19 กุมภาพันธ์ 2556 22:26 น.
แก้วประภัสสร
สร้างความดีผูกมิตรเชื่อมจิตไว้
โชคชะตาพาไปในบางหน
หากแต่ความสำเร็จเสร็จโดยตน
ต้องอดทนซื่อสัตย์ประหยัดกัน
ไม่ต้องรอโอกาสวาสนา
กรวดหินทรายมีค่าถ้าสร้างสรรค์
สวมขึ้นคอก็สวยรวยเหมือนกัน
อย่ารอเพชรเม็ดใหญ่นั้นมันนานเกิน
**แก้วประภัสสร **ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
สั้นๆ ..แบบนี้แหละ ( ไม่ได้เขียนหลายวันนึกคำไม่ออกค่่ะพี่น้อง อิอิ )
ขอบคุณภาพจากกูเกิ้ลนะคะ
7 กุมภาพันธ์ 2556 13:27 น.
แก้วประภัสสร
เขียนมาเราก็อ่าน
เขียนหวานเราก็ชอบ
เขียนยาวเราก็ตอบ
เขียนนอกกรอบเราก็ฮา
เขียนเถิดรักจึงเขียน
จะวนเวียนแวะมาหา
ทักทายกันแต้ว่า
ตามประสาพวกพ้องกัน
ไม่รัก..ไม่เขียน ..จริงๆนะคะ
ขอบคุณภาพจากเน๊ตจร้า....
25 มกราคม 2556 13:21 น.
แก้วประภัสสร
ธรรมดาผู้ชายทั้งหลายแหล่
ทั้งหนุ่มแก่โสดโฉดมักโปรดหญิง
วัยแรกรุ่นขบเผาะดังเป๊าะจริง
ไม่สุงสิงคนชราว่าแสนเชย
ทั้งขี้เหล้าเมายาเห็นมาหมด
ใช่พูดปดจริงนะเจ้าข้าเอ๋ย
ถึงคบหาดูใจไม่นานเลย
ต้องลงเอยวัยสาวคราวลูกตน
แม้จะกินลำบากยากแสนเข็ญ
ทุกเช้าเย็นเฝ้ามองจ้องหลายหน
เหมือนมะม่วงขบเผาะเสาะท้องตน
ก็ยังทนรสเปรี้ยวเคี้ยวเข็ดฟัน
ชายทั้งหลายพินิจพิจารณาเถิด
หญิงที่เกิดรุ่นราวคราวเดียวฉัน
เหมือนมะม่วงสุกหอมพร้อมทานกัน
เสาะท้องนั้นไม่มีนี่เรื่องจริง
ส่วนอาหารนั้นสบายอย่าได้ห่วง
เราพร้อมควงกะทะนะเชื่อหญิง
อันรสชาดยอดเยี่ยมกระเทียงจริง
ใส่ทุกสิ่งเป็นยามาชูใจ
อโรคยา ปรมา ลาภา..
เปลี่ยนใจมาคบฉันนั้นดีไหม
หมดปัญหาความต่างระหว่างวัย
ถ้าถูกใจกดไลท์สักหมื่นที ....^_^
9 มกราคม 2556 12:20 น.
แก้วประภัสสร
คนพิการ..
ล้มลุกคลุกคลานอยู่ตรงหน้า
แม้มองดูภาพไม่โสภา
แต่เขามีค่าคือความเป็นคน
ไม่มีใครอยากเป็นเช่นนี้
แขนขาไม่มีดวงตามืดมน
จะกินก็ยากลำบากลำบน
เขายังสู้ทนไม่เคยถอดใจ
ถึงแม้ว่าตาจะมองไม่เห็น
รอยยิ้มเย็นเย็นยังดูสดใส
ไม่เคยมุ่งร้ายทำลายใคร
ทั้งนอกและในยังงดงาม
พวกเรามีครบทั้งแขนขา
จึงควรหาญกล้าอย่าครั่นคร้าม
จงลุกขึ้นมาอย่าล้มตาม
ยืนสง่างามเดินต่อไป
อย่าหลงทิศหลงทางอย่างตาบอด
พบทุกข์ก็จอดจนหวั่นไหว
โลกนี้ยังมีส่วนศิวิไลซ์
เบิกบาน...ยิ้มไว้เถิดเพื่อนเอย
ด้วยรักและรัก จากใจ // แก้วประภัสสร // ว่าด้วยกลอนเปล่าึค่ะ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ
7 มกราคม 2556 11:52 น.
แก้วประภัสสร
เบาบาง..
แม้สิ่งข้างข้างจะขัดตา
ก็แสร้งเฉยไม่นำพา
ย่อมเย็นนัยตาสบายใจ
ไม่้หนัก...
เพราะถือว่ารักคือยิ่งใหญ่
เมตตาเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ไป
ผู้กรุณาย่อมได้ไม่เว้นวัน
เมื่อให้.....
ใจก็ได้แต่สุขและสุขสันต์
ต้นอิจฉาโค่นไปอย่าใกล้มัน
ปลูกต้นแคร์เติมฝันกำลังใจ
สำหรับมิตร..
จงคิดเสมือนญาติมิขาดสาย
จะชั่วจะดีมีเป็นไป
ขอจงอย่าได้ทำลายกัน
สัพเพ สัตตา....
ควรแผ่เมตตาให้โลกสุขสันต์
แด่มวลมิ่งมิตรใกล้ชิดกัน
ทั้งเธอและฉันสบายใจ
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
2570
