ข้าคือลูกทหารผ่านศึก

แก้วประภัสสร

ข้าคือลูกสาวทหารผ่านศึก
หาโบกตึกยกปูนมาเทเสา
ในสายเลือดข้นเข้มเต็มตัวเรา
ปราศจากเงาซ่อนเร้นเช่นเปรตมาร

มีอาวุธแทนปืนคือสมอง
ไว้ประลองคารมบ่มกล้าหาญ
ใช่ว่าเที่ยวเกะกะและระราน
เพื่อประหารเพื่อนพ้องพี่น้องตน

มีปัญญาเปลี่ยนปรับกับทุกเรื่อง
ที่ขุ่นเคืองค้างจิตคิดสับสน
นึกถึงคำพ่อฝากจากกมล
เจ้าอย่าจนทางออกทั้งนอกใน

เมื่อข้าศึกประชิดจงคิดก่อน
อย่าใจร้อนผลีผลามไม่งามใส้
รู้ตั้งรับถอยปลีกหลบหลีกภัย
ความว่องไวเป็นหนึ่งซึ่งรู้ดี

แต่หากรู้คู่แข่งสำแดงเดช
มาก่อเหตุรำคานพาลหมองศรี
คิดเสียว่าผีผองอยากลองดี
ข่มใจนี้ให้สงบจบเรื่องราว

				

ขอบคุณที่รักกัน

แก้วประภัสสร

เธอทำให้คนอย่างฉันนั้นมีค่า
ใช้เวลาเพาะบ่มข่มนิสัย
จากขี้อ้อนงอนเก่งไม่เกรงใคร
กลับเปลี่ยนไปทันทีที่มีเธอ
 
ขอบคุณนะคนดีที่รักฉัน
ขอบคุณนะทุกวันสม่ำเสมอ
ขอบคุณนะวันนี้ที่มีเธอ
ขอบคุณนะที่ได้เจอคนดีดี
 
เธอคือคนที่ฉันรอมาตลอด
ขออ้อมกอดเล็กเล็กของฉันนี้
แทนรู้สึกขอบคุณแทนความดี
แทนสิ่งที่คุณให้ไม่ร้างลา
 
ต่อไปนี้ขอทำทุกทุกอย่าง
เพื่อคุณบ้างได้ไหมคงไม่ว่า
จะขอทำด้วยรักและศรัทธา
ด้วยสายตาห่วงใยไม่ทิ้งกัน				

รักขาดตอน

แก้วประภัสสร

เอิงงงงง เอยยยยย..ฉันหัดร้องเพลงข่อย  ( ไม่ใช่เพลงฉ่อยน๊า อิ)
คนละร้อยสองร้อย จ่ายให้หน่อยจะได้ไหม

เวลาจะร้องเงินไม่มา เห็นท่าเสียงจะตกล่อง
เวลาจะร้องเงินไม่มา เห็นท่าเสียงจะะตกล่อง

หากมีเงินมากอง ลูกคอจะคล่องเร็วไว

เอิง...เอ่ย...
วันนี้ลูกน้องมาบอก
เรื่องจริงไม่หลอกดอกคุณขา
ก็อีฉันพึ่งฟังมา
เขาบอกว่าอย่างนี้ไง

เขาบอกว่าวันนี้
มันเป็นวันดีคนรักใคร่
จะขึ้นเตียงวิวาห์ไป
บอกรักไว้เดือนกุมภาฯ

บ้านจะสั่นโรงแรมจะพัง
อีฉันเลยฟังเพราะกังขา
ทำไมจะพังเล่าหว่า 
มันมีหลังคามีเสาไง

ลูกน้องหัวเราะดังลั่น 
โรงแรมมันสั่นทั้งทั่วไทย
แม้เสาร้อยต้นก็ทนไม่ไหว
เพราะแรงรักไงมันโยกคลอน

อีฉันเลยงง นั่งก่งก๊งขนตางอน
อีฉันเลยงง นั่งก่งก๊งขนตางอน
ความรักมันทำได้ทุกอย่าง
แล้วจะเกยคางกันทำไมบังอร

ปีนี้ปีดี
ขอให้สุขีสโมสร
มีรักให้สมหวัง
มีรักให้สมหวัง
หากใครบ้านพังอย่าได้อาวรณ์

ไปหาผู้ดูแลระบบ
ด้วยความเคารพ ยกเสาให้ก่อน
ไปหาผู้ดูแลระบบ
ด้วยความเคารพ ยกเสาให้ก่อน

บ้านเรือนถึงจะไม่พัง
วิวาห์นอนนั่งจะไม่ขาดตอน

555555555
				

ซ่อนแอบแอบซ่อน

แก้วประภัสสร

กีรตินี่นี้..เป็นพยาน

แก้วประภัสสร

          กีรตินี่นี้.....................  เป็นพยาน
          เรานั่งร้อนอยู่นาน.......  บอกไว้
          จู่จู่ท่านต๊ะหาร............ ..  มาแหย่ เราเฮย
           ช่วยส่งไม้ขีดให้..............จะได้เผางานฯ

           เราจะทำเช่นนั้น.........ยังไง
           ในเมื่อไม้ขีดไฟ            หมดแว้ว
           ไม่อยากส่งเสริมใคร.....เผากระดาษ  จริงนะ ไม่โกเจ๊ดดอก อิ 
           มลพิษสำลักแล้ว  .....  .ปอดนั้นพลันหายฯ

           แต่เมื่อเพื่อนออดอ้อน........อรชร
           แก้วแบ่มแก้มงามงอน...... กระชั้น
           กลับไร้ซึ่งฟืนฟอน.................ไม้ขีด จริงนา
           รีบส่งไฟแช๊กนั้น...............  เอ่าเอ้าเอาไปฯ