30 พฤศจิกายน 2551 22:13 น.
แก้วประภัสสร
ต่างเหน็ดเหนื่อย เมื่อยกาย มาหลายวัน
ต่างมุ่งมั่น เดินทาง ที่สร้างไว้
ต่างเกี่ยวแขน เหนียวแน่น ไปด้วยใจ
ต่างแค่กาย อุดมการณ์ ไม่ต่างกัน
เคยมองตา เข้าใจ ได้ถ่องแท้
เคยแน่วแน่ จุดหมาย ร่วมสร้างฝัน
เคยร่วมทุกข์ ร่วมสุข อยู่หลายวัน
เคยแบ่งปัน กันกิน ยามสิ้นเงิน
ร่วมถากถาง หนทาง เพื่อวันหน้า
ร่วมกันมา ทำดี อย่าขัดเขิน
ร่วมภาวนา ต่อสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์เทอญ
ร่วมอัญเชิญ หลักธรรม มาค้ำใจ
ขอธรรมมะ ละโลภ อย่าโกรธหลง
ขอยังคง มีสติ ทุกที่ไว้
ขอสมาธิ บังเกิดขึ้น ทุกคนไป
ขอพรให้ ทุกท่าน สุขสันต์เทอญ
30 พฤศจิกายน 2551 12:04 น.
แก้วประภัสสร
บ้านของเรา มีเสือ ตั้งหลายตัว
ถ้าไม่กลัว เลือกตัว ที่ใช้ได้
อาจตัวเล็ก ไม่โต แต่พอไหว
เอามาไว้ ใช้ชาติ ยามขาดแคลน
เสือตัวแรก แยกเขี้ยว เสียวสันหลัง
แต่เสือยัง มีลาย ตรงวงแขน
เด็กมอสี่ เขียนลายไว้อวดแฟน
ยื่นอกแอ่น โชว์สาว รับเอามา
ตัวที่สอง มองดู ก็น่ารัก
เสือลายปัก อกเสื้อ น่าสรรหา
ถ้าอยากให้ คนกลัว ก็เอามา
เขาบอกว่า เขียนเสือ ให้วัวกลัว
เด็กหลายคน นั่งงง เพราะสงสัย
พี่สอนหนู เรื่องใด เริ่มปวดหัว
แค่อยากบอก ตอนนี้ ไม่อยากกลัว
จะมีเสือ กี่ตัว ก็เลือกมา
อย่ารอเสือ ตัวเดียว เที่ยวต่างแดน
อย่ามัวรอ จนแค้น เสียหายหนา
อยากจะให้ บ้านเมือง เสื่อมศรัทธา
รีบสรรหา มาเร็ว อย่ามัวรอ
28 พฤศจิกายน 2551 15:31 น.
แก้วประภัสสร
สองวันแล้วคุยมากหนูอยากเมา
ตอบคำถามลูกค้าเอาจนเวียนหัว
บอกเราว่าบ้านเมืองยูน่ากลัว
ทำปวดหัวเมื่อไหร่จะให้ไป
เบื่อการเมืองน้ำเน่าเมาดีกว่า
ร่ำน้ำแดงโซดาให้คอหงาย
แต่ไม่หายปวดหัวพลอยปวดใจ
ลูกผู้หญิงทำได้ก็แค่นี้
อยากจะเมาเหมือนลุงอยู่ข้างบ้าน
ร่ำสุราแทนอาหารทุกวันพี่
เป็นผู้ชายอย่างลุงก็คงดี
เมาไม่มีใครว่าน่าเอาตาม
ลูกผู้ชายรำพึงกับตนเอง
ยามลุงเมาไม่ต้องเร่งเข้ามาหาม
ลุงพยุงร่างกายไร้คนนำ
ยามลุงพลั้งไม่ต้องสนคนขี้เมา
รู้ว่าเมาไม่น่ารักแต่อยากดื่ม
มันครื้มครื้มอยากทำเหมือนลุงเขา
อยากจะเดินโซซัดตระบัดเอา
อยากจะเมาหัวราน้ำให้หนำใจ
เบื่อการเมืองเรื่องน้ำเน่าเมาดีกว่า
ยกน้ำแดงเอามาแล้ววางไว้
เทโซดาใส่ไปดื่มหนำใจ
ให้มันหายบ้าการเมืองเรื่องเดิมเดิม
27 พฤศจิกายน 2551 11:20 น.
