28 กันยายน 2553 10:40 น.
แก้วประภัสสร
ทำอะไรทำจริงอย่าอิงเท็จ
สูตรสำเร็จเรื่องงานผ่านฉลุย
ไม่โอ้อวดนิ้วชี้หรือขี้คุย
พร้อมเดินลุยทุกที่ที่มีงาน
ต้องกล้าเสียกล้าได้ในบางครั้ง
เพื่อหยุดยั้งเหตุร้ายหลายสถาน
ไม่จู้จี้ขี้บ่นคนรำคาญ
ก่อนใช้งานควรคิดพิจารณา
คำใดชอบไม่ชอบให้ตอบถ้อย
เรื่องเล็กน้อยปล่อยไปไม่ถือสา
จะเลี้ยงคนเลี้ยงใจใช้เวลา
อย่าข่มเขาโคขืนหญ้าพากลืนกิน
จะชื่นชมผู้ใดใช้ใจชั่ง
ต้องระวังตำหนิคนติฉิน
หญิงกับชายนายจ้างบ้างเคยชิน
อาจถูกหมิ่นลักลอบเพราะชอบพอ
ยกตัวอย่างเลขานั่งหน้าห้อง
วันหนึ่งท้องร้องไห้ลูกไร้พ่อ
เหตุเพราะคำสรรเสริญนายเยินยอ
เขาป้อยอหลงเพลินเกินห้ามใจ
ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวสลัวหม่น
ยอมทุกข์ทนจมปลักถูกผลักใส
ยื่นซองขาวใส่มือคือออกไป
แลกความลับเก็บไว้มิให้เปรย
อนาคตหมดค่าเลือนพร่าหยุด
หากสมมุติเรื่องลูกถูกเปิดเผย
จึงเขียนไว้ให้ตรองลองเปรียบเปรย
ทำเกินเลยหน้าที่นี้ไม่ควร
เมื่อได้ยินคนนี้มียักยอก
อาจถูกหลอกอย่าไล่ให้ไต่สวน
หาหลักฐานค้านขัดจัดสำนวน
ตามกระบวนกฎหมายขยายความ
หากคนใดทำดีมีผลงาน
ด้วยเชี่ยวชาญขยันเก่งอย่าเกรงขาม
ให้ประเมินผลลัพธ์กับติดตาม
เลื่อนขั้นงามยื่นให้แลกใจมา
เพราะความจริงคือจริงอย่าอิงเท็จ
สูตรสำเร็จยืนยาวงานก้าวหน้า
ทั้งนายจ้างลูกน้องต้องศรัทธา
เหมือนสินค้าค่าล้นที่ผลงาน
แก้วประภัสสร
28/09/2553
24 กันยายน 2553 11:52 น.
แก้วประภัสสร
ภาพของชายเดินบนถนนใหญ่
สวมชุดสไตล์โบฮีเมียนเลียนแบบนั้น
เป็นขอทานคุ้ยขยะไปวันวัน
กลับพลิกผันเป็นนายแบบได้แยบยล
เพราะตากล้องสมัครเล่นเห็นมาดเท่
เขาเดินเตร่ขอทานข้างถนน
ขอเศษข้าวเอามาประทังตน
หยิบคาบก้นบุหรี่มิสนใคร
ดูผมเผ้ารุงรังเหมือนรังนก
หนวดเคราดกคิ้วย่นบนหน้าใส
ด้วยแมวมองมองเห็นเป็นถูกใจ
เปลี่ยนขอทานนั้นไซร้ให้ได้ดี
ก่อนหน้านี้ขอทานมีบ้านช่อง
มีเมียรักลูกสองไม่ต้องหนี
เกิดขัดสนเงินตรายากพาที
จำใจต้องหาที่ที่มีเงิน
ด้วยลูกสองต้องจรเหมือนหมอนหมิ่น
ต้องย้ายถิ่นวนวกระหกระเหิน
เมื่อเงินหมดอดข้าวปวดร้าวเกิน
ต้องจำเดินย่ำที่มิกลับไป
ครั้นสังคมเสนอข่าวเรื่องราวนี้
หนุ่มขอทานเซ็กซี่มาดเก๋ไก๋
ร่วมบริจาคเงินกันแบ่งปันไป
พลิกชีวิตฟื้นใหม่ให้ครอบครัว
พอกลับบ้านหอห้องเขาต้องเศร้า
อุบัติเหตุพรากเอาเงาสลัว
พ่อและเมียลาไกลไปจากตัว
ทิ้งครอบครัวขาดคู่อยู่เคียงกัน
แต่เหมือนฟ้าลิขิตและกำหนด
ให้พลิกผันเปลี่ยนบทชะตานั้น
เป็นนายแบบถูกใจใครถ้วนกัน
เก็บเรื่องราวเหมือนฝัน ฉันขอทาน
16 กันยายน 2553 16:17 น.
แก้วประภัสสร
ปลายต้นสักปักต้นส่ายป้ายต้องสึก
จำใจนึกจึกใจนำจำใจหนอ
ปลีกล้วยแยกแปลกกล้วยยีปีก่อนยอ
คล้ายบ่นบอคอบ่นบี้คลี่บ่อนบาย
ต้นผักกาดตาดผักก้นต้นผักก่อ
ผึ้งบินรอผอบินร่อนผ่อนบินร่าย
ผีเสื้อเเล่นเเผ่นเสื้อลี้ผีสุดลาย
กางปีกส่ายก่ายปีกสางก้างไปกิน
เห็นดอกไม้ให้ดอกเหม็นเห็นผึ้งหลีก
แอบไปปลีกอีกไปแอบแปลบปวดสิ้น
ดอกอะไรไรอะดอกยอกดวงจินต์
สาต้องดิ้นสิ้นต้องดาพาตื่นตัว
ลืมทุกคำลำทุกคืนลื่นหลัดหลัด
เราเห็นชัดรัดเห็นช้อยคล้อยสลัว
เมื่อต้นดีมีต้นหมายคล้ายเกรงกลัว
จำต้องชั่วจั่วต้องจำทำนองตาม
ทำเยี่ยงโจรโทนเยี่ยงจำคำบอกเล่า
ย่องตัวเบาเยาว์ตัวบ๊องส์ต้องถูกหยาม
เขียนกลบทขดกลเบียดละเมียดงาม
ไม่เกรงขามมามเกรงขลักกลักกำกวม
คุณว่าไหมใครว่าคุณการุณเถิด
ปล่อยไปเกิดเปิดไปกล่อยพลอยถูกสวม
เขาข่มขืนขื่นข่มเขาเอาไปรวม
เตะจนน่วมต่วมจนนิ่มแม่อิ่มเอม
เขียนเล่นลองของเล่นลิ้นไม่สิ้นซาก
ให้หายอยากหากหายเย็นเป็นเกษม
ก่อนจะบ้ากล้าจะบ้วนชวนปรีเปรม
หมึกมันเข้มเม้มมันขั้วกลัวจริงเรา
หยุดแล้วน้องย่องแล้วหยุดมุดหน้าวิ่ง
อันที่จริงอิงที่จำขำขันเขา
เห็นเขียนเล่นเห็นเขียนหลอกหยอกเบาเบา
กราบแล้วจ๋อกอแล้วเจ้าเราบ๊ายบาย
แก้วประภัสสร
16/09/2553
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
2487
