4 กรกฎาคม 2553 13:30 น.
แก้ว กลางไพร
ฉันนั่งมองซองจดหมายกลายเป็นเถ้า
มือสั่นเทาจิตระทึกนึกย้อนหลัง
นึกถึงวันก่อนเก่าเศร้าใจจัง
ใช่เกลียดชังเธอนั้นฉันไม่เคย
แต่เธอมีคู่ครองปองดวงจิต
เธอมีมิตรคู่ใจใคร่เฉลย
เธอมีคู่อิงแอบแนบชิดเชย
ฉันก็เลยจำร้างห่างไกลกัน
ขอให้เธอโชคดีในชิวิต
ฉันขอสิทธิ์เป็นแค่เพื่อนเตือนใจฉัน
ขอให้เธอรักรวมร่วมนิรันดร์
สำหรับฉันเพียงเพื่อนกันเท่านั้นพอ
4 กรกฎาคม 2553 13:24 น.
แก้ว กลางไพร
ขอมีสิทธิ์แค่คิดถึงซึ้งนักหนา
เพียงรู้ว่าเธอสุขทุกข์ไฉน
ไม่ขอสิทธิ์เป็นคู่ครองของห้วใจ
เพียงแค่ใจมีเขาเท่านั้นพอ
ขอแอบดูคนดีนี้ห่างห่าง
อาจมีบ้างที่เผลอไผลตามใจหนอ
แอบห่วงใยคนดีคนนี้พอ
เพียงแค่ขอเธออย่าเมินเหินห่างเรา
ไม่ต้องการสิ่งใดไปกว่านี้
ขอสิทธิ์มีเพียงห่วงใยในตัวเขา
เพราะรู้ดีเธอไม่ใช่คู่ของเรา
ขอสิทธิ์เฝ้าแค่คิดถึงซึ้งเกินพอ
4 กรกฎาคม 2553 13:20 น.
แก้ว กลางไพร
อยากจะบอกความในใจไม่กล้า
อยากบอกว่าฉันคิดถึงคนึงหา
แอบห่วงใยคนดีนี้เรื่อยมา
ทั้งรู้ว่าเธอไม่มองหมองใจเรา
เธอแอบรักหญิงหนึ่งซาบซึ้งนัก
เธอแอบภักดิ์ดวงใจมอบให้เขา
ฝากถ้อยคำหวานหวานผ่านตัวเรา
เธอฝากเขาผ่านเราแสนเศร้าใจ
แล้ววันหนึ่งเธอผิดหวังนั่งซึมเศร้า
นั่งกอดเข่าเฝ้ารำพันฉันหวั่นไหว
เธอฝากฉันให้ติดตามถามหัวใจ
ว่าทำไมเขาใจร้ายทำลายเธอ
ใยคนดีจึงมองเห็นฉันเป็นเพื่อน
ใยลางเลือนความภักดีนี้เสมอ
ใยมองเห็นฉันเป็นเพียงเพื่อนของเธอ
ใยเธอเพ้อแต่หญิงอื่นขมขื่นจริง
หน้าส่วนตัว
1897