แก้วประภัสสร
งานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดของ แก้วประภัสสร ผ่านไปได้ด้วยดี คิดว่าทุกคนคงทานกันอิ่มนะคะ
สักวัน แบมหวังว่า เราคงจะได้มีโอกาศฉลองกันจริงนอกบ้าน แบมหวังไว้เช่นนั้นเจ้าค่ะ
ความอิ่มของแขกมาเยือน ความสุขใจของเจ้าภาพ คือการสานไมตรีที่ดีต่อกัน
แบมขอบคุณ"คุณอัลมิตรา"ผู้ดูแลระบบ ที่ทำให้ดิฉันได้เพื่อนใหม่ ได้พบโลกอีกโลกหนึ่งที่มีแต่ความสวยงาม โลกแห่งลานกวี สร้างสรรค์
ขอบคุณ"คุณกิ่งโศก"ผู้เปรียบเสมือนมิตรแท้ "ครูพิม" ครูที่มีเมตตา
"คุณอรุโณทัย"คนที่เข้ามาให้กำลังใจ ขณะที่แบมก้าวเข้าบ้านนี้ครั้งแรก
"คุณฝนทอง" "คุณพี่ดอกแก้ว"กับบทกลอนที่มีความหมายเสมอ
"คุณพี่แจ้นเอง" พี่สาวที่แบมเคารพเสมอ "พี่กันนาเทวี" กับบทกลอนหลายๆบทที่มีค่า "ลุงฝากฝัน" กับคำแซวว่าแบมตัวแสบ แม่เลยไม่อยากให้กลับบ้าน อิอิ รู้ใจหนูจริงๆ "คุณลุงแก้วประเสริฐ" กับบทกลอนเป็นแรงบันดาลใจให้แบมอยากเขียนโคลง "คุณไร้อันดับ" ขอบคุณพี่สำหรับคำแนะนำ ทำให้บทกลอนของน้องพัฒนายิ่งขึ้น "ฉางน้อย" หนูเป็นคนแรกที่ทำให้พี่หัวเราะ กับเรื่องสั้น ทำให้พี่แบมหายเศร้าจากการคิดถึงคุณพ่อ "คุณเฌอมาลย์"นางฟ้าแสนสวย
"คุณพิมญดา"คนสวยกับดอกไม้สีเหลือง "คุณวาสุกรี" กับบทกลอนที่มีความหมาย
"คุณเพียงพริ้ว"ผู้ที่มีกำลังใจให้กันเสมอ "ครูกระดาษทราย" คุณครูที่มีหัวใจเต็มเปี่ยมของความเป็นครู "คุณกิตติเวทย์" คนขี้เล่น แต่มีสาระในบทกลอน
"คุณยาแก้ปวด" หายปวดใจเลยค่ะถ้ามีน้องยา "คุณแม่จิตร" คนแรกที่เข้ามาทักช่วยแนะนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนสี "ลุงแทน"กับบทกลอนการเมือง คุณ"กุ้งหนามแดง" "คุณก้าวที่..กล้า" "คุณแมวคราว" "คุณแมวเหลือง"
"ท่าน นบข""คุณก่องกิก" "คุณโคลอน" พาท่องโลกอินเตอร์เน๊ต "คุณลูกกลิ้ง"
"คุณอินสวน" "คุณwhitelily" "คุณพี่อรุณสุข""คุณลิลิต" "คุณมินนี่"
คงจะถึงพรุ่งนี้แน่ๆเลยเจ้าค่ะ ถ้าแบมจะกล่าวให้หมด
ต้องขอภัยสำหรับท่านที่แบมไม่กล่าวถึง ณ.ที่นี่ แต่ขอขอบคุณทุกท่านในที่เป้นกำลังใจให้กันเสมอมาค่ะ
ปีนี้แบมได้รับพรจากคุณแม่ "ขอลูกของแม่มีแต่ความสุข ความกตัญญูของลูก
จงส่งให้ลูกแม่มีแต่ความเจริญ ก้าวหน้า ทุกก้าวเดินขอให้ลูกก้าวอย่างมีสติ แล้วแม่จะสวดมนต์อวยพรให้ลูก" แม่เฒ่าวัย 86 ..กับความรักของลูก..แม้วัยเราจะห่างกัน แต่เรามีหัวใจเดียวกัน..
ขอบคุณพี่น้องบ้านกลอนทุกท่านจากใจอีกครั้งค่ะ
"แก้วประภัสสร"
27 / 11 /08
24 พฤศจิกายน 2551 21:22 น.
แก้วประภัสสร
หากถามว่าค่าจ้างรักษาใจ
ต้องใช้เงินเท่าไหร่รักษานั้น
ขอตอบว่าเรื่องเงินใช่สำคัญ
อย่าเอาวัดใจกันโปรดเข้าใจ
ด้วยหัวใจแห่งรักและภักดี
ด้วยสองมือน้องนี้เป็นมั่นหมาย
ด้วยความดีนั่นแหละคือแรงใจ
ด้วยฉันท์มิตรนั้นไซร้ให้แก่กัน
ไม่ต้องมีค่าจ้างมาวางไว้
เพียงเอาใจมาวางระหว่างฉัน
เราจะสร้างสำเร็จไปพร้อมกัน
หากสักวันทุกอย่างนั้นปันด้วยใจ
แม้หากเราเลี้ยงใจด้วยใจรัก
ไม่นานนักเบิกบานเหมือนดอกไม้
เหมือนผีเสื้อปีกสวยบินร่อนไป
บินรอบใจใครสักคนบนความดี
เพียงรอยยิ้มส่งให้กันวันละนิด
เพียงเข้าใจในสิทธิ์เสรีนี้
พร้อมจะรักษาใจให้คนดี
บินรอบใจพี่นี้ทุกค่ำคืน
ส่งไมตรีพร้อมใจรับไว้เถิด
หากวันใดอยากเปิดอย่าได้ฝืน
หากวันใดอยากปิดพร้อมรับคืน
เพียงแค่ยื่นคืนกลับรับด้วยใจ