9 กันยายน 2552 14:38 น.

ส่งเทียบเทียมม้ามารอ

แก้วประภัสสร


3751-C125A.jpg

๑ กล่าวถึงหญิงหนึ่งซึ่งชรา    ดูสวยงามตา
ยิ่งกว่าหญิงอื่นทั่วไป

๑ มีนามตามเรื่องแขไข     ทุกอย่างทำไป
เพื่อได้ช่วยเหลือผู้คน

๑ จึงเพียรหมั่นฝึกหมั่นฝน    ด้วยความอดทน
บนความถูกต้องดีงาม

๑ สิ่งใดได้บุญหนุนตาม   ไม่รอช้าความ
ลงมือกระทำทันที

๑ ด้วยเกียรติด้วยศักดิ์ด้วยศรี   พึงทำกรรมดี
ไม่ลุ่มไม่หลงอัตตา

๑ เป็นคนซื่อสัตย์นำพา   นางกลั่นวาจา
อ่อนหวานแลดูเยือกเย็น

๑ ทุกเช้าทุกค่ำที่เห็น   นางนั่งบำเพ็ญ
เพื่อบ่มสะสมบารมี

๑ ด้วยอานิสงส์ที่มี    จากวันเป็นปี
กุศลย่อมก่อผลมา

๑ พอถึงเข้าสู่วัยชรา    ทุกกาลเวลา
ยังงามทั้งจิตทั้งใจ

๑ นางเปรียบต้นไม้ปกใบ   ก่อร่างสร้างใย
เผื่อแผ่ให้สัตว์พึ่งพา

๑ ทราบข่าวกล่าวถึงเทวดา   ปกปักรักษา
รอรับนางสู่นิพพาน

๑ ถึงวันนางดับสังขาร   เหล่าเทพวิมาน
ส่งเทียบเทียมม้ามารอ

๑ ดอกไม้สวยงามละออ    โปรยปลิวทิวทอ
รองรับกับร่างทิพย์เธอ

แก้วประภัสสร
09/09/09





				
5 กันยายน 2552 21:51 น.

@บุญ ...?

แก้วประภัสสร



๏ บุญเทียมทำใหญ่ไว้    เต็มที 
หวังว่าก่อความดี        จึ่งเฝ้า
ทำบุญเพื่อฝันมี          อำนาจ
หากแต่กรรมบังเข้า     หมดสิ้นบุญจริง๚


๏ บุญมีมากน้อยบ่    เท่ากัน
ถือเกิดแต่ปางบรรพ์   เพาะไว้
ผลหวนส่งเสกสรร     ย้อนชาติ  นี้นา
ดีชั่วสะท้อนได้         มากน้อยต้นตอ๚


๏ บุญเทคอยยื่นให้     หลากคน  ทั่วเฮย
เพราะไม่เคยเจียมตน  แน่แท้
มีเงินไม่อับจน        จริงอยู่
หากแต่เพลินหลงแพ้   แย่แล้วเงินจาง ๚    


๏ บุญทุ่มลงหยั่งไว้    หวังสบาย ใจแฮ
จึงหว่านผลมากมาย   ส่งสู้
เพียงใจอยากชิดกาย  แนบแน่น
หลงบ่วงลวงหารู้       นี่แท้เวรกรรม๚


๏ บุญอุ้มหนุนโอบค้ำ   ยกชู  ส่งเฮย
สานก่อต่อเติมปู       ปลูกสร้าง
สุขส่งมากย่อมดู       พักตร์ผ่อง  งามเอย
สุขพร่องลดหลั่นร้าง   ส่งซ้อนกรรมหนุน๚  


๏ บุญพาจูงย่างเท้า      ถูกทาง
ราบเรียบไร้ระคาง    กักกั้น
รองรับสิ่งดีปรางค์     แช่มชื่น
ขรุขระทางเดินนั้น   แน่แท้น้อยบุญ๚


๏ บุญทิ้งทิ้งแม่ให้  ตรอมใจ  สิ้นเฮย
ยังบ่ทันเท่าใด   อุบัติซ้อน
คนชราเกี่ยวสายใย   พันธ์ผูก
หากลูกกลับมองย้อน   ชอกช้ำกรรมตาม๚

๏ บุญแท้นำส่งให้    บิดา  สุขนอ
แลพี่น้องมารดา   สุขล้ำ
กายงามจิตนำพา  ธรรมส่อง
เปรียบเช่นบัวพ้นน้ำ  สว่างแท้เห็นจริง๚


๏ สิ้นบุญใช่หมดสิ้น     ผลบุญ   
เพียงชดใช้ผลักหนุน       ชาตินี้
ใช้กรรมชาติก่อนจุน      เจือจาง หายเอย
แทนทดหมดเปล่าปลี้     เมื่อนั้นหมดหมอง๚ะ๛


