21 กรกฎาคม 2549 14:06 น.
แก้วนีดา
ดังปอยผมสล้างของนางสวรรค์
ดุจเสกสรรค์ไอศกรีมกลางท้องฟ้า
หรือท้องทุ่งแห่งขนนกเกลื่อนนภา
เคยคิดว่าก้อนเมฆาสวยอย่างฝันนั้น
แต่วันนี้เมฆาเป็นได้แค่ไอน้ำ
ที่ลอยต่ำบังแสงตะวันนั่น
ทำฝนตกเปียกปอนได้ทั้งวัน
น่ารำคาญมืดมัวสลัวจริง
ฉันพิจมองเมฆหมอกจากสองด้าน
มุมสูงต่ำพร้อมกันไปในทุกสิ่ง
ภาพเมฆขาววาวฝันมันไม่จริง
ฉันยิ่งมองดูยิ่งไม่รู้อะไรเลย
เช่นความรักหากเป็นชิงช้าสวรรค์
ต่างพากันหัวหมุนพ่อคุณเอ๋ย
เทพนิยายหวานยิ่งไม่จริงเลย
โอรักเอยเป็นเช่นนั้นฉันคิดไป
ตอนแรกต่างฝันเฟื่องเรื่องความสุข
ต่างคนหมดทุกข์คิดกันใหญ่
ใครจะมองอย่างนั้นช่างมันประไร
แต่ฉันขอเก็บหัวใจเอาไว้ให้ดีดี
ฉันเฝ้ามองความรักจากสองฝ่าย
ทั้งฝั่งให้และฝั่งรับนับแต่นี้
รักแค่สวยดังฝันมันไม่มี
ชีวิตนี้ไม่รู้รักคืออะไร.?
ฤ ทั้งอิ่มใจ ทั้งน้ำตาและหวาดหวั่น
เมื่อได้เอ่ยฉันรักเธอออกไปได้
มีทั้งฝันทั้งเจ้าเล่ห์เพทุบาย
คือความหมายของชีวิตฉันคิดดู
ฉันได้เห็นให้คิดชีวิตมีสองด้าน
เมื่อวานชนะแต่อีกวันก็แพ้ได้
เดาไม่ออกเหมือนถูกหลอกให้มั่นใจ
คิดไปฉันไม่รู้เรื่องชีวิตอะไรเลย!
..