คาถา..มาหาสงกรานต์

แก้วประภัสสร

โอม..นโมพุทธายะ
เอาละนะวันนี้มีคาถา
ผ่านปลุกเสกไร้กลมนต์มายา
ท่านอย่าช้าเถิดฟังอย่างตั้งใจ

คาถาแรกเรียกว่า"มาหานุช"
ห้ามแอบมุดมุ้งน้องเมียจะเพลียใส้
แต่หากว่าเธอเห็นรู้เป็นใจ
ตะล่อมไว้อย่าปล่อยให้คอยนาน 

คาถาสองท่องไว้ให้ขึ้นจิต
"มาหานิด"คือนิดห้ามผิดบ้าน
อย่าละเมอเผลอไผลไปหาตาล
นิดจะพาลตุ๊บป่องต้องเลิกลา

คาถาสามแน่ชัดถนัดหู
"มาหาหนู"ห้ามไถลไปพบจ๋า
แม้เป็นแมวให้เป็นแมวแน่แน่วนา
อย่าทำตากรุบกริบหยิบปลามัน

คาถาสี่อย่ากลัวเป็นตัวช่วย
เรื่องกล้วยกล้วยใช่เผือกเลือกสุขสันต์
พาทุกคนเกี่ยวข้องเป็นดองกัน
ร่วมสร้างฝันทำมาช่วยหากิน
--------------------------------------
กล่าวทั้งหมดปดแท้แค่สนุก
อย่าเพิ่งลุกลาไกลยังไม่สิ้น
ฟังต่อเถิดทุกท่านวานจากจินต์
ใช่เล่นลิ้นไร้สาระจะพาไป

อีกคาถา"มาหาแม่"นี้แน่นัก
มีแต่รักถักทอรอมอบให้
เถิดสงกรานต์กราบลงตรงตักไซร้
ขอพรได้เป็นภูมิคุ้มป้องกัน

				

ตื่นเต้นคิมหันต์

แก้วประภัสสร

ยิ่งรักษ์ยิ่งดี

แก้วประภัสสร

ยิ่งแก้ยิ่งรัด
ยิ่งมัดยิ่งตึง
ยิ่งขึงยิ่งขาด
ยิ่งประมาทยิ่งวอดวาย

รักษ์ศีลรักษ์ธรรม
นำประจำกาย
จะช่วยแก้คลาย
เชือกขึงตึงกัน

ยิ่งทำยิ่งดี
สุขขีสุขสันต์
ถ้อยคำรำพัน
หวานหูรู้ความ

ใจเขาใจเรา
หมั่นเฝ้าเพียรถาม
สุขทุกข์โมงยาม
งดงามน้ำใจ

				

ไก่ กุ๊กๆ ไก่

แก้วประภัสสร

ไก่เอ๋ยไก่อู 
เจ้าดูตาเห็น
แต่เช้าจรดเย็น
 โก่งเสียงเรียกใคร

อ๋อนั่นไก่แจ้
มันคือแม่ไก่
ขันคูเสียงใส
เรียกลูกมันเอง

กระต๊ากกระต๊าก
ขาแข้งเขย่ง
ดูมันก้างเก้ง
กระย่องว่องไว

ลูกลูกตากลม 
น่าชมผ่องใส
เจี๊ยบเจี๊ยบร้องไป 
กินข้าวเปลือกกัน

แม่ไก่ลืมคิด
ความผิดของฉัน
ลูกตัวเล็กนั้น
มันจะติดคอ

กระอักกระอ่วน
ชวนให้หัวร่อ
มันโก่งโล่งคอ
ขยอกข้าวเอย

เป็นเรื่องแม่ไก่
เด็กเล็กหนูเอ๋ย
เพียงเล่าเปรียบเปรย
อย่าเคยเยี่ยงมัน

จะทานอาหาร
จงควรเลือกสรร
อย่ารีบเร็วพลัน
ติดคอทันใด

ค่อยเคี้ยวช้าช้า
จะพาอิ่มสบาย
อุ่นท้องต้องกาย
สำลักไม่มี

อย่ารีบผลีผลาม
ไม่งามไม่ดี
ช้าช้าควรที่
ค่อยเป็นค่อยไป

จะลุกจะนั่ง
ระวังระไว
นอบน้อมเอาไว้
ผู้ใหญ่เห็นงาม

อย่าเดินข้ามหัว
ไม่กลัวเกรงขาม
ผู้ใหญ่ต้องปราม
กิริยาท่วงที

เกริ่นเรื่องแม่ไก่
กลายเป็นแม่ศรี
เอาไงคราวนี้
จบสิสบายแฮ
     				

หลับตาวาดภาพสวย

แก้วประภัสสร

ระส่ำระสายอุระระส่ำระสาย
เห็นห่างหายนึกไปแล้วใจหาย
มาคลาดคลายขาดเพื่อนเสมือนคลาย
ต่างกระจายทิศต่างอย่างกระจาย

หลับตาวาดภาพสวยด้วยเราวาด
ดอกไม้หายร่วงขาดปลิวหล่นหาย
ดารารายห้อมล้อมพร้อมเรียงราย
จากวันวานกลับสลายมลายวาน

เีพียงขอพบเช้าเย็นเช่นเคยพบ
สิ้นอวสานกาลกลบลบอวสาน
เคยทำทานบุญค้ำนำตามทาน
อย่าเลือนลาวันวานพาลบลา

คราวหัวเราะพวกเราเย้าหัวเราะ
กลั่นภาษาแสนเสนาะเพราะภาษา
ทรัพย์ปัญญาสอนรู้สู้ปัญญา
หลากถิ่นไทยเปรียบค่าปัญญาไทย

แหล่งสร้างเสริมเชิญชวนควรส่งเสริม
โลกสดใสด้วยเพิ่มความสดใส
โยงเยื่อใยสานฝันมั่นเยื่อใย
รสกวีสมานใจในกวี

คมปากกาพาซื่อคือปากกา
มือแต้มสีกวีพาตาเติมสี
ผลลัพท์ดีความรู้คู่ความดี
ร่วมสำราญกานท์ศรีที่สำราญ