4 เมษายน 2552 06:13 น.
แก้วประภัสสร
บำเพ็ญตนใฝ่รู้ ศึกษา
นำส่งประสบการณ์พา เปี่ยมล้ำ
แนวทางเร่งวิชา มุ่งสู่
คงสติจึ่งเวียนย้ำ อยู่ซ้ำ จำควร
รู้สางทางแจ่มแจ้ง แสดงผล
จึงหมั่นฝึกตัวตน ไม่เว้น
ทุกวันจึ่งคอยยล จนค่ำ
หาใช่สิ่งหลืบเร้น ไม่รู้ ควรถาม
หมายมั่นฝันใฝ่รู้ การใด
จรดส่งบันทึกใน ใส่ย้ำ
เรียนรักบ่ลืมใจ เพียรส่ง
จำบ่อยถนอมน้ำ หน่อเนื้อ ใจตน
คนปลูกใดใส่ให้ เต็มพอ
ปลูกใส่รักรวมกอ ก่อต้น
เบิ่งผลิปลิเบ่งรอ บานเบ่ง
ปลั่งเปล่งบานแย้มพ้น กิ่งก้าน เคียงใบ
แก้วประภัสสร//กิ่งโศก
04/04/2009
2 เมษายน 2552 17:03 น.
แก้วประภัสสร
เมื่อแสงทองส่องอาบทาบดวงจิต
ปล่อยความคิดลอยล่องให้ผ่องใส
ปลดเรื่องราวรกสมองมากองไว้
ยิ้มเบิกบานรับวันใหม่ด้วยใจจริง
เมื่อตะวันเริ่มเคลื่อนเหนือขอบฟ้า
เดินก้าวหน้าพาพบกับทุกสิ่ง
หลากหลายอย่างวางไว้ให้ทำจริง
สรรพสิ่งล้วนปรุงแต่งแสดงมา
มีกองงานมากมายวางรออยู่
ทุกเช้าตรู่สะสางงานไม่รอช้า
หมุนเวียนเซ็นต์เอกสารที่ส่งมา
แก้ปัญหาก็พลันเสร็จสำเร็จงาน
ถึงกลางวันทานอาหารสำราญจิต
ปล่อยความคิดอารมณ์ดีที่ของหวาน
ปอกแตงโมลูกโตวางใส่จาน
ใครเดินผ่านหน้าบ้านเชิญชวนชิม
ดื่มตามท้ายด้วยชาร้อนก่อนเริ่มงาน
ขนมหวานเตรียมไว้ให้ท้องอิ่ม
ตอนบ่ายแก่แน่แท้แม่จิ้มลิ้ม
พอท้องอิ่มหนังตาหย่อนก็นอนลง
เสียงอะไรชั่งดังเหมือนถังแตก
เหมือนกล้วยแขกถูกทอดให้ไหลหลง
ลืมตาตื่นเผลอตั้งท่าเต้นรำวง
เกือบก่งก้งนายนั่งลงตรงโต๊ะเรา
ชักแหงกๆๆๆๆ
ภาพโดย แก้วประภัสสร ถ่ายที่ตลาดน้ำอัมพวาค่ะ