12 ตุลาคม 2547 12:17 น.
แก้วนีดา
เสียงเพลง ดังขึ้นแล้ว ในจังหวะพลิ้วไหว
ฉันลุกขึ้นไป ดึงมือคนงาม ฟ้าสีครามเจ้าคนสวย
ฟ้าจ๋าฟ้า มาเถอะนะ โปรดเอื้ออำนวย
ขอพาฟ้าคนสวย เปิดฟอลร์ เต้นรำกัน
ฉันเริ่ม สอดกอดเอวเธอ ด้วยมือซ้าย
ส่วนมือขวา ของสองเรานั้น จับกระชับกันมั่น
เท้าขวาของฉัน ก้าวเดินออกไป ข้างหน้าพลัน
เท้าซ้ายเธอนั้น ถอยรับฉับพลัน ตามจังหวะดนตรี
เริ่มต้นด้วยเพลงแรก จังหวะวอลซ์ ของเพลง
ฟ้ายังมองเรา เลยนะฟ้าจ๋า คนดีของแก้วนีดา
เพราะดาฟังเพลงนี้ทีไร ใจคิดถึงเจ้าคนดี ที่คอยส่งใจมา
ทุกครั้งยามที่ดาเหงา เศร้า ฟ้ายังมีแสงชี้ทางเรา ฟ้ายังมองเรา ตลอดมา
ตามด้วยวิมานดิน ฉันขอสโรซบกับอก ของฟ้าที่น่ารัก
พร้อมส่งสายตาหวานนัก ของเราทั้งสอง ที่บ่งบอกความหมาย
เราจะรักกับแบบนี้ อยู่กับเธอข้างเคียงกาย
ฝากเสียงกระซิบ ข้างหูของฟ้าเจ้าดวงใจ ขอให้เธออบอุ่นอยู่ในออ้มแขน แก้วนีดา นะคนดี.
หน้าส่วนตัว
1186
