28 มกราคม 2552 15:58 น.
แก้วประภัสสร
ใกล้จะถึงเทศกาลวันวิวาห์
หนุ่มสาวพาจับจองห้องรองรับ
พวงมาลัยบ่าวสาวคล้องประดับ
ช่อดอกไม้สำหรับเจ้าภาพงาน
เตรียมสมุดประสาทพรไว้ให้เขียน
เตรียมเชิงเทียนศิริไว้รับท่าน
เตรียมดอกไม้ตกแต่งไว้หน้างาน
เตรียมอาหารล่วงหน้ามารับไว้
ฝ่ายเจ้าสาวเข้าคอร์สบำรุงหน้า
เตรียมชุดโก้หรูหรามาสวมใส่
ทำพิธีตอนเช้าผ้าไหมไทย
ราตรีไว้ชุดสีขาวดูพราวตา
ฝ่ายเจ้าบ่าวเข้าคอร์สลดน้ำหนัก
เพราะห่วงรักกลัวอ้วนไม่ชวนหา
หน้าไม่ใสกลัวหมองตรองอุรา
เข้าสปานวดหล่อก็หลายวัน
จ้างสตูดิโอชั้นนำมาไว้ถ่าย
เรื่องจุกจิกมากมายในงานนั้น
คู่บ่าวสาวหันหน้ามามองกัน
เราเลิกฝันปั่นจักรยานกลับบ้านเดิม
แก้วประภัสสร
28/01/09
25 มกราคม 2552 09:37 น.
แก้วประภัสสร
ใจนิ่งจิตสงบกลบทุกสิ่ง
แต่แกนโลกเริ่มไหวติงรับไม่ไหว
เพราะหมู่คนทั่วโลกมีมากมาย
น่าใจหายหากไร้โลกคงโศกกัน
มาช่วยกันพัฒนาให้น่าอยู่
ควรมองดูสิ่งแวดล้อมพร้อมสร้างสรรค์
อย่าประดิษฐ์สิ่งของมาใช้กัน
ใบตองนั้นแต่โบราณยังพอมี
วัสดุกล่องโฟมไม่ควรใช้
ถุงพลาสติกมากมายเกลื่อนกลาดที่
กว่าจะย่อยสลายก็หลายปี
ใบตองนี้ไม่กี่วันก็พลันจาง
ไปตลาดควรหาตะกร้าใส่
ปิ่นโตไงใส่อาหารอย่าให้ห่าง
หนึ่งสะอาดสองประหยัดคอยนำทาง
เด็กเด็กช่างจดจำทำเป็นครู
อย่ามองข้ามสิ่งเล็กน้อยต้องคอยสอน
จึงขอวอนพี่น้องและหนูหนู
หากโลกดับทำอย่างไรให้คิดดู
น่าอดสูยิ่งนักจักทำใจ
วัสดุเหลือใช้รีไซเคิล
อย่าประเมินของเก่าเอามาใหม่
แยกประเภทออกมาทำของใช้
แก้วใสใส ไม้อัด กระดาษดี
อย่าลืมว่าสิ่งของที่มองเห็น
ล้วนแปรเป็นของใหม่ได้ทุกที่
หากว่าเราช่วยกันดูโลกนี้
โลกยังพอมีใจจะให้เรา
23 มกราคม 2552 14:35 น.
แก้วประภัสสร
สวัสดีคนไทยทุกทุกท่าน
เทศบาลสุพรรณบุรีจัดงานใหญ่
มหกรรมอาหารฝีมือไทย
สิบสองถึงสิบแปด(กุมภาพันธ์)ไซร้จึงเชิญชวน
ปีละหนคนเตรียมงานคุณเอกพันธ์
ร่วมทุกท่านจัดประชุมพร้อมทุกส่วน
ทั้งภาครัฐเอกชนจึงชักชวน
รสอาหารหอมหวนน่ารับประทาน
ในงานมีออกร้านถูกสุขลักษณะ
มีจังหวะดนตรีคอยประสาน
มีศิลปวัฒนธรรมให้ยลกัน
ประกวดลูกทุ่งนั้นก็ยังมี
ชิงแชมป์จัดตะกร้าผลไม้
ท้าประกวดวาดภาพระบายสี
ประชันเมนูอาหารสุขภาพดี
จึงขอเชิญน้องพี่ไปเที่ยวกัน
แก้วประภัสสร
23/01/09
22 มกราคม 2552 20:30 น.
แก้วประภัสสร
เหนื่อยล้ากลุ้มรุมแทบไม่อยากก้าว
ดวงใจร้าวเริ่มริบหรี่ไม่มีแสง
ในยามนี้หม่นหมองไร้เรี่ยวแรง
เหมือนแห้งแล้งไร้น้ำชุ่มฉ่ำใจ
ความทรงจำแม้เวลาจะผันผ่าน
ความร้าวรานบางครั้งยังย้ำให้
คิดถึงพ่อผู้จากพรากเราไป
ไม่อยากเศร้าหรอกนะใจใยดื้อจัง
รู้ถึงความงดงามของวันรุ่ง
คอยผดุงตัวเราก้าวอีกครั้ง
ได้สัมผัสสิ่งที่ดีมีพลัง
เบื่อจะหลั่งน้ำตาล้าร่างกาย
ในห้องแห่งความทรงจำของคนเรา
เก็บเรื่องราวต่างต่างมีมากหลาย
ถ้าเราล้มเท่ากับว่าเราปราชัย
ลุกขึ้นใหม่เหนื่อยเพียงใดจะสู้มัน
เคยลิ้มรสความเจ็บปวดช่างรวดร้าว
คงถึงคราวสยายปีกบินสู่ฝัน
ทิ้งความเศร้าหดหู่ลุกสู้พลัน
แม้ไม่มีพ่อฉันอยู่เคียงกาย
21 มกราคม 2552 06:26 น.
แก้วประภัสสร
บรรยากาศเมืองไทยในวันนี้
มีเรื่องราวดีดีรับปีใหม่
ความวุ่นวายค่อยผันผ่านพ้นไป
มีข่าวใหม่ให้เห็นเช่นทุกวัน
เสียงหัวเราะรอยยิ้มริมถนน
มองผู้คนเนืองแน่นแสนสุขสันต์
หลายคนไปที่วัดไหว้พระกัน
เก้าวัดนั้นตามความเชื่อเพื่อร่มเย็น
เป็นสิริมงคลแก่ชีวิต
ซึ่งได้ผลอยู่ที่จิตเรามองเห็น
หมั่นทำบุญไหว้พระทุกเช้าเย็น
ทำให้เป็นนิสัยประจำใจ
ผ่านปีใหม่เป็นอย่างไรยังไม่รู้
เพราะขึ้นอยู่ทุกคนคิดลิขิตได้
สิ่งสำคัญที่ต้องทำขยันไว้
ไม่ใช้ให้ฟุ่มเฟือยเรื่อยเกินตัว
ควรประหยัดอดออมเพื่อสะสม
ไม่เพลินจ่ายตามอารมณ์อาจปวดหัว
อันหนี้เก่าสะสางไม่ลงตัว
อย่ามัวเพลินสร้างหนี้ใหม่ให้พอกพูน
เศรษฐกิจที่พอเพียงของพ่อหลวง
ท่านทรงห่วงแนะนำเพื่อเกื้อหนุน
ทรงดำรัสตรัสไว้เพราะการุณ
อันบุญคุณพ่อล้นกมลเรา