

เรี่ยวแรงโรยราล้าเพิ่ม.....ยิ่งพอกยิ่งเติม
ให้ทุกข์ทวีที่ใจ

หนทางที่จะแก้ไข......ก้าวเดินออกไป
สู่แสงสว่างเร็วพลัน

ย่อมเห็นหนทางสุขสันต์....อยู่ข้างหน้ากัน
ขอเพียงมีใจคิดดี

ก้าวเดินตามบทวิถี.....คิดดีได้ดี
ทำดีย่อมดีทุกคน

แก้วประภัสสร
29 มิถุนายน 2554
 
** หนทางข้างหน้าที่แสนกว้างไกล  บ้างอาจสะดุดล้ม 
บ้างอาจเดินไปได้อย่างราบรื่น   แต่วันใดที่ล้มลง...
จงพร้อมที่จะก้าวลุกขึ้นมา ด้วยความหาญกล้า ..
กล้าที่จะเผชิญสิ่งที่รออยู่ข้างหน้าอย่างผู้กล้าแห่งปัญญา ** 

+ภาพถ่ายโดย แก้วประภัสสรค่ะ+				

ดอกไม้งาม

แก้วประภัสสร

แสงทองผ่องอำไพ  สว่างไสวทั่วสยาม
ดอกไม้แย้มกลีบงาม  มองสดชื่นระรื่นกมล

สองข้างทางรถผ่าน  ตะแบกบานช่างน่ายล
งามม่วงเป็นพวงผล  สลับคูนเหลืองเป็นแนว

ชี้ชมดอกประคู่      แซมเคียงคู่อยู่เป็นแถว
สีทองผ่องเนินแนว  ดูเพลิดเพลินจำเริญตา

แว่วเสียงดุเหว่าร้อง  นกกาก้องท้องเวหา
บินร่อนก่อนอำลา  หวนคืนรังยังถิ่นตน

ธรรมชาติเรืองรองนาม  เมืองสยามอร่ามล้น
แลเห็นเช่นสายชล    กระทบแสงแดงพร่างพราว

หลับตาตั้งจิตวาด     ภาพชายหาดสะอาดขาว
ทิ้งร่างวางเรื่องราว   นอนหลับฝันวันเดือนแรม

แก้วประภัสสร
24/06 /2554
				

คิดถึงคะนึงครวญ

แก้วประภัสสร

หนูรักแม่ค่ะ

แก้วประภัสสร

@มือหนึ่งคอยโอบอุ้ม.....ประคอง
ให้ห่างจากภัยหมอง.. .ขุ่นเชื้อ
ยามเจ็บอกกลัดหนอง  คอยปลอบ ลูกเอย
ใจแม่แท้แผ่เอื้อ........ อยู่ข้างเคียงนวลฯฯ

@คราผิดหวังหลั่งล้น....ครวญถวิล
ทรุดร่างเกลื้อเกลือกดิน..รวดร้าว
น้ำตาอาบไหลริน......   เกินหยุด จริงนา
มือหนึ่งดึงลูกน้าว...     กอดไว้ในทรวงฯ

@คนอื่นว่ารักแท้.....  ไหลหลง
รักแม่สิมั่นคง..... ...  ชัดแล้ว
เหมือนไม้ใหญ่ยืนยง..ยึดหนี่ยว ใจนอ
แผ่กิ่งหยั่งรากแก้ว...โอบอุ้มชุ่มไสวฯ

แก้วประภัสสร 

 ไม่เคยอายที่แม่ไม่สวย..แต่ฉันคงอายมาก ...หากที่ผ่านมาฉันไม่ได้ทำอะไรเพื่อแม่   ..หนูรักแม่ที่สุดค่ะ