16 สิงหาคม 2552 20:44 น.

เธอเป็นมากกว่าคู่

แก้วประภัสสร

แม้โลกดับลับแตกแยกเป็นเสี่ยง
ขอมีเพียงเธออยู่เคียงคู่ฉัน
เพราะไม่อาจพรากรักไปจากกัน
จากวันนั้นเข้าใจในความจริง

ผ่านวันปีที่คบพบบางอย่าง
ยามเราห่างไกลกันเหมือนบางสิ่ง
ความเหงาหงอยสร้อยเศร้าเข้าแอบอิง
เธอเป็นยิ่งกว่าใครได้พบพา

เป็นมิตรแท้เพื่อนยากมากกว่าคู่
พ่อยอดชู้คู่ชื่นรื่นหรรษา
ทุกค่ำเช้าเฝ้ามองป้องกายา
แม้เหนื่อยล้าหาห่างใจร้างกัน

มาวันนี้แก้วตาหาลวงหลอก
เพียงอยากบอกว่ารักจากใจฉัน
เปรียบเหมือนเป็นเช่นคอมพิวเตอร์กัน
ข้อมูลนั้นใส่ไว้เพียงใจเธอ

ป้อนความจำซ้ำซ้ำคำว่ารัก
ด้วยตระหนักภักดีนี้เสมอ
ขอบคุณนะคนดีที่พบเธอ
รักเสมอตราบนิจนิรันดร

1232

love

comment

13 สิงหาคม 2552 17:07 น.

สุสาน....ลานระทม

แก้วประภัสสร

อ่านเนื้อความตามกล่าวแสนเศร้านัก
ข้านั้นรักเพียงเจ้าเข้าใจไหม
ลานลั่นทมขื่นขมตรมเพียงใด
ข้าหาได้ลืมรักตระหนักดี

หากวิญญาณเธออยู่รับรู้เถิด
วันที่เกิดเรื่องร้ายเธอหน่ายหนี
ข้าตามหาแทบตายวายชีวี
ย่ำเท้านี้เช้าค่ำช้ำชอกใจ

งานวิวาห์เตรียมห้องรับรองเจ้า
ไร้แม้เงาหม่นหมองต้องหวั่นไหว
พลิกแผ่นฟ้าค้นหาติดตามไป
หวังเพียงได้เคียงคู่ชู้รักยา

ข้ารอแล้วรอเล่าเจ้าไม่กลับ
ไยลาลับสิ้นใจให้โหยหา
ร่างข้าทรุดลงดินสิ้นวิญญา
ตามติดมาหาเจ้าโปรดเข้าใจ

เมื่อเจ้ารู้แล้วนี่คนดีข้า
โปรดอย่าช้าไปเกิดกันเถิดไหม
หยุดเร่ร่อนหลอนหลอกช้ำชอกใจ
ข้ายังหมายเกิดใหม่อยู่ใกล้เธอ

1216

love

comment

10 สิงหาคม 2552 22:10 น.

สิบสองสิงหาแด่ พระชนนี

แก้วประภัสสร



๏สิบสองสิงหานบไหว้       พระชนนี
 งามเจิดจำรัสผ่องฉวี         แผ่ล้น
หทัยเทพเปี่ยมปราณี         ทั่วหล้า
เกียรติขจรท่วมท้น            ร่มเกล้าชาวไทยฯ

๏ยอกรน้อมสิบนิ้ว              อภิวาท 
ก้มแนบชิดเบื้องบาท         เทิดไว้    
จอมราชินีผุดผาด              งามยิ่ง
เหนือสิ่งทั้งปวงไซร้           อยู่ใต้ร่มเงาฯ

๏แสงเทียนทองส่องทั้ง      เมืองไทย
ทรงย่าง ณ ที่ใด                 อุ่นหล้า
อีสานจรดเหนือใต้     ร่มรื่น
กระจ่างจิตไพร่ฟ้า         ซาบซึ้งบารมี ๚ะ๛


ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
แก้วประภัสสร
10/08/09

1756

love

comment

8 สิงหาคม 2552 11:31 น.

จุดตะเกียงในใจคุณ

แก้วประภัสสร


เด็กน้อยปั้นข้าวเหนียว
หยิบมาเคี้ยวกันหนุบหนับ
อาหารในสำรับ
หนูได้รับจากคนดี

รอยยิ้มบริสุทธิ์
เปรียบประดุจผ้าขาวนี้
พ่อแม่หนูไม่มี
ทิ้งหนูนี้ที่วัดกัน

หนูรอพ่อมารับ
อยากจะกลับไปสุขสันต์
ครอบครัวพร้อมหน้ากัน
จากวันนั้นไม่เห็นมา


อาศัยอยู่ในวัด
หลวงพ่อจัดตามยถา
เลี้ยงหนูรอเวลา
พ่อแม่มารับกลับกัน

วันนั้นถึงวันนี้
เจ็ดแปดปีได้แต่หัน
มองทางระหว่างวัน
รอแม่นั้นรับกลับไป

วันนี้คนใจดี
ทำบุญนี้ที่วัดไซร้
หนูเลยได้อิ่มไป
แต่วันไหนอาจไม่มี

สงสารแต่หลวงปู่
คอยอุ้มชูพวกหนูนี้
วันใดข้าวไม่มี
หนูคงมีวันอดกัน

วอนเถิดกรุณา
ช่วยเมตตาหนูหนูนั้น
เพื่อเด็กเติบโตกัน
ช่วยแบ่งปันเถิดพวกรา






http://www.luangpoochobschool.net/
รายละเอียดอยู่ในเวบนี้ค่ะ