19 พฤศจิกายน 2552 21:05 น.
แก้วประภัสสร
บ้างอยากมั่งหวังมีมิหย่อนหยุด
เปรียบประดุจหนอนในชอนไชผล
หวังได้กินของหวานนั้นเสียจน
ลุกลี้ลนงกเงิ่นเกินอัตตา
เหมือนลวงโลกโยกจิตคิดร้อยเล่ห์
หลงเสเพลอบายมุขรุกห่อนหา
เสพจนติดการพนันพรั่นอุรา
ม่านบังตาพร่ามัวตัวมืดมน
เพราะนายโลภสิงใจใช่ใครอื่น
ทุกวันคืนหวยม้าพาสับสน
ตั้งตาได้แต่หลงจนลืมตน
ท้ายเสียคนหกเหินเดินผิดทาง
จากลูกเมียเคยอุ่นนอนหนุนตัก
ต้องไร้หลักหนีหนี้ที่สะสาง
เคยมีกินต้องอดหมดหนทาง
เหมือนเคว้งคว้างเสาโยกต้องโศกตรม
แม้ไฟไหม้เพียงครั้งยังไม่เท่า
ผีพนันสิงเอาเศร้าขื่นขม
คนเคียงข้างเริ่มหนีมิชวนชม
ต้องจ่อมจมเพราะพ่ายตายทั้งเป็น
แก้วประภัสสร
19/11/09
ขอขอบคุณภาพจากกูเกิ้ลค่ะ
16 พฤศจิกายน 2552 14:57 น.
แก้วประภัสสร
เธอสัญญาได้ไหมจะไม่จาก
แม้ลำบากสู้ทนจนเพียงไหน
เหนื่อยทุกข์เข็ญแม้ท้อก่อเท่าไร
เราจะไม่ห่างกันถึงวันชรา
หากรักกันบริสุทธิ์ดุจมิตรแท้
ช่วยกันแก้คลี่คลายหลายปัญหา
เรื่องทุกเรื่องผ่านได้ใช้เวลา
ทางข้างหน้าขวากหนามอย่าคร้ามกัน
บนกิ่งไม้แห้งเหี่ยวเหมือนเดียวดาย
หนึ่งความหมายตั๊กแตนแทนใจฉัน
เธอมอบให้ยังมองจ้องทุกวัน
เหมือนมันนั้นบินว่อนร่อนรอบกาย
ขอให้เรานึกถึงซึ่งความสุข
เคยปลอบปลุกปลดเปลื้องเรื่องทั้งหลาย
เสียงหัวเราะยังอยู่ไม่รู้คลาย
บนผืนทรายที่นุ่มกุมมือกัน
เธอสัญญาได้ไหมจะไม่จาก
แม้ลำบากจะสู้อยู่เคียงฉัน
กลับไปทำนาไร่อยู่ใกล้กัน
เธอปลูกมันฉันเผือกให้เลือกเอา
12 พฤศจิกายน 2552 16:24 น.
แก้วประภัสสร
รอคอยวันกลับบ้าน ดีใจ
เตรียมหยิบของทันใด ตื่นเต้น
ลมหนาวผ่านตรงใจ คนหนึ่ง จริงเอย
ยืนนับถอยหลังเว้น สุขแท้หนอเรา
เหมือนปีกลายผ่านแล้ว ไม่นาน
หาแม่ลงกราบกราน กอดไล้
หอมเอยกลิ่นชื่นบาน แก้มนุ่ม นวลเอย
ถึงเหี่ยวแต่อุ่นไซร้ ตักนี้แนบเรา
เตรียมจองตั๋วรถไว้ ถึงครา
ยลภาพแทนมารดา ก่อนนั้น
อาหารอร่อยพร้อมยา ถึงแม่ จริงเฮย
หาสิ่งใดกางกั้น รักนี้เพียงเธอ
ความคิดถึงส่งพร้อม คำคม
วานผ่านลอยล่องลม ทั่วหล้า
ถึงคนที่อบรม แต่เด็ก จำนา
ฝากรักจากใจข้า อย่าช้าลมเอย
รอกราบลงที่เท้า มารดา
ลูบใส่ยกหัวมา จิตตั้ง
น้ำหลั่งจากดวงตา ล้นเอ่อ รินเฮย
วันล่วงผ่านอีกครั้ง นับย้อนรอคอย
แก้วประภัสสร
12 พ.ย. 2552
ภาพโดยแก้วฯค่ะ
3 พฤศจิกายน 2552 21:08 น.
แก้วประภัสสร
จะเป็นใครจากไหนก็ไม่แปลก
อย่าแตกแยกแบ่งฝ่ายไม่หมายเหลียว
เป็นที่พึ่งให้กันนั้นแท้เทียว
คอยยึดเหนี่ยวใจมั่นไม่สั่นคลาย
จะเป็นใครจากไหนอย่าได้สน
ล้วนเป็นคนค่ามีที่ความหมาย
อย่าเสาะหาตัวตนจนวุ่นวาย
แท้สุดท้ายจุดจบพบเหมือนกัน
จงรักษาดวงใจให้ผ่องแผ้ว
ไม่ทิ้งแนวเคยคิดจิตร่วมฝัน
ขอแค่ความห่วงใยในทุกวัน
สิ่งสำคัญแน่นหนักไม่ปักตม
ต่างร้อยพ่อพันแม่แน่แท้เพื่อน
อย่าลืมเลือนก่อนเดียจเกลียดจมขม
เพียงอิ่มท้องหลับสบายคลายเศร้าตรม
ให้สายลมพัดผ่านชื่นบานพอ
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
3301
