12 กุมภาพันธ์ 2547 17:08 น.
แก้วนีดา
ควร..ทบทวนหลายครั้งก่อนจะรัก
ก่อนสมัครฝากใจให้กับเขา
เมื่อพบรักอย่าทำตัวให้มัวเมา
อย่าโง่เขลารักล้นจนหมดใจ
เหลือช่องว่างไว้สักนิดเมื่อผิดหวัง
อย่างจริงจังมากนักจะหมองไหม้
ใจของคนนั้นลึกสักเท่าใด
สุดหยั่งได้วัดไม่ถึงสักครึ่งเลย
**********************************
12 กุมภาพันธ์ 2547 17:04 น.
แก้วนีดา
ฉันตัดสินใจแน่แล้วนะ
และพรุ่งนี้จะออกเดินทาง
เพราะไม่อยากปล่อยใจให้อ้างว้าง
ความหมางเมินเหินห่างสร้างทุกข์ใจ
ขอโทษที่เผลอร้อนไห้
เป็นเพราะใจมันหวั่นไหว
ขอฉันไปก่อนไกล..ไกล
ไปเพื่อให้ลืมร้าวราน
และจะกลับมาใหม่
หากหัวใจยังไม่ลืมรอยอ่อนหวาน
มาขอโทษที่ห่างเหินเนิ่นนาน
และจะเลิกไหวหวั่นกับคำคน
******************
12 กุมภาพันธ์ 2547 16:58 น.
แก้วนีดา
ฝันของฉันเมื่อคืนนี้
มีเธอคนดีอยู่ใกล้ใกล้
คอยปลอบขวัญและให้กำลังใจ
กับเรื่องร้ายร้าย...ที่ผ่านมา
แต่ครั้นจู่ ๆ
เมื่อเธอพบใครอีกคน
เธอก็จากฉันไปไม่ใยดี
ฝันฝันหวานที่คิดว่ามี
กลายเป็นฝันร้ายที่ฉันไม่อยากเจอ
12 กุมภาพันธ์ 2547 16:52 น.
แก้วนีดา
สำหรับคนที่อยู่แสนไกล
สำหรับหัวใจดวงนั้น
แม้ว่าวันนี้มีเพียงฉัน
ก็ช่างเถอะตัวเรา
ฉันยังคงมองเหม่อและเดียวดาย
ฝากหัวใจช้ำช้ำไว้ที่ปลายฟ้า
ฝากน้ำตาปวดร้าวไว้กับสายฝน
ฝากความเจ็บช้ำและทุกข์ทน
ให้มันผ่านพ้นไปตามสายธาร
เพราะมันคือวันวานที่ไม่อยากจดจำ
12 กุมภาพันธ์ 2547 16:47 น.
แก้วนีดา
รู้มั้ยเหงาใจเพราะไกลรัก
รู้มั้ยช้ำนักเพราะรักเผา
รู้มั้ยคิดถึงรักสองเรา
รู้มั้ยความปวดร้าวมันกินใจ
ระทมสบายดีหรือไฉน
หรือมีคนใหม่จึงเงียบหาย
ฉันคอยเธอคอยทุกวันจนแทบชีวาวาย
จะทรมานให้ฉันตายไปหรือไร
หน้าส่วนตัว
783