กิ่งโศก//แก้วประภัสสร
05/09/09


สวัสดีค่ะพี่น้องทุกท่าน แก้วประภัสสรกับคุณกิ่งโศก
ร่วมกันแต่งโคลงนี้ขึ้นมา เพื่ออยากให้ทุกท่านร่วมสนุกค่ะ
หากใครทายถูก สามท่านแรก แบมมีรางวัลให้นะคะ
ถือว่าทายสนุกๆนะคะเพื่อมิตรภาพที่แน่นแฟ้นสำหรับพี่น้องทุกท่านค่ะ
น้องเฌอกระซิบว่า ให้ใบ้ด้วย ว่าใครแต่งกี่บท
คุณกิ่งฯ 4 บท ค่ะ
น้องแก้วฯ 5 บท ค่ะ 555
***
ประกาศๆ โปรดทราบ มี 1 ท่านแล้วนะคะทายถูก ดีใจด้วยค่ะ
จะติดต่อหลังไมล์นะคะ รับเมล์ด้วยค่ะ
ขออีก 2 ท่านนะคะ  


				
3 กันยายน 2552 12:11 น.

สัจธรรม

แก้วประภัสสร



ตรงใดสวนรกร้าง รุงรัง
คงเกิดเงาใบบัง     หลบเร้น
จึงควรเปิดทางยัง  ตัดแต่ง 
พลิกแผ่นดินใหม่เว้น กิ่งไม้มีคุณ

ตรงใดเขียวยิ่งแล้ว คนเอย
ควรใส่ปุ๋ยลงเลย   ไม่ช้า
คอยดูอยู่เหมือนเคย  ไม่ห่าง
คงส่งผลที่กล้า   หว่านไว้ได้ยล

ใบเขียวกลายเปลี่ยนแล้ว  เหลืองตาย
ปลิวหล่นลงกระจาย    สู่พื้น
คงถึงหว่างเสื่อมคลาย     จริงนี่
เพียงแต่มองไม่ฟื้น   นี่แท้สัจธรรม


				
30 สิงหาคม 2552 12:25 น.

ฝันเอ๋ยฝัน

แก้วประภัสสร


174.gifP7011867.jpg?t=1251609203
ฝันเอ๋ยฝันฝันดีก็ดียิ่ง
หากเป็นจริงยิ่งสุขปลุกใจฝัน
บ้างนอนหลับฝันไปได้คู่กัน
ตื่นจากฝันกลายกลับวับมลาย

ฝันเอ๋ยฝันฝันร้ายให้หน่ายหนัก
คนทึกทักหน้าหมองมองซัดส่าย
ดูเหมือนทุกข์เข้าคลอบหน้าตอบตาย
เห็นหลายรายแก้เคราะห์สะเดาทำ

ฝันเอ๋ยฝันฝันสลายคล้ายหลุดโลก
ต้องพบโศกเพราะฝันพลันถลำ
ฝันไปว่าเงินรอบเป็นกอบกำ
มือลูบคลำตื่นมาเพียงผ้าแพร

อิงความฝันสุขใจได้บางครั้ง
รอความหวังแล้งลมขื่นขมแน่
สุขชั่วคราวเพียงฝันอาจผันแปร
เพราะที่แท้ความฝันนั้นไม่จริง

หวังปลาซิวปลาสร้อยมาร้อยฝัน
ปลาใหญ่นั้นหลุดคลายมลายยิ่ง
ทำงานตามหน้าที่นี้พึ่งพิง
แล้วทุกสิ่งได้กันเหมือนฝันเลย
P7011874.jpg?t=125160925147_125562_8b558509b2e860e.gif174.gif
แก้วประภัสสร
30/08/09


				
26 สิงหาคม 2552 14:07 น.

อนัตตาอนิจจัง

แก้วประภัสสร


P7192137.jpg?t=1251270088
หมกมุ่นในอารมณ์
โศกเศร้าตรมไม่ผ่องใส
หลบพักฝึกหายใจ
เข้าออกให้สบายกัน

           พุทโธกำหนดจิต
           หยุดความคิดอดีตนั้น
          ทุกอย่างปัจจุบัน
          จงตั้งมั่นไม่อ่อนแอ

เมื่อจิตเราแข้มแข็ง
กายมีแรงเห็นแก่นแท้
สติให้แน่วแน่
ไม่ผันแปรแล้วปล่อยวาง

         สูดลมหายใจเข้า
         แผ่วแผ่วเบาวางทุกอย่าง
         ลมออกคือละวาง
         เห็นกระจ่างเกิดปัญญา

ผู้ตื่นผู้เบิกบาน
ควรทำทานธรรมรักษา
หมั่นเพียรภาวนา
อนัตตาอนิจจัง


				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings  แก้วประภัสสร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแก้วประภัสสร