2 ธันวาคม 2548 11:50 น.
แก้วนีดา
เป็นความคิดถึงอันปวดร้าว
ของคนเศร้าชีวิตเหงาเหงาคนหนึ่ง
แอบซ่อนความรักไว้ในหัวใจลึกซึ้ง
ปรารถนาจุดหนึ่งจึงถูกตราตรึงปิดทาง
บอกเธอได้เพียงดวงตา
ถึงปรารถนาและความรู้สึกทุกอย่าง
เป็นความเจ็บปวดรวดร้าวจึงต้องอำพราง
ทำตัวเหินห่างทั้งที่ใจอยากใกล้ชิด
ทุกสิ่งทุกอย่างมีเจ้าของ
หากเจ็บปวดที่ได้ครอบครองไว้แนบสนิท
ก็ยอมสละหลีกทางหวังทั้งชีวิต
ยอมเป็นคนผิดที่คิดเก็บเธอไว้ในดวงมาน
เป็นความผิดหวังของผีเสื้อสวย
ที่บินไปด้วยหัวใจใฝ่หาน้ำหวาน
เป็นความชอบช้ำลึกล้ำ และทรมาน
ที่มีต่อการสูญเสียน้ำหวานหัวใจ.
.
1 ธันวาคม 2548 11:36 น.
แก้วนีดา
หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล
อยากลำบากขนาดไหนมุ่งหน้าเดิน
อนาคตของเขาต้องพบความเจริญ
แม้ต้องเผชิญภัยตามรายทาง
เด็กน้อยมุ่งหน้าเดินทางไปเรียน
ด้วยความเพียนอยากเขียนอ่าน
หวังสร้างอนาคตสดใสตระการ
สุขสราญในความคิดจิตมุ่งเรียน
กี่ลมฝนบนฟ้าที่พัดพ่าน
หรือกี่วันวานของลมหนาวโชย
ใจที่มุ่งมั่นเรียนไม่เคยล่วงโรย
แม้ฝนโปรยถนนวายกลายเป็นโคลน
หนทางข้างหน้ายากลำบากเดิน
เด็กน้อยจำต้องเผชิญพร้อมฟันฝ่า
เพื่อความสำเร็จในการศึกษา
จากโรงเรียนบ้านป่าหวังสร้างค่าความเจริญ.
30 พฤศจิกายน 2548 10:13 น.
แก้วนีดา
เสียงกี่กระตุกใต้ถุนบ้าน
เมื่อฟังนานไปให้คิดหวน
เรื่องราวของลายผ้าฝ้ายล้วน
เกิดผลงานงามชวนมองต้องตา
จากดอกฝ้ายสีขาวปุยนุ่ม
กลายเป็นผ้าห่อหุ้มร่างกาย
หลายสีที่ทอสลับลวดลาย
เพื่อทำออกขายได้เงินมา
กี่วันกี่คืนได้ผืนหนึ่ง
จากสองมือซึ่งพุ่งกระสวยด้าย
อีกสองเท้าเหยียบไม้สลับไป
ให้เกิดลวดลายผ้าฝ้ายพลัน
เสียงกี่กระตุกสลับขึ้นลง
จิตใจมุ่งตรงผลงานข้างหน้า
หวังให้สำเร็จได้ผืนผ้ามา
รอดตายอีกคราจากผ้าทอมือ.
.
29 พฤศจิกายน 2548 12:39 น.
แก้วนีดา
วิถีชีวิต ของชน คนบ้านป่า
ถูกตีค่า ว่าต่ำต้อย ด้อยการเรียน
ทำงานหนัก พออยู่ได้ ให้พากเพียน
เรื่องอ่านเขียน จบปอสี่ ดีถมไป
วิถีชีวิต ของชาวนา ทำงานหนัก
ถ้าหยุดพัก รักสบาย คงจะแย่
หลายปากท้อง ที่รออยู่ ต้องดูแล
พ่อที่แก่ แม่ที่ชรา พาอดตาย
เสร็จจากงาน เก็บเกี่ยวข้าว เข้ายุ้งฉาง
ออกเดินทาง เข้าเมืองใหญ่ จิตใจมุ่ง
หางานทำ นำเงินกลับ เพื่อมาพยุง
คิดปรับปรุง นาข้าวใหม่ ในอีกปี.
25 พฤศจิกายน 2548 11:59 น.
แก้วนีดา
พิรุณลาไกลคลายเหินห่าง
เหมันต์ย่างกายเข้ามาหา
รวงข้าวเหลืองอรามดูงามตา
รอเวลาเกี่ยวเจ้ามาใส่ยุ้งฉาง
ชาวนาไทยมองไกลในท้องทุ่ง
ใครจะพยุงราคาข้าวในยุ้งฉาง
ตั้งความหวังอีกปีคงไม่ล้าง
รัฐคงอ้างประกันไว้สบายเลย
ที่ผ่านมาชาวนามีแต่น้ำตาล่วง
เดินทางมาประท้วงไร้ความหมาย
อีกปัญหาน้ำป่าเข้าท่วมมากมาย
ชีพแทบวายกว่าจะได้ข้าวหนึ่งรวง
พิรุณลาไกลจากไปแล้ว
ยังไม่แคล้วให้คิดจิตสั่นไหว
ราคาของสิ่งอื่นต่างขึ้นแซงหน้าไป
ราคาข้าวชาวนาไทยจะขายได้.กี่บาทกัน.
หน้าส่วนตัว
1409
