21 กันยายน 2554 13:30 น.
แก้วประภัสสร
หากวันใดรู้สึกท้อ
ไร้แรงพอจะร้อยฝัน
จงแหงนมองดวงตะวัน
ที่เจิดจ้าทุกวันไม่มืดมน
แสงจะส่งตรงใจนี้
ให้สว่างฤดีทุกแห่งหน
วันใดที่เหนื่อยเมื่อยกมล
จงมองเม็ดฝนที่หล่นมา
ความเย็นเข้าแทนที่
คลอบคลุมชีวีให้หายล้า
แสงแดดอ่อนอุ่นจะนำพา
ทดแทนคำว่าอยู่เดียวดาย
แลดูมวลไม้ดอก
ที่บานเบ่งบอกถึงความหมาย
ดอกแย้มรอคนยลมากมาย
แม้รู้สุดท้ายต้องโรยลา
แต่ดอกยังงามตระการ
และคงแบ่งบานอย่างรู้ค่า
ยังคงแบ่งบานณ ลานตา
ตลอดเวลางามที่ใจ
20 กันยายน 2554 16:40 น.
แก้วประภัสสร
ฝัน....ว่าขวัญอยู่ข้างเรียม
เพราะไม่เจียมใจตนบนความเหงา
ฝัน...ว่าขวัญอยู่คู่เรา
แต่ต้องเศร้า เพียงฝัน..ขวัญไม่มี
ฝัน...ว่าขวัญกล่อมน้องนอน
ห่วงอาวรณ์คอยปัดพัดแมงหวี่
ฝัน...ว่าขวัญมอบมาลี
ที่คอนี้ก่อนพับนอนหลับตา
ฝัน...ว่าขวัญร้องเพลงกล่อม
อยู่ในอ้อมกอดแขนเหมือนแผ่นฟ้า
ฝัน...อบอุ่นเหลือคณา
อุ่นวิญญาคืนหนาวท่ามดาวเดือน
ฝัน...ว่าขวัญอยู่ใกล้ใกล้
อบอุ่นใจก่อนฝันพลันลบเลื่อน
ฝัน...จางหายมลายเลือน
สุดจะเอื้อน..เรียกขวัญนั้นกลับคืน
14 กันยายน 2554 14:05 น.
แก้วประภัสสร
ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้น..........ดับไป
ลอยล่องดั่งควันไฟ.......หมดเชื้อ
โปรยปลิวลิ่วลมไหว.....ไร้แก่น...จริงนา
เร่งรุดทำดีเอื้อ..............ปลดสิ้นพันธนาการฯ
จากจุดเราเริ่มต้น.....หวังสืบค้นหาความหมาย
หนทางมีมากมาย.....ให้เลือกก้าวกันยาวนาน
บ้างหวังเพื่อครอบครอง...ตอบสนองพันธนาการ
ดึงจิตและวิญญาณ....... ตกสู้ห้วงบ่วงอาวรณ์
ไร้กรอบและขีดกั้น.......ยิ่งไหวหวั่นภาพสะท้อน
สิ้นแสงตะวันรอน .......พลันสิ้นแสงแห่งความจริง
สุดท้ายที่ปลายทาง........เหลือความว่างไม่ไหวติง
แปรเปลี่ยนเป็นหยุดนิ่ง...ทิ้งเพียงซากก่อนจากลา
* แก้วประภัสสร **
13 กันยายน 2554 12:47 น.
แก้วประภัสสร
ถูกแม่ตีหลายหนยังทนได้
มาร้องไห้เพราะงูมาอยู่หัว
มันเลื้อยไล่ติดตามลามทั้งตัว
ตาเริ่มมัวร้อนรุ่มดั่งสุมไฟ
ผิวเจ็บแสบทรมานปานใจขาด
พังพินาศเพราะงูอยู่อาศัย
อยู่อย่างเห็นแก่ตัวไม่กลัวใคร
ร่างบอบบางอ่อนไหวคล้ายเป็นลม
หรือเวรกรรมทำไว้ในชาติก่อน
จึงมาย้อนย้ำเราเศร้าโศกขรม
ลูกเกิดมาหามีที่เงื่อนปม
รักเพาะบ่มคนเดียวมาเกี่ยวใจ
หากเจ้าชู้ประตูทองเก็บกองหนุ่ม
เอามาสุมเผื่อเลือกแล้วเสือกใส
ก็ยินยอมรับชะตาพาเป็นไป
เชิญอาศัยอยู่ก่อนค่อยร่อนลา
แต่ตัวลูกเจ้าชู้ก็หาไม่
เชิญเถิดงูออกไปไกลจากข้า
หากยังโผล่หัวผงก รกลูกตา
เดี๋ยวสั่งฆ่าทุกตัวกลัวไหมงู
แก้วประภัสสร
ยังไหวอยู่
7 กันยายน 2554 14:50 น.
แก้วประภัสสร
ทิงนองนอยกระตอยกระติ๊ด
ทิงน้อยนิดกระติ๊ดกระตอย
* * * * * ** * * * * * * * * * *
กระทิงมันชอบวิ่งเปรี้ยว
เห็นแล้วชักเสียวไปถึงพุงฉัน
กระทิงมันวิ่งไล่กัน
โอ้โหดูมันตัวล่ำย่ำบึ๊ก
กระทิงว่าเหมือนกระเทย
โอ้คุณพี่เอ๋ยมันวิ่งฉึกฉึก
บางทีอีฉันยังนึก
เจอตอนดึกดึกจะทำไงดี
วันก่อนนึกอยากแหย่หาง
กระทิงนิ่งอย่างดูเหมือนกับหมี
ตัวดำอ้วนท้วนดูพี
พอหางมันชี้วิ่งหนีแทบตาย
สักพักกระทิงฉิ๊งฉ่อง
ฉันจ้องมองมองอุ้ยตายว๊ายว๊าย
ยืนฉ่องดูหน้าไม่อาย
กระทิงท้องลายคล้ายคล้ายแตกงา
กระทิงมันจ้องหน้าฉัน
แยกเขี้ยวยิงฟันดูเก๋คุณขา
แต่ติงกระทิงอีกครา
ไปจัดฟันมาน่าจะเข้าที
วันนี้เขียนไปเรื่อยเปื่อย
นั่งพักเพราะเมื่อยปวดขาตรงนี้
ใครว่างมามะนวดที
นวดให้น้องนี้หายล้าตามัว
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
1637
